Zorgen voor iemand in je nabije omgeving: dat doen mantelzorgers. Bijna iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. Pattrick Bekkink draagt vanaf zijn negentiende zorg voor zijn moeder. Daarnaast heeft hij een bijbaan én is hij student op Hogeschool Saxion in Enschede. “Het is mentaal best zwaar om alles te combineren.”
“Mijn moeder is 77 jaar en ik merk dat ze steeds verder achteruitgaat.” Pattrick doet thuis de huishouding, boodschappen, financiële zaken en maakt doktersafspraken voor zijn moeder. Hij ziet de combinatie van mantelzorger, school én een baan als een uitdaging. “Als ik thuis aan het leren ben, raak ik afgeleid door mijn moeder, maar als ik op school bezig ga dan voel ik mij schuldig dat ik niet bij haar ben.”
Volgens Pattrick is er weinig steun vanuit de gemeente. ‘’Toen ik een jaar op mijzelf woonde, kreeg mijn moeder hulp vanuit de gemeente, maar op het moment dat ik weer thuis ging wonen, stopte de zorg en stond ik er alleen voor.” Bekkink hoopt dat de gemeente meer hulp gaat bieden voor mantelzorgers. “Ze onderschatten hoe lastig het is om een dubbelleven te leiden.”
Binnen Saxion in Enschede is er een mantelzorggroep waar Pattrick met medestudenten praat over hun ervaringen met mantelzorgen. “Ik vind dat heel fijn. Je helpt elkaar door erover te praten.” Maar de school heeft ook een keerzijde. “Als ik een tentamen heb waar ik niet bij kan zijn door de zorg voor mijn moeder, geeft school mij geen extra kans en wordt dit gezien als een slecht excuus. Dan voel ik toch onbegrip.”
“Ik denk dat er veel meer mantelzorgers zijn dan bekend is”, zegt Pattrick. “Maar zij denken waarschijnlijk dat het normaal is. Dat dacht ik namelijk ook.” Hij vult aan: “Wees niet bang om erover te praten. Je moet trots zijn op de manier hoe je mantelzorg met allerlei andere werkzaamheden kunt combineren.”