Jody Lukoki werkt keihard aan zijn herstel: "Ik verbaas mezelf iedere dag weer"

Eind juni staat Lukoki langs het hoofdveld in De Grolsch Veste de pers te woord. Vlak daarvoor heeft de aanvaller zijn handtekening gezet onder een tweejarig contract bij FC Twente en kijkt hij vol vertrouwen uit naar het nieuwe seizoen. De keuze om naar Enschede te komen is vooral een sportieve, geeft hij aan. Lukoki wil vooral weer lekker voetballen nadat hij zijn contract bij het Turkse Yeni Malatyaspor in april van dit jaar heeft laten ontbinden. Ook kijkt hij ernaar uit om weer te gaan werken onder hoofdtrainer Ron Jans, waar hij eerder bij PEC Zwolle al mee samenwerkte.

Gescheurde kruisband

Die mooie plannen kunnen al snel in de ijskast, want vooralsnog speelde Lukoki nog geen minuut in het rood van FC Twente. Al bij de vierde training gaat het vreselijk mis. Tijdens een positiespel scheurt hij zijn voorste kruisband af. De ernst van de situatie dringt nog niet meteen tot hem door. "Ik kreeg een bal ingespeeId en wilde opendraaien, toen klapte mijn knie naar binnen. Ik dacht eerst nog dat iemand me had geschopt, maar dat was niet het geval."

Hij probeert de training nog te hervatten, maar dat gaat niet. "Ik had opeens heel veel vocht in mijn knie en de volgende dag was hij helemaal dik. Ik kon ook niet lopen. Toen wist ik hoe laat het was."

Misselijk

Er volgt een scan die zijn vrees bewaarheid. Op het ziekenhuis krijgt hij te horen dat hij zijn voorste kruisband gescheurd heeft en dat er schade is aan zijn meniscus. Lukoki die tot dan toe geen ervaring heeft met grote blessures, weet dan nog niet dat hem een lange revalidatie wacht. Als hij van de arts hoort dat het herstel bij een kruisbandblessure negen tot twaalf maanden in beslag neemt, komt dat hard aan. "Ik werd misselijk. Je hoopt dat het niet zo erg is, maar als je de bevestiging krijgt is dat wel schrikken."

Er gaat een streep door alle verwachtingen voor het nieuwe seizoen. "Je bent net nieuw bij de club en komt toch met bepaalde verwachtingen binnen. Ik had er heel veel zin in. Maar wat kun je eraan doen? Je kunt of met je kop omlaag zitten of gewoon accepteren hoe het is en doorgaan."

Toch gaat de spreekwoordelijke knop niet meteen om. Daar ging zo'n anderhalve maand overheen. Lukoki weet nog precies op welk moment die omslag voor hem kwam. "Ik heb een terugslag gehad. Eerst kun je nog niet zoveel, maar toen het een beetje de goede kant op ging, heb ik mijn hond uitgelaten. Die trok een beetje aan de riem en de volgende dag had ik een dikke knie."

Maximaal herstellen

Sportfysiotherapeut Ralph Speerstra, die Lukoki begeleidt bij Pro-F, kan zich het moment nog herinneren. "Dat was denk ik op dat moment een verkeerde inschatting van hem. In wat kan ik wel en wat kan ik niet. En dit kon niet." Uiteindelijk valt de schade mee, er is alleen wat reactie in de knie. Maar het is wel het moment waarop de trainer met de aanvaller om tafel gaat om duidelijk te maken dat alles in het teken moet staan van zijn herstel. En dat betekent ook thuis alles goed inrichten om maximaal te kunnen herstellen. "Anders wordt de terugkeer naar profvoetbal lastiger," voegt Speerstra eraan toe.

Zweten in de gym

Lukoki is vijf dagen in de week bij Pro-F te vinden waar veel krachttrainingen op het programma staan. En dat is even wennen voor de aanvaller die van nature niet veel in de gym te vinden was. Maar ook daarin heeft hij de knop omgezet. Hij ziet zichzelf steeds zwaardere gewichten liften. "Ik verbaas mezelf iedere dag weer. Met behulp van Ralf," erkent hij. "Hij heeft me echt goed geholpen. Me laten beseffen dat het aan mezelf ligt. Hoe harder ik werk, hoe sneller het gaat. Als ik er met de pet naar gooi, dan duurt het alsmaar langer. Ik weet niet wat Ralf is. Of hij is een fysio, of hij is een mental coach. Alles wat 'ie doet, komt wel echt binnen."

Speerstra erkent dat er ook mentaal veel gevraagd wordt. "Zeker met dit soort langdurige blessures. Dan weet je dat mentaliteit en psychologie daar een rol in gaan spelen. Dat zijn aspecten die je mee moet nemen in het revalidatietraject."

