Na liefst zestien jaar actief geweest te zijn in de Hengelose politiek vindt Marcel Elferink het (voorlopig) welletjes. Op z'n 35e begon hij als bestuursvoorzitter van CDA Hengelo. Daarna volgden twee periodes in de raad, waarbij die periodes ook nog eens van elkaar werden gescheiden door een termijn als wethouder: "Het ging mij altijd om de inhoud. Heb nooit op de persoon gespeeld. Daar zitten de inwoners toch niet op te wachten?"
Hij heeft het allemaal meegemaakt: eerst vier jaar in het bestuur, daarna vier jaar in de raad, toen vier jaar wethouder (2014-2018) en de laatste vier jaar weer terug in de raad. "Die laatste periode was het wel even wennen. Zeker het eerste half jaar. Je bent wethouder geweest en hebt allerlei belangrijke besluiten moeten nemen en dan ineens zit je weer in de raad, ook nog eens als lid van de oppositie. Ik heb wel direct gezegd: ik ga niet het woord voeren over onderwerpen, die ik als wethouder in m'n portefeuille had, zoals de aanpak van de binnenstad en woningbouw."
Na z'n wethoudersperiode kon hij z'n oude baan als bestuursadviseur bij de gemeente Wierden weer oppakken, dankzij een terugkeergarantie. Hij kijkt met een goed gevoel terug op die jaren: "Als wethouder heb ik geen littekens opgelopen. Zolang je maar weet waarom je er zit. Je moet sturen en besturen. De keuzes die je maakt, zorgen altijd voor blije en minder blije mensen. Ik kon gelukkig prima omgaan met dat spanningsveld."
Elferink, 51 jaar geleden geboren in Hengelo, is vooral trots op het 'Actieplan voor een vitale binnenstad', dat mede dankzij hem gestalte kreeg: "Ik hoorde van meerdere kanten: ga je nu investeren in stenen? Nou, al snel werd de Enschedesestraat aangepakt en daar kregen we louter enthousiaste reacties op." Dat de lijn daarvan nu wordt doorgetrokken naar het Wetplein en de Markt en de Brink zegt wat hem betreft genoeg. "Hetzelfde geldt voor het nieuwe stadskantoor en de renovatie van het stadhuis. Daar moest het college destijds hard aan trekken, maar toen ook andere partijen zagen dat het ons menens was, ging het lopen. En nu zie je dat welk college er ook zit, er consequent wordt gewerkt aan de uitvoering ervan."
Dat het CDA landelijk het afgelopen jaar nogal wat deukjes opliep, heeft geen invloed op zijn liefde voor de partij: "Ik houd me liever bezig met zaken waarop ik invloed heb, dan op randzaken waar ik niks mee kan. Ik sta in elk geval nog altijd voor de volle honderd procent achter de kernwaarden van het CDA. In Hengelo werken we heel fijn samen, ook met de andere partijen. Wat dat betreft voelt het meer als een lokale partij."
Elferink staat als lijstduwer op de laatste plek op de kandidatenlijst voor de komende verkiezingen. Maar wat als hij zoveel stemmen krijgt, dat hij tóch weer een zetel mag innemen? "Daar reken ik beslist niet op en als het gebeurt, zal ik dat niet doen. We hebben genoeg goede mensen op de lijst staan. Ik voer campagne voor de partij, maar na 16 maart is het mooi geweest. Tuurlijk blijf ik lid, maar ik zal voorlopig niet meer politiek actief zijn."
De belangrijkste reden voor zijn vertrek is z'n nieuwe functie bij de gemeente Wierden: "Ik begin in januari als afdelingshoofd Ruimtelijke Ontwikkeling en daarmee krijg ik ook een plek in het managementteam. Ik wil me daar volledig op storten en dat kan niet als ik ook nog weer in de gemeenteraad zou terugkeren. En nu zullen mijn vrouw en dochter mij ook wat vaker thuis treffen.
Waar Marcel Elferink het gevoel voor besturen van huis uit meekreeg via zijn vader (vakbondsman bij de FNV en actief in het jongerenwerk en de scouting in Albergen), geeft Marcel zijn affiniteit met vastgoed door aan z'n dochter: "Chanel heeft de studie Vastgoed en Makelaardij aan Saxion Hogeschool net afgerond en heeft nu haar eerste baan op dat gebied. Daar ben ik wel trots op."