Hengelo is een muurgedicht rijker. Zaterdag onthulde dichter en columnist Ellen Deckwitz haar gedicht 'Blijf maar even staan' op de hoek van de Smutsstraat en Drienerstraat. Dat is daarmee het vijfde muurgedicht in de Hengelose binnenstad.
De onthulling werd bijgewoond door ruim twintig genodigden die volgens Deckwitz ‘de bijna arctische kou trotseerden.' Ze zei zich bijzonder trots en vereerd te voelen. 'De eerste van mijn twee grote wensen' is uitgekomen. Gevraagd naar die tweede wens antwoordt Deckwitz breed glimlachend: ‘Dorpsdichter van Borne worden, lijkt me geweldig!"
Stichting Hengelo Leest wil inwoners en bezoekers van Hengelo in aanraking brengen met poëzie en plaatst bij voorkeur op elke Hengelose binnenstadsmuur poëzie of proza om even bij stil te staan. De stichting bestempeld het werk van Deckwitz als geestig, ontroerend en confronterend tegelijkertijd. "Ze heeft zich ontwikkeld tot een enthousiaste poëzieambassadeur, mede dankzij een stevige literaire basis die in Hengelo werd gelegd."
Ellen Deckwitz werd in 1982 in Deventer geboren, maar verhuisde al jong naar Borne. Hier wonen haar ouders, die bij de onthulling aanwezig waren, nog steeds. Zelf woont ze tegenwoordig in Amsterdam, maar komt vaak terug naar Twente. "Hengelo was in mijn jeugd voor iemand uit Borne “de grote stad”, dus ging ik hier naar de bibliotheek. Vaak en graag." In 2012 won Deckwitz de C. Buddingh’-prijs voor haar poëziedebuut De steen vreest mij (2011). Dit jaar kreeg ze de Tollensprijs, de oudste literaire prijs van Nederland.