Wie mag er met zijn vingers aan ons Twentse landschap zitten?

Nederland ligt onder de zeespiegel. Alleen al daarom hebben we flink ingegrepen in ons landschap. Je wilt toch droge voeten houden. Klimaatverandering noopt tot nieuwe ingrepen. Water is er teveel, te weinig, te vaak of niet vaak genoeg. Het is maar wanneer en waar je het bekijkt. Vraag is hoe we het landschap een beetje intact laten: want dit is ons land.

Ingrepen in het landschap

Zweers maakt modellen van dat landschap. Niet uit de losse pols, maar gebaseerd op wetenschappelijke berekeningen. Daarmee maakt hij inzichtelijk hoe dat landschap eruit ziet, maar ook wat er gebeurt als je ingrijpt.

Stefan Kuks is watergraaf, de baas van de club die zorgt dat Twente (en wijde omstreken) niet te droog maar ook niet te nat wordt: Waterschap Vechtstromen. Waterschappen staat een enorme klus te wachten.

Nieuw evenwicht gezocht

Waterbeheer was al complex, maar met het veranderende klimaat wordt dat nog ingewikkelder. Sommige delen van ons landschap worden te droog, andere krijgen steeds vaker te maken met veel teveel. Waterschappen staan in het brandpunt van de zoektocht naar een nieuw evenwicht.

De ruilverkaveling heeft laten zien wat er met landschap gebeurt als economen de belangrijkste keuzes maken. Als je alleen techneuten of fanatieke vogelaars loslaat op het Twentse land, zul je oplossingen krijgen die andere gebruikers tekort doen.

Kuks en zijn collega's zullen die zoektocht met ons allemaal moeten doen, met de hele samenleving. Met boeren en natuurorganisaties, maar ook met ondernemers die afhankelijk zijn van begaanbare wegen en met Henk en Ingrid die op zondagmiddag een mooie herfstwandeling willen maken.

Dan moeten we wel een beetje weten waar het over gaat. En daarbij helpen die modellen van Zweers.