Sander Boschker: "Eerste prijs die je wint, vergeet je nooit"
Op het moment dat Sander Boschker op donderdag 24 mei 2001 de strafschop van Jonas Kolkka keert in de bekerfinale tegen PSV, wordt Enschede opnieuw bevrijd. Ruim een jaar na de Vuurwerkramp geeft FC Twente de stad en het achterland dát waar de Tukkers zo vurig naar verlangden: een prijs met een prachtig verhaal. Boschker was de man die die dag, nu precies twintig jaar geleden, kleur gaf door drie achtereenvolgende strafschoppen te stoppen.
In de studio van 1Twente Vandaag ziet hij de beelden voor de zoveelste keer voorbijkomen: "Ze staan op mijn netvlies gebrand. De eerste prijs die je wint, vergeet je nooit. Elk jaar rond deze tijd word ik er weer aan herinnerd, waardoor het nog steeds lijkt als de dag van gisteren."
Oogkleppen
Niet alleen de beelden, ook het gevoel haalt hij moeiteloos terug: "Ik liep die dag rond met de grootste oogkleppen van heel Nederland. Ik was alleen met mezelf bezig." Dat blijkt niet helemaal waar, want even later, als het over de legendarische strafschoppenserie gaat, zegt hij: "Ik keek elke speler die met de bal onder de arm naar het doel liep, recht in de ogen. Ik hoopte daaruit af te kunnen lezen wat hij zou gaan doen."
Daarnaast had de keeper een briefje ingestudeerd: wie schiet de bal in welke hoek? Van in elk geval eentje wist hij het niet. Boschker daarover: "Op een bepaald moment kwam er niemand vanaf de middenlijn lopen. Ik had geen idee wie de penalty zou nemen en toen stond daar ineens Ronald (PSV-keeper Ronald Waterreus, red.) voor me. Achteraf hoorde ik dat niemand durfde en dat hij toen de bal pakte." Maar Waterreus miste en Twente deed weer mee in een penaltyreeks die al zo goed als verloren leek.
Reddende engel
Het was het jaar na de Vuurwerkramp en de Tukkers deden het in de competitie niet best: ze eindigden dat jaar als elfde. In de beker gingen ze ronde na ronde verder, maar vaak met de hakken over de sloot. Toen ze uiteindelijk in De Kuip stonden, bleken ze onverzettelijk. Dat kwam volgens Boschker ook doordat de spelers wisten hoe zeer deze wedstrijd leefde: "Er waren niet alleen 35.000 supporters meegereisd naar Rotterdam, maar heel Twente stond op z'n kop. Voorafgaand aan de wedstrijd liet Fred (trainer Fred Rutten, red.) ons door RTV Oost gemaakte beelden zien van al die mensen op de viaducten, de volle bussen, de terrassen, heel Twente kleurde rood die dag. Daardoor kregen we iets onoverwinnelijks."
Voor Sander Boschker, die als trainer nog altijd bij FC Twente werkt, is er een leven van vóór die dag en van ná die dag: "Ik was tot die Hemelvaartsdag de keeper die altijd wel een foutje maakte, maar vanaf toen zagen velen mij bijna als een reddende engel. Ik ben vanaf dat moment zowel als keeper als als persoon verder gegroeid."
Banddikte verschil
De landstitel van 2010 schaalt hij nog net iets hoger in, maar de bekerwinst van 2001 komt op een mooie tweede plaats: "Met een banddikte verschil", lacht hij. "Overigens was de bekerwinst van 2011 ook heel bijzonder. Ik begon dat seizoen op de bank achter Michajlov, omdat ik als reservekeeper was mee geweest naar het WK in Zuid-Afrika, maar ik mocht wel alle bekerwedstrijden spelen. De finale wonnen we van Ajax en ook tijdens dat toernooi was ik vaak bepalend."
