Wouter Munsterman zocht naar een manier om zijn titel Stadsdichter van Hengelo nog meer eer aan te doen en vond die in een geweldige uitdaging: elke week zal hij één van de 62 Hengelose buurtjes beschrijven in een gedicht. Het eerste, dat gaat over Binnenstad-Centrum, presenteert hij deze week. De titel: Berenbouwput.
Sinds hij het idee in kleine kring opperde, krijgt hij het ene na het andere idee naar z'n hoofd geslingerd: "Mensen komen met leuke ideeën voor een gedicht over het buurtje waar zij wonen of waar ze zijn opgegroeid. Bijvoorbeeld over het wijkcafé dat de deuren moet sluiten."
De verschillende stadsdichters die Hengelo sinds 2008 heeft gehad, hadden allemaal hun eigen stijl en stokpaardjes, maar niemand heeft het ooit aangedurfd om alle Hengelose buurtjes met een eigen gedicht te eren. Tot nu dus. "Het leuke is dat het kadaster voor mij heeft bepaald wat de buurten van Hengelo zijn. Ik heb nog geen idee hoe het zich gaat ontwikkelen. Dat maakt het juist zo leuk. Het kan nog alle kanten op."
Hengelo telt tien wijken, waarbij de tiende het buitengebied is, en 62 kleinere deelgebieden of buurtjes. Met klinkende namen als Tichelhoek, De Noork, 't Rot en Bedrijventerrein Westermaat-Noordoost. Elke van die buurten verdient volgens Munsterman een eigen gedicht. Hij lacht: "Hengelo mag er wezen. Het staat niet voor niets al bij Amsterdam op de borden. Iedereen kent de highlights van Hengelo wel: het stadhuis, de Tuindorpvijver, de Kasbah. Ik wil graag op zoek naar andere mooie plekjes. De Tuindorpvijver krijgt overigens echt wel een eigen gedicht, maar anders dan anders."
Met dit project hoopt hij daarnaast de zichtbaarheid van de stadsdichter te vergroten: "Al mijn voorgangers en ik hebben de plicht om jaarlijks een aantal gedichten te schrijven ter gelegenheid van onder meer feest- en gedenkdagen. Die verschijnen dan keurig op de site van de stadsdichter en soms ook in Tubantia, maar ik wil meer voor de stad betekenen. En ik hoop Hengeloërs hiermee te inspireren anders naar hun eigen stad te kijken."
Per wijk wordt één van de 62 gedichten op video vastgelegd. Wouter Munsterman gaat hierbij een samenwerking aan met 1Twente Hengelo. "Elk buurtje wordt dan iets teveel van het goede. Per wijk kiezen we één buurt uit, waarbij we het gedicht op beeld gaan vastleggen. Hoe dat er precies uit gaat zien, moeten we nog bedenken, maar het lijkt me echt geweldig om een aantal van die gedichten straks op YouTube terug te kunnen vinden."
Uiteraard gaat de geboren Lossernaar, die inmiddels al 15 jaar in Hengelo woont, elk buurtje in Hengelo bezoeken voor hij er over gaat schrijven: "Ik moet er de sfeer proeven en vervolgens bepaal ik waaraan ik het gedicht ga ophangen. Aan de plek zelf, aan iets wat daar ooit gebeurd is of aan een persoon die er woont of gewoond heeft. Alles is mogelijk. Mensen mogen mij gerust bestoken met tips, graag zelfs!" Eind volgend jaar wil hij alle 62 gedichten ergens tentoonstellen: "Ze zullen sowieso allemaal op de website van de stadsdichter* te vinden zijn en hopelijk ook ergens fysiek in de stad."
Toen hij eind vorig jaar als stadsdichter aantrad, was dat middenin de laatste lockdown. Munsterman had dus een ietwat valse start, omdat hij zich niet kon laten zien en horen bij de evenementen die allemaal niet doorgingen. Nu haalt hij dat dubbel en dwars in. Niet alleen met deze buurtgedichten. Zo is hij halverwege de tekst van een heus Hengelo's Stadslied, dat in januari tijdens de Hengelose Proms in de schouwburg zal worden gezongen door het Hengelo's Mannenkoor, waarvan hij de pianist is.
Hieronder het eerste gedicht in de reeks van 62:
een shovel schuift wat zand vooruit
tussen de rupsbandsporen vervliegt
langzaam een marktplein
afgegraven plein, vertel de beren met de droge poten
over haringkarren, rockconcerten en hoe hard de wind
kon waaien op een kale februaridag
je nieuwe tegelhuid ligt als stapel
toekomstdromen aan de kant
wacht maar
er komen mensen dansen
en op bankjes zitten
en wanneer de beren met hun natte poten
bloeiende bomen ruiken kom ik
naar je nieuwe verhalen luisteren