Mooiste verandering

De trainer is erg te spreken over de voortgang van de aanvaller. "Hij doet het hartstikke goed. De knie is rustig en hij maakt mooie stappen." Maar nog mooier vindt hij de verandering van de persoon Jody. En dat is vooral terug te zien in de manier van werken elke dag. "Dingen die vanzelfsprekend zijn, zoals op tijd komen, dat was niet zo vanzelfsprekend voor hem. Nu is hij altijd op tijd." Daarnaast is Lukoki heel serieus met zijn trainingsschema bezig. "De spelers krijgen ieder hun eigen schema op hun telefoon en daar volgt hij heel gedisciplineerd zijn oefeningen. Als ik zie hoe toegewijd hij nu is. Dat is de mooiste verandering die hij op dit moment heeft doorgemaakt."

Trainingsmachine Cerny

Lukoki is niet de enige FC Twente-speler die aan het revalideren is bij Pro-F. Zo herstelt Kik Pierie er van zijn rugblessure en werkte Vaclav Cerny er de afgelopen maanden aan zijn comeback, ook na een kruisbandblessure. En waar het voor Lukoki dus überhaupt de eerste grote blessure was uit zijn carrière, doorliep Cerny voor de tweede keer het hele proces na een kruisbandblessure. Lukoki heeft dan ook veel aan zijn teamgenoot gehad. "Toen ik hier binnenkwam en zag hoe hij trainde dacht ik echt: deze gast is een machine. En dan zei hij hij steeds dat ik dat binnenkort ook zou kunnen. Nou, ik ben nog niet waar hij was. Maar ik kom wel aardig in de buurt."

Leuke anekdote: Lukoki, Cerny en Pierie waren een aantal weken geleden nog bij hoofdtrainer Ron Jans op bezoek. Omdat de drie heren langdurig uit de running zijn/waren had de oefenmeester ze uitgenodigd voor een lekkere maaltijd en een goed gesprek. En dat werd een geslaagde avond. "Zijn vrouw had lekker gekookt en we hebben samen naar Ajax (tegen Borussia Dortmud, red.) gekeken", zegt Lukoki. "Het geeft een warm gevoel dat je nog steeds bij het team hoort en dat de trainer naar je omkijkt. We hebben mooie, diepe en emotionele gesprekken gevoerd."

Terug op het veld

Waar lotgenoot Cerny zijn eerste wedstrijdminuten weer heeft gespeeld, wachten voor Lukoki nog een paar maanden revalidatie. Drie weken geleden zette hij een grote stap voorwaarts met de terugkeer op het veld. Na een rustig begin wordt de belasting de komende maanden opgebouwd. Ralph legt uit dat in de eerste fase van veldrevalidatie heel gecontroleerd wordt gelopen en dat er dan langzaam wordt toegewerkt naar 'chaos'. "Soms gebeurt er wat op het veld en moet een speler direct reageren. Daar gaan we hem stapsgewijs steeds meer aan blootstellen. Wenden, draaien, keren. En de bal zal steeds meer zijn introductie gaan maken."

Lukoki is zelf blij met deze nieuwe fase in zijn herstel. "Toen ik Cerny naar buiten zag gaan, wilde ik ook. Dat heeft me een extra boost gegeven. Dat ik na drie maanden weer op het veld sta, is denk ik wel goed."

"Al is het de laatste wedstrijd"

Na die rampzalige trainingsdag in juni en de diagnose een dag erna wist Lukoki dat zijn seizoen erop zou zitten en dat zijn herstel vooral gericht is op een comeback in het nieuwe seizoen. En toch... Toch hoopt de aanvaller stiekem nog in dit seizoen zijn debuut te maken in een FC Twente-shirt. "Al is het de laatste wedstrijd en ik val maar één minuut in. Al zijn het tien seconden. dan ben ik al blij." Hij heeft het zichzelf ten doel gesteld.

Op de vraag of dat een reëele verwachting is, geeft fysio Speerstra aan dat wordt gemikt op een terugkeer naar wedstrijdniveau in negen maanden tijd. En dat is dan gerekend vanaf het moment van de operatie, in Lukoki's geval was dat eind juli, dus in theorie zou het kunnen. "Maar," waarschuwt hij, "dan is het de vraag of je dat risico wil nemen. Ik snap dat hij dat emotioneel wil. Hij moet ook terug willen naar wedstrijden. En het kan ook vertrouwen geven naar volgend seizoen toe, maar hij moet er wel klaar voor zijn. Tijd is geen criteria, het moet verantwoord zijn."

Lukoki weet het: "Ik kan veel hopen en willen, maar als er negen tot twaalf maanden voor staat, moet ik dat wel respecteren. Alles wat eerder gebeurt, is mooi meegenomen."