TWENTE - Afgelopen dinsdag stemde het Europees Parlement in met het vernieuwde landbouwbeleid voor de komende jaren. Maar wat betekent dat nou voor de boeren uit onze regio? Annie Schreijer-Pierik is blij dat het akkoord erdoor is gekomen, waardoor het beschikbare geld voor de boeren behouden blijft. Toch uit ze haar zorgen wanneer ze naar Nederland kijkt.
"We hebben het met elkaar mooi geregeld", zo is Schreijer-Pierik blij met haar collega’s in het Europees Parlement. Maar toch: de situatie in Nederland zorgt voor bezorgdheid. "Ik heb ook te maken met het Nederlandse parlement. We hebben duidelijke afspraken gemaakt: wat kunnen we doen voor de natuur en voor het klimaat? We moeten rekening houden met de nationale omstandigheden. Als je naar Noordoost-Twente kijkt: de boeren hebben er mede voor gezorgd dat we hier zoveel mooie natuur hebben."
Het is een pijnlijk punt in een landelijk grote discussie. Er moet beter op het klimaat gelet worden, de stikstofuitstoot moet omlaag. Maar het schiet bij Schreijer-Pierik in het verkeerde keelgat dat er daarbij meteen naar de boeren gewezen wordt. "Dat besef mis ik binnen de Nederlandse overheid. Ze zijn duidelijk bezig om steeds meer geld weg te halen bij de boeren. Ik ben er soms echt boos en verdrietig over. Ga er eens andersom mee bezig: beloon de boeren die de natuur hier zo mooi hebben onderhouden."
Het landschap in Noordoost-Twente en andere delen van de regio: het valt en staat met de boeren en andere agrarische bedrijven. "We moeten op gaan passen dat de dorpen niet leegbloeden", zo vervolgt Schreijer-Pierik. "Tubbergen, Manderveen, Deurningen, Saasveld en ga zo maar door… Die dorpen zijn van groot belang en daar horen de boeren en de gezinsbedrijven bij. En wat doen we in Nederland? We jagen ze weg."
Door de onduidelijkheid richting de toekomst denken steeds meer jongeren die het bedrijf van hun ouders over willen nemen, erover na om dit niet te doen. En dat heeft vooral te maken met de besluiteloosheid in Den Haag, zo stelt Schreijer-Pierik. "Wat het ergste is: vanuit Den Haag wordt er van alles geroepen over bijvoorbeeld Natura2000-gebieden en de natuur eromheen. En niet alleen in Den Haag, maar ook in de verschillende gemeenteraden in de regio moet er meer stilgestaan worden bij deze kwesties. Ik hoor er geen enkele wethouder over."
Door het nieuwe landbouwbeleid vanuit de Europese Unie worden de boeren die bezig gaan met manieren om hun bedrijf duurzamer te maken, financieel gecompenseerd. "Aan die plannen heb ik zelf mee mogen werken. Doe je niets met duurzaamheid? Prima, dan krijg je het geld ook niet. We hebben met onze boeren zoveel moois in handen, maar we hebben in Overijssel ook een gedeputeerde nodig die helpt. Het geld moet bij de boeren terechtkomen, maar daar hoor ik niemand over."
Geld moet bij boeren terechtkomen, daar hoor ik niemand over
Schreijer-Pierik heeft tijdens de onderhandelingen binnen het Europees Parlement geprobeerd een zo goed mogelijke deal uit het vuur te slepen voor de boeren. Zo werd er bij de totstandkoming van de plannen door de verschillende waterschappen geopperd om grond rondom de verschillende sloten niet meer te gebruiken voor landbouw. Vier meter rondom elke sloot, welteverstaan. "Dat hebben we er tijdens de onderhandelingen nog uit kunnen halen. Dan houden de boeren bijna geen grond meer over… En dan denkt de boer: weg met die sloot, we gaan er wel even langs met de shovel. En dan heb je ook niets."
Er ligt niet alleen een belangrijke rol weggelegd voor de politiek om het boerenleven te behouden, maar in dit geval ook voor de inwoners van onze regio zelf, zo vindt Schreijer-Pierik. "De mensen uit Twente moeten voor zichzelf opkomen en laten horen: we komen op voor het platteland en voor onze Twentse identiteit. En die identiteit, daar horen ook boeren bij!"
Dat besef wil in Den Haag echter nog niet landen. "De landbouw is veel meer dan alleen de landbouw. De bedrijven eromheen zorgen voor werkgelegenheid en de toeristen die in Twente komen fietsen? Die komen hier omdat de omgeving prachtig is. Waarom is die omgeving zo prachtig? Omdat we in samenwerking met onze boeren het landschap zo mooi onderhouden. Ik zit zelf in het Europees Parlement en daar ben ik heel blij mee, maar met het nationale beleid heb ik echt heel veel moeite."
En wanneer Schreijer-Pierik doelt op 'het landelijke beleid', dan heeft ze het ook over 'haar eigen' CDA. De partij wil de laatste jaren een wat gewijzigde koers varen. Alleen vergeet het daarbij de eigen 'roots'. "We zijn altijd de partij van het platteland en van de boeren geweest. En van de christelijke waarden. Ik heb regelmatig contact met Wopke Hoekstra en ik zeg hem ook: boerengrond zit vaak al honderden jaren in de familie. Dat pak je niet zomaar weg. Wij stelen niet van de boeren, laat dat niet gebeuren."
Vooral aan duidelijkheid laat het Nederlandse beleid nog flink te wensen over. "Zorgt een zeldzaam plantje ervoor dat een boer niet door mag gaan? Of zeggen we: die boer wekt duurzame energie op, dat krijgt voorrang. Ik hoop dat er in Nederland snel een minister komt die duidelijker is en het liefst ook een boerenhart heeft. Maar ik zeg er vast bij: ik ben er bezorgd over", zo sluit Schreijer-Pierik af.