Waar het bedrijf Stork al grotendeels uit het hart van Hengelo is verdwenen, zijn er nog tal van verenigingen actief die dankzij een van de directeuren het levenslicht zagen. Neem Muziekvereniging Armonia, op 15 juli 1896 opgericht als ‘Orkest der Machinefabriek Stork’. Deze vereniging bestaat 125 jaar later nog steeds. En dat werd gevierd met een magazine met als titel ‘125 jaar Armonia’.
Honderdzestig glimmende pagina’s vol met foto’s en verhalen. 683 gram schoon aan de haak. Voorzitter Manon Jonquière glimt al net zoals de glossy zelf: “Het is toch prachtig geworden? Zeg nou zelf. Dat mag ook wel, als je ziet hoeveel tijd erin is gaan zetten. Je kunt dat proces gerust vergelijken met het maken van een theaterproductie. Qua kosten en qua uren.”
Het idee was om de 125e verjaardag van de vereniging luister bij te zetten met een boek, maar de directeur van Boekhandel Broekhuis vond een magazine passender, vertelt Jonquière: “Kees Schafrat vond dat meer passen bij deze tijd. Daarbij hadden we bij het honderdjarig bestaan al een boek gemaakt en afgelopen zomer verscheen er een fotoboek van de hand van onze oud-voorzitter Wil Kuipers over al onze 29 theatervoorstellingen. Daarbij: de jeugd gaat echt geen boek lezen. Of deze glossy wel op hun nachtkastje te vinden zal zijn? Die kans is in elk geval groter. Zo staan er tal van QR-codes in, waarmee je ook beeld- en geluidsfragmenten kunt bekijken.”
Toch is dat uiteindelijk bijzaak, volgens de voorzitter. Ze wil de jeugd niet aan het lezen, maar aan het musiceren hebben. “We mogen nog niet klagen over ons ledental (het zijn er iets meer dan 200, red.), maar de aanwas stokt de laatste jaren wel.”
Enerzijds is er de trend dat verenigingen te lijden hebben onder het feit dat (jonge) mensen zich minder makkelijk binden aan een club, anderzijds hebben de Hengelose muziekverenigingen last van de relatieve onzichtbaarheid van de muziekschool, weet Jonquière: “Sinds het label ‘muziekschool’ drie jaar geleden is ingeruild voor ‘kunstenschool’ merken wij dat het muziekonderwijs het moeilijk heeft. Nu Oyfo (waar de muziekschool in opgegaan is, red.) eindelijk op z’n plek zit op het Hazemeijercomplex en corona, dat ons ook fiks parten speelde, hopelijk op z’n retour is, reken ik op betere tijden. Ik gun de mensen namelijk een leuke hobby. En dat is muziek maken. Dat kun je, in tegenstelling tot voetbal, nog op hoog niveau tot ver na je tachtigste doen.”
Het magazine is, zolang de voorraad strekt, te koop bij onder meer Boekhandel Broekhuis en Hengelo Promotie. Het is daarnaast online te bestellen via armonia.nl. Kosten: 8,50 euro. Daarmee wordt een deel van de productie bekostigd en een ander deel gaat naar de vereniging. “Kopers sponsoren hiermee dus een bijzonder goed doel", aldus Manon Jonquière.
Een hoofdstuk in het magazine waar vooraf de nodige discussie over was, was dat met de titel ‘Girlpower’. Over de rol van vrouwen binnen de vereniging. “Want waarom zou je vrouwen eruit lichten? Ik heb er geen stem in gehad, maar een historisch gegeven gaf de doorslag. Tot in de jaren zestig mochten vrouwen namelijk geen lid worden van Armonia. Het was een echt mannenbolwerk.”
In de beginjaren hadden vrouwen echter wel degelijk een ‘rol’ binnen Armonia, getuige de toespraak van de voorzitter bij de viering van de tiende verjaardag in 1906: ‘Den leden en in ’t bijzonder de dames, moet ik op het hart drukken toch te zorgen, dat ze allen zooveel mogelijk moeten zorgen dat de mannen onzer vereniging steeds trouwe ter rechter tijd op de repetitie komen’.