Kamohelo Mokotjo is terug op Twentse bodem: “Ziet ernaar uit dat ik dit seizoen nog mee ga trainen bij FC Twente”

Eind januari verschijnt daar opeens het bericht dat FC Twente een oude bekende gaat verwelkomen. Kamohelo Mokotjo gaat meetrainen bij de club waar hij in de zomer van 2017 vertrok. Maar de plannen moeten even in de wachtkamer: Mokotjo moet eerst herstellen van een knieblessure.

Operatie

Die liep hij in november op bij zijn vorige club FC Cincinatti. Een paar dagen voordat de competitie daar op zijn einde loopt, gaat het mis. Op de training komt hij in botsing met een medespeler en scheurt de mediale (binnenste) meniscus van zijn rechterknie. Een operatie volgt, waarbij de Amerikaanse doktoren zijn meniscus kunnen repareren. En daarin was het geluk aan zijn zijde. Op de operatietafel blijkt dat zijn meniscus, die gedraaid is, teruggezet kan worden en dat er niet in gesneden hoeft te worden.

Goed nieuws voor de lange termijn. Bewegingswetenschapper Wouter Welling van fysiotherapiepraktijk Pro-F, waar Mokotjo revalideert, beaamt dat. Hij legt uit dat de menisci als schokdempers dienen in de knie. "Als je er een stuk uithaalt, is er dus minder demping. Op termijn kan er dan sneller slijtage ontstaan in de knie.”

Contract ontbonden

Na de operatie start Mokotjo in de VS aan zijn revalidatie. Het seizoen zit er dan al op en eigenlijk heeft de middenvelder nog een contract voor een jaar. Omdat het huwelijk tussen hem en Cincinatti niet bepaald een succes is, besluiten beide partijen dat het beter is om hun wegen te scheiden. Zijn overeenkomst wordt ontbonden.

En dan weet hij één ding zeker: hij wil in Europa zijn. In een omgeving waar hij zich goed voelt. De contacten met Twente worden gelegd. Het is eind januari wanneer de eerste berichten over zijn terugkeer hier het nieuws halen.

Plannen met FC Twente

Rijst de vraag hoe het kan dat in de eerste berichtgeving over zijn terugkeer gedacht werd dat hij bij de groep aan kon sluiten. Was de club wel op de hoogte van zijn medische situatie? “Ik denk niet dat FC Twente de hele situatie wist,” geeft Mokotjo toe. “Ze wisten wel dat ik niet fit was. Maar dat is gebeurd, ik had ook verwacht eerder hersteld te zijn. Al denkt hij niet dat het een grote spelbreker is geweest. "We hebben plannen waar beide partijen van kunnen profiteren.”

Duidelijk is dat de lezing van Mokotjo overeenkomt met die van Jan Streuer. De technisch directeur liet eerder aan Tubantia al weten dat de huidige situatie geen invloed heeft op de plannen die speler en club met elkaar hebben. ”We wilden hem sowieso al bekijken met het oog op volgend seizoen.”

Met open armen ontvangen

Ondertussen is Mokotjo nu dus vast neergestreken in Twente. Bij Pro-F in Enschede werkt hij aan de laatste fase van zijn herstel. Hij is er herenigd met fysiotherapeut Ralph Speerstra, die hij nog kent uit zijn tijd bij FC Twente en waar hij zelf contact mee heeft gezocht. "Hij is bekend met het behandelen van deze blessure en ik ken hem als een hele oprechte kerel. Hij heette me van harte welkom en heeft me met open armen ontvangen.” Mokotjo besluit dat het de beste plek is waar hij kan zijn, omdat er veel werk verzet moet worden en hij de methodes van Ralph als zeer uitdagend kent.

Dat klinkt alsof ‘Kamo’ wist wat hij kon verwachten. Maar dat blijkt toch een beetje anders te liggen. Lachend geeft hij toe dat het behoorlijk pittig is. “Trainingsmethoden veranderen. Het is zwaarder dan ik had verwacht.” Maar om daar ook meteen aan toe te voegen: “Een revalidatie is nooit leuk om te doen, maar als ik de resultaten zie die ik al heb geboekt... Dat is een motivatie op zich. Ik heb eerder blessures gehad en ben altijd sterker teruggekomen.”

Vrouwelijke complimenten

Hij geniet ervan om terug te zijn. Op de dag dat 1Twente hem bezoekt, waagt hij zich voor het eerst aan springoefeningen. Weer een nieuwe fase in zijn revalidatie. Het gebeurt onder het toeziend oog van een paar speelsters van FC Twente Vrouwen, die hem complimenteren met zijn mooie, sierlijke sprong. Mokotjo glundert onder die mooie woorden. “Iedereen hier steunt elkaar. Ongeacht welke je blessure je hebt. Het is net een familie.” En voor hem is het een bevestiging dat hij er goed aan heeft gedaan hier naartoe te komen.

