Egbert Broekhuis opende zijn Boekhandel Broekhuis op 7 februari 1868 aan de Enschedesestraat in Hengelo. Precies 155 jaar later bestaat Broekhuis nog steeds. Sterker nog: er zijn vijf filialen bij gekomen. Volgens de huidige eigenaar Kees Schafrat gaat het zelfs langzaam weer de goede kant op met lezen in het algemeen én met het fysieke boek.
"Ik ben wat dat betreft positiever dan tien jaar geleden", vertelt Schafrat voor de microfoon van 1Twente Vandaag. "Toen was er sprake van een dalende lijn in de verkoop van fysieke boeken, tegenwoordig is er een lichte stijging waarneembaar. De jeugd leest steeds meer, met name Engelstalige boeken. En lang niet alleen op de e-reader. De meeste jongeren willen als tegenwicht voor de iPad en de mobiele telefoon weer een papieren boek vasthouden. Het is de ultieme vorm van onthaasting."
Toen Egbert Broekhuis 155 jaar geleden zijn Hengelose winkel opende, waren boeken een nicheartikel. Schafrat: "Mensen als Egbert Broekhuis verkochten ook al kranten en hadden er een drukkerij of een boekbinderij naast. Of allebei. Van de boeken alleen konden ze niet leven."
Later namen Egberts zoons Lambert en Johan de zaak over en vóór de oorlog deden ze de winkel van de hand. Cor van der Maar nam de winkel over, maar de naam bleef. Zoon Gerard van der Maar breidde uit naar Almelo (1956) en later volgde Enschede (1989). Onder het bewind van Schafrat, die sinds 2009 aan het roer staat, werden Oldenzaal (2015), Deventer (2021) en Apeldoorn (2022) aan het imperium toegevoegd.
"Toen we ons in Deventer en Apeldoorn vestigden, kreeg ik steeds vaker de vraag: maar je vergeet Hengelo en Enschede toch niet? Met Gerard Cornelisse (programmeur van het Wilminktheater, red.) heb ik toen Broekhuis op Zondag opgezet, een reeks met voorstellingen in het theater met onder meer Frits Spits, Paul van Vliet en afgelopen zondag nog Freek de Jonge. Zo doen we dus meer dan alleen boeken verkopen."
Het 150-jarig bestaan werd groots gevierd met een boek en een theatershow en de volgende mijlpaal, de 175ste verjaardag, mag evenmin ongemerkt voorbijgaan. Maar Schafrat verwacht dan niet meer aan het roer te staan. Hij lacht: "Nee, maar ik hoop dan nog wel af en toe binnen te kunnen wippen voor een boek."