Jarige WensAmbulance deelt graag cadeautjes uit: 'Als iemand dat wil, rijden we naar de Noordkaap'
Precies vijftien jaar geleden, op 1 oktober 2007, reed de WensAmbulance Oost-Nederland haar eerste ritjes met ernstig zieke mensen. Toen nog onder de naam Twentse Wens Ambulance. Het gebied dat bestreken wordt, is tegenwoordig fors groter en ook het aantal ritten blijft groeien. Volgens voorzitter Salah Saïd zit de stichting nog lang niet aan z'n taks: "We hebben drie ambulances en honderd vrijwilligers. Die worden nog lang niet optimaal ingezet."
Rijssense Haringparty
De WensAmbulance zit goed in z'n financiële jasje. Met dank aan gulle gevers, zoals de organisatie achter de jaarlijkse Rijssense Haringparty. Die zamelde maar liefst 164.000 euro in voor Saïd en z'n club: "Aangevuld met geld van de Achterhoekse stichting Bax2Give kwamen we op een totaal van 200.000 euro, waarvan we een nieuwe ambulance kunnen kopen."
Saïd wil graag kenbaar maken dat de Wensambulance Oost-Nederland bestaat. Want ondanks de vele promotionele activiteiten - er wordt naast de drie operationele ambulances één ambulance ingezet uitsluitend voor promotie - zijn er volgens hem nog teveel mensen die geen weet hebben van de mogelijkheden die WensAmbulance Oost-Nederland biedt. Maar ook onder huisartsen, medewerkers van hospices en ziekenhuispersoneel valt er nog een wereld te winnen.
Mont Ventoux
Saïd: "We kunnen iedereen die niet meer zittend vervoerd kan worden van A naar B brengen. Of dat nu binnen Nederland is of daarbuiten. Als iemand nog één keer naar de Noorse fjorden wil, regelen we dat. Of naar de Mont Ventoux of de Alpe d'Huez. De enige voorwaarde is dat mensen niet zittend vervoerd kunnen worden, want daar zijn rolstoelbusjes voor. We kunnen alle inwoners van Overijssel en de Achterhoek op deze mooie manier van dienst zijn."
In tachtig procent van de gevallen gaat het om mensen die terminaal ziek zijn en nog één keer naar een voor hen bijzondere plek willen of naar bijvoorbeeld naar familie die ver weg woont. "Dat zijn bijna altijd prachtige ervaringen", weet Saïd. "Mensen hebben, op het moment dat de rit is aangevraagd, geaccepteerd dat hun levenseinde nabij is. Door die berusting nemen ze juist alles op die dag heel bewust in zich op."
Brand
In vijftien jaar tijd maakte de stichting zo'n drieduizend ritten. Tijdens 'corona' was er sprake van een dip met slechts 200 ritten in twee jaar tijd, maar dit kalenderjaar zijn er al 260 ritten uitgevoerd en het jaar is nog niet eens ten einde. "We gaan boven de 300 ritten uitkomen en dat aantal mag nog best verder omhoog. Jaarlijks willen we op z'n minst 350 ritten maken."
Vijf jaar geleden zag de toekomst van de stichting er een stuk minder rooskleurig uit. Eind 2017 ging het Enschedese pand waar de stichting gehuisvest was in vlammen op. Inclusief een ambulance, reanimatiepoppen, een lesruimte, drukwerk. Na de verhuizing naar een pand aan de Krabbenbosweg in Hengelo en een bestuurswisseling werd de stichting nieuw leven ingeblazen en dat wil Salah Saïd graag hoog van de toren blazen: "Te weinig mensen roepen onze hulp in. Daarom blijf ik benadrukken: we proberen elke wens uit te voeren. We kunnen iemand overal op het vasteland van Europa brengen. Let wel: tot de poort. We hebben zo zelfs al mensen in een helicopter of zweefvliegtuig doen belanden. Voor sommige mensen echter is een bezoekje aan de Noordzee alles wat ze wensen. Wij kunnen er in dat geval voor zorgen dat ze nog een keer het zoute water tegen hun voeten voelen klotsen."
Gerelateerd
