Wethouder Dick Buursink schrijft over zijn emoties op 15 mei 2000 in zijn dagboek: ,,Om iets over negen uur ben ik eindelijk thuis. Douchen, even een blik in de kranten en dan slaat de vermoeidheid genadeloos toe. Ook de emotie. Huilen in mijn eentje. Ik kruip in mijn bed. Opnieuw een huilbui en daarna val ik in slaap.'
De ex-wethouder schreef de gebeurtenissen in zijn boek Getekend van zich af. Dat was nodig ook, want de vuurwerkramp op 13 mei 2000 greep diep in. Bijna een jaar later schrijft hij in datzelfde dagboek: ,,Ik leg me uiteindelijk bij de werkelijkheid neer. Ik verlaat definitief de lokale politiek.
De conclusies die de onderzoekscommissie