Moskeebestuur: "Kloof tussen gemeente en onze achterban wordt groter”

“Onbegrijpelijk,” stelt voorzitter Abdurrahman Bicici. De Turkse gemeenschap probeert al tien jaar toestemming te krijgen voor de bouw van een nieuwe moskee, die de twee bestaande moet gaan vervangen. Volgens de voorzitter zijn die oude panden ontoereikend voor de huidige gebruiksbehoefte.

Parkeren is lastig rond de bestaande locaties en de panden zijn voor mindervaliden niet goed bereikbaar. Bovendien liggen ze in het centrum, waar eerder overlast ontstaat. De raad had kritiek op de beoogde locatie voor de nieuwe moskee. Maar die is door de gemeente zelf aan de Turkse gemeenschap aangeboden. “Overigens hebben in de afgelopen dertig jaar wel vijf locaties de Revu gepasseerd”, schrijft Bicici. “Er worden telkens weer nieuwe argumenten aangedragen om de bouw van de moskee te belemmeren. Dit doet ons ontzettend veel pijn!”

Volgens de moskeebestuurder zijn de argumenten tegen goedkeuring van het bestemmingsplan gebaseerd op feitelijk onjuiste aannames. Een van de struikelpunten voor een aantal raadspartijen was dat men zich niet had gehouden aan de afspraken rond de oproep tot gebed. Die zou op straat door een megafoon zijn gedaan. “Niet waar, geen bewijs”, schrijft Bicici, “en dat maakt ons zeer bedroefd.” De moskee heeft een grondwettelijk recht om vijf keer per dag op te roepen tot gebed, maar dat “hebben we tot dusverre niet gedaan”, aldus de voorzitter. Uit respect voor omgeving en buren. De oproep klinkt een keer per week en dat gebeurt binnen de afspraken zoals die zijn gemaakt: maximaal drie minuten en onder de grens van toegestane decibellen.

Andere heikele punten zijn de te verwachten verkeersdrukte rond de nieuwe moskee en de financiering ervan. Er is vrees dat Turkije zich met dat laatste bemoeid om haar invloed op de Nederlandse samenleving te vergroten. Onderzoeken hebben de die bezwaren ontkracht. Het is precies op deze twee punten dat het bestemmingsplan dat eind vorig jaar door de raad werd goedgekeurd nu is aangescherpt. Ook de moskee zelf stelt dat er van Turkse financiering geen sprake is. “We hebben duidelijk aangegeven hoe we onze inkomsten werven”, schrijft Bicici. “Hoewel deze kwestie zo vaak is uitgelegd, blijkt de volledige transparantie waaraan we zijn onderwerpen de argwaan niet weg te nemen. Wij begrijpen dit niet.”

De voorzitter stelt dat zijn achterban ervaart dat een deel van de gemeenteraad er alles aan doet om het moskeeproject niet door te laten gaan en dat het vertrouwen in gemeenteraad en overheid tanende is. “We zien onszelf niet als vreemdelingen, maar hebben wel het gevoel dat we steeds meer zo gezien worden. We zien onszelf als onderdeel van de Enschedese samenleving, we hebben ons altijd in dienst van de stad en samenleving gesteld en zullen dat ook blijven doen.” Er wordt absoluut geen buitenlandse politiek bedreven in de moskeeën. “Wij leven in dit prachtige landen onze overheid is de Nederlandse overheid.”

Ook bij raadsleden leven vragen, met name binnen de fracties van partijen die wel voor goedkeuring van het bestemmingsplan waren. De belangrijkste is wellicht dat vraag wat er nu moet gebeuren. Criticasters van dat plan hebben weliswaar tegen gestemd, maar niet aangegeven wat nu nog verder uitgezocht moet worden en op welke manier dat dan zou moeten. Alle bezwaren waren al zorgvuldig uitgeplozen. Andere vragen raken aan de juridische houdbaarheid van deze afwijzing. Waar de raad eind vorig jaar nog instemde met het plan, is de verbeterde versie nu alsnog afgewezen. Zonder helder perspectief. Na tien jaar zoeken is de Turkse gemeenschap nog niets opgeschoten. Daarmee rijst bij een aantal raadsleden de vraag of er nog wel sprake is van behoorlijk bestuur.

Bicici roept in de brief de raad op begrip te tonen voor de situatie en er geen politiek spel van te maken. Ondanks de negatieve sfeer wil de Turkse gemeenschap positief blijven in de hoop op snelle realisatie van een nieuwe moskee, zo schrijft de voorzitter in de brief aan de raad. Hij spreekt van een gezamenlijke opgave om tot een oplossing te komen.