De wijn, de vrouw, de kunst' vormen de rode draad in een gelijknamige bundel met korte wijnverhalen, geschreven door Roeland Fens, voormalig Statenlid van de provincie Overijssel en oud-gemeenteraadslid in Hengelo.
Als lid van een Twents wijngenootschap schreef Fens de afgelopen jaren talloze verhalen om die tijdens bijeenkomsten van de club voor te dragen. "Niet voor iedere bijeenkomst, maar wel een aantal keren per jaar of bij de jaarlijkse wijnreis van de vereniging," vertelt hij.
In ieder verhaal komt wel een wijnstreek of wijn aan bod, gaat het over de vrouw én bijna altijd over kunst. Van de ruim 120 verhalen die de wijnliefhebber in de loop der jaren schreef, zijn er nu 32 gebundeld. "De reden voor het boek dat het wijngenootschap inmiddels 45 jaar bestaat en de leden op leeftijd raken. In de angst dat niet iedereen het 50-jarig jubileum haalt, heb ik een boek samengesteld met 32 verhalen."
Waar hij de inspiratie vandaan haalt voor zijn verhalen? "Als ik iets hoor, dan ga ik daar op door fantaseren. Een glas wijn erbij, heerlijk is dat. Dan schrijf je een verhaal dat niet al te lang mag zijn, een beetje in de Roald Dahl-stijl met een verrassend einde. Het is allemaal fictie, maar je zou kunnen denken dat het echt is gebeurd."
Eén van de verhalen gaat over Engelse vliegers. Een jonge vrouw hoort dat er in de buurt een vliegveld was in de oorlog. Dan blijkt dat haar opa een menukaart heeft gevonden met wat de vliegers destijds hebben gegeten tijdens een diner, voordat ze op missie gingen. De vrouw besluit na al die jaren opnieuw een diner te organiseren en dezelfde maaltijd te serveren. Ze spoort de nog levende vliegers op die er toen ook waren. Zo volgt er jaren na dato opnieuw een diner aan een halflege tafel waar de wijn rijkelijk vloeit.
Luister naar een fragment:
Het wijngenootschap waar Roeland lid van is, is een kleine besloten vereniging met zo'n tien leden. "Het is een echte vriendenclub die maandelijks een wijnproeverij organiseert. Jaarlijkse traditie is een wijnreis naar wijngaarden, chateau's of wijnhuizen in het buitenland, waaronder Frankrijk, Spanje, Italie, Portugal." Vorige maand stond er nog een reis naar de Champagne op het programma.
De naam van de vereniging is officieel Phylloxera, een mooie Latijnse naam, maar wel met een pijnlijke betekenis voor de wijnindustrie: Het staat voor 'druifluis' en wat voor één: In de tweede helft van de 19de eeuw verwoestte deze druifluis bijna alle wijngaarden in Europa en dat had enorme gevolgen voor de wijnindustrie. De naam (Phylloxera) voor het wijngenootschap is destijds bedacht door de toenmalig voorzitter.
De Wijn, de Vrouw, de Kunst, is het eerste boek van Roeland. Als voormalig leraar Nederlands houdt hij ervan om verhalen te schrijven. Het was niet zijn ambitie om een boek over wijn te schrijven. Dat het er nu wel is, is eigenlijk toeval. "Leden van de wijnclub vonden het veertig jaar geleden leuk om een verhaal te horen, dan heb je jaren later ineens een map vol met verhalen."
De liefde voor bijzondere wijnen kreeg hij al op de middelbare school toen hij een jaar of 16 was. "Alle leerlingen werden op een avond op school uitgenodigd voor een wijnproeverij. Dit hoorde volgens de docenten bij je opvoeding in die tijd." Na een leerzaam avondje over wijn was Roeland verkocht en kocht hij daarna zijn eerste fles Bordeaux. Hij raakt niet uitgepraat als het over wijn gaat. "Er is geen drank die zoveel verschillende nuances heeft. Er is nooit één wijn hetzelfde of je nu een goedkope wijn hebt of een hele dure. Iedere keer is het weer een nieuw avontuur."
Mensen die een exemplaar van 'de wijn, de vrouw, de kunst' willen aanschaffen, kunnen via de redactie contact opnemen met Roeland: [email protected]. De redactie stuurt de verzoeken dan door.