De 50e Batavierenrace: van dronken idee tot grootste estafetteloop ter wereld
Bij de 50e editie is de Batavierenrace weer terug zoals het hoort. Na twee noodgedwongen online edities, is deze jubileumeditie weer 'gewoon' fysiek. En hoe: zaterdagmiddag finishen de lopers onder luide aanmoediging van duizenden medestudenten op de sintelbaan bij de Universiteit Twente.
Vlakbij die finish, op de eerste rij, zit één van de grondleggers van de estafetteloop die in de loop der jaren is uitgegroeid tot de grootste ter wereld. "Dolfie", zoals hij graag genoemd wil worden, begint met het maken van excuses. Gekscherend weliswaar. Want dat een plan, gesmeed onder het genot van een paar borrels, zo uit de hand is gelopen, had hij nooit verwacht.
Nijmegen-Rotterdam
We tekenen de jaren '70. Dolfie heeft met een groep studenten meegedaan aan een estafette in het Zweedse Gütersloh. Op de boot terug worden de nodige drankjes achterover geslagen en ontstaat het plan om dit ook in Nederland te gaan doen.
En zo geschiedde. In 1973 wordt de eerste Batavierenrace georganiseerd. Dan nog van Nijmegen naar Rotterdam. Het evenement dankt er zelfs zijn naam aan: het afzakken van de Rijn. Maar eenmaal in de havenstad volgt een deceptie. Er is geen ontvangst, geen feest. Al met al een dikke teleurstelling.
Dan ontstaat een idee: 'in Twente is een Bastille en daar kun je feestvieren'. En zo wil het dat de loop in 1974 voor het eerst in Enschede eindigt. Een gouden greep, want nu is er wel een groot feest en zijn er wel veel deelnemers. Het is nooit meer anders geworden.
Ruim achtduizend deelnemers
Wat wel is veranderd, is de omvang van het evenement. Dolfie weet nog dat er in de beginjaren een kleine driehonderd lopers waren en dertig vrijwilligers. Nu lopen er 8500 studenten mee en is er hulp van meer dan 700 vrijwilligers. En dan is er nog een organisatie bestaande uit zes fulltimers en drie parttimers.
Eén van die fulltimers is Laura Scharstuhl. Die eigenlijk bij de organisatie van vorig jaar zat. Die moest vanwege de coronamaatregelen online en als dan deze editie alles weer kan en mag en ze zoeken nog helpende handjes, begint het toch te kriebelen. Al gauw is Laura weer fulltime aan de slag om van deze editie een succes te maken.
Uitslag
Het universiteitsteam uit Groningen heeft de 50e editie van de Batavierenrace gewonnen. Eindhoven werd tweede en Wageningen eindigde op de derde plek. In het algemeen klassement eindigde UT-atletiekvereniging Kronos als eerste.
Als de laatste renners zaterdag over de finish zijn, vliegt ze haar mede-organistoren in de armen. Gezamenlijk hossen ze op 'Links Rechts' van Snollebollekes. Het is de ontlading na al die uren van hard werken. Ze kijkt tevreden terug op een goed verlopen race, zonder grote incidenten. Én alle lopers zijn veilig binnen. Al zit de allerlaatste deelnemer die over de finish komt er helemaal doorheen. Ondersteund door mensen van de organisatie loopt hij geëmotioneerd de laatste meters.
Feesten
De winnaars zijn dan nog niet bekend. Pas 's avonds tijdens het eindfeest, als alle tijden zijn geteld, wordt duidelijk dat het universiteitsteam van Groningen heeft gewonnen. Voor Laura en haar collega's is dat het teken dat het 'schluss' is wat betreft de verantwoordelijkheden. Dan storten zij zich ook in het feestgedruis. Dolfie laat die afsluiter aan zich voorbijgaan. "Met mijn tachtig jaar ben ik daar helaas te oud voor."