Op de goede weg

Nog meer goed nieuws: bewegingswetenschapper Wouter Welling is zeer te spreken over de resultaten van de krachttesten die hij net met Mokotjo heeft afgenomen. Daarbij wordt de maximale kracht in zijn bovenbenen gemeten. “We hebben deze testen een paar keer eerder gedaan. Bij zijn komst was het niet zo goed, maar nu is er duidelijk vooruitgang te zien.”

Het zijn signalen waaruit blijkt dat Mokotjo op de goede weg is. Hij ziet ernaar uit om weer te spelen. Ook al omdat zijn tijd bij Cincinatti niet helemaal zo heeft uitgepakt zoals hij vooraf had verwacht. Hoe anders was dat in de jaren ervoor bij Brentford, waar hij neerstreek na zijn vertrek uit Enschede.

Topclub Brentford

In Engeland heeft hij het meeste geleerd in zijn voetbalcarrière tot dusver. Zijn tijd daar heeft ervoor gezorgd dat hij nu niet terugdeinst als hij met uitdagingen of tegenslagen te maken krijgt. Omdat hij weet welke mentaliteit er verwacht wordt aan de top en wat er van zijn lichaam wordt gevraagd. "Brentford is een topclub waar ik altijd scherp werd gehouden. Het kiezen van spelers voor wedstrijden wordt bepaald op basis van statistieken. Ik moest echt een tandje bijzetten daar.”

Mokotjo is blij dat hij er deel van uit heeft gemaakt. “Die periode daar is echt goed voor me geweest. Ik heb veel wedstrijden gespeeld, een paar goals gemaakt. Zoals ik altijd doe hier en daar,” voegt hij eraan toe met een lach.

Mismatch bij Cincinatti

Die match was er bij Cincinatti dus niet. Bij een overgang naar Amerika rijst vaak de vraag of dat sportief de beste keuze is, of dat financiële redenen doorslaggevend zijn. Mokotjo erkent dat het financiële plaatje aantrekkelijk was, maar dat het niet alleen om het geld ging. “Ik heb die keuze gemaakt omdat er veel mensen waren die ik kende (Jaap Stam was hoofdtrainer en Gerard Nijkamp, die hij nog kent van PEC Zwolle, de algemeen directeur, red.) Ze waren daar aan het bouwen aan een project dat heel aantrekkelijk was. Daar wilde ik deel van uitmaken.”

Maar het loopt dus anders en na ruim een jaar besluiten beide partijen dat een scheiding van wegen het beste is. Spijt heeft hij niet van zijn keuze. “Je hebt geen garantie dat dingen ook altijd goed uitpakken. Misschien was het niet het juiste moment, we zullen het nooit weten. Maar ook hierdoor groei je weer. Uiteindelijk moet ik naar mezelf kijken en niet naar Cincinatti of wie dan ook.”

Thuis in Europa

Bovendien deed het hem iets beseffen: dat hij een speler is die thuishoort in Europa. Een gevoel dat bleef hangen terwijl hij in Amerika zat. “Ik wil niet zeggen dat het een afleiding was, maar meer een realiteitscheck. Europa is waar ik bekend mee ben en waar ik wil zijn.”

Mokotjo is intussen 31 en als het aan hem ligt gaat hij nog vijf à zes jaar door. Maar wordt dat bij FC Twente? Het gevoel bij de club is goed. Zo kijkt hij met plezier terug op zijn eerste periode hier. “We hadden een heel goed team. Je kunt zo alle spelers opnoemen. Maar duidelijk is dat we niet succesvol genoeg waren om iets te behalen. Voor mij voelde het altijd als een plek waar ik nog meer jaren wil hebben. Ik voel gewoon dat de club meer verdient. Het is een club met een geweldig aanzien die meer prijzen zou moeten hebben.” Hij ziet daarin een rol voor zichzelf weggelegd. Vooral door de nodige ervaring te brengen.

Transfervrij

Of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren, is nog de vraag. Het meetrainen met de groep laat dus wat langer op zich wachten, al verwacht de middenvelder wel dit seizoen nog aan te sluiten. “Daar ziet het wel naar uit. Hopelijk heb ik dan een paar weken met het team. Van daaruit zal een beslissing worden genomen.”

Het financiële plaatje moet natuurlijk ook kloppen en de kans is groot dat Mokotjo straks meer clubs heeft om uit te kiezen, zeker gezien zijn transfervrije status. Hoe doorslaggevend gaat het gevoel dat hij bij FC Twente heeft dan zijn?

Bekend terrein

“Heel belangrijk," zegt hij zelf. "Op het moment is dat het belangrijkste gevoel dat ik heb. Ik ben hier terug op bekend terrein, in een cultuur die ik fijn vind. Bij een club waar ik echt van hou om voor te spelen, waar ik heel graag voor wil spelen. Aan het einde van de dag ben ik gewoon een voetballer en wil ik op het veld zijn.”