55 jaar lang floot hij als scheidsrechter wedstrijden in heel Oost-Nederland, maar nu mag hij niet meer van de dokter. Hartritmestoornissen, waar hij begin dit jaar voor het eerst mee van doen kreeg, doen Hengeloër Geerhard Post (83) de das om. Naar nu blijkt floot hij begin vorig jaar z'n laatste wedstrijd. Post was te gast bij 1Twente Vandaag.
De belangrijkste reden waarom hij nu gestopt is? Niet omdat de dokter het hem verbiedt of omdat hij zelf bang is voor de gevolgen. Nee, het heeft te maken met de kinderen op het veld: "Ik moet er niet aan denken dat ik neerval, terwijl ik een wedstrijd van de jeugd aan het fluiten ben."
Missen gaat hij het fluiten zeker, maar Geerhard Post weet ook dat hij zich geen moment zal vervelen: "Mijn vrouw is niet meer zo goed ter been, dus ik moet nog wel eens met haar op stap. En daarnaast ben ik mantelzorger voor mijn broer in Vroomshoop. Verder houd ik mezelf in conditie op m'n eigen loopband en hometrainer en wandel en fiets ik veel." En 's avonds kijkt hij voetbal: "Ik mis weinig wedstrijden op tv. En daarbij let ik al meer dan 55 jaar meer op de scheidsrechter dan op de spelers, haha."
Post was als jongeman werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen. In de grote steden had de NS eigen voetbalverenigingen en toen hij aan de slag kon in Utrecht maakte hij een 'transfer' van de voetbalvereniging in Daarlerveen naar de Spoorweg Sportvereniging Utrecht (SSVU): "Dat was leuk voor even, maar na een tijdje begon het mij tegen te staan dat je steeds met andere jongens voetbalde. Dat had te maken met de ploegendiensten. Zo speelde ik het ene weekend met het eerste en het volgende met het tweede of derde. Op m'n 26e had ik er genoeg van en toen ben ik gaan fluiten."
Geerhard Post was een kilometervreter: "Ik liep elke wedstrijd zeker tien tot twaalf kilometer. Ik vind dat je kort op het spel moet zitten. Er zijn er ook die de middencirkel niet uitkomen. Dan vraag je om problemen."
Post was 12 jaar trainer bij de Hengelose Scheidsrechtersvereniging. "Opleiden heb ik altijd mooi gevonden. Is ook belangrijk, want er is altijd behoefte aan goede scheidsrechters." Post was geen scheids die de regels strak hanteerde, hij was meer van het improviseren en verantwoordelijkheid neerleggen bij de spelers. "Ik ben wat dat betreft wel eens vergeleken met Bas Nijhuis."
In dienst van de KNVB hield hij het liefst 44 jaar vol. "Op je 70e moet je stoppen, dat is de regel. Daar baalde ik van, want ik was nog topfit." Uiteindelijk werd hij clubscheidsrechter bij ATC'65 in Hengelo. Dat kon nog wel. En vervulde hij bestuursfuncties bij onder meer Juliana'32 en BZSV in Borne. Dat is verleden tijd en ook het fluitje waarop Post, als het even kon, zo min mogelijk blies, blijft nu stil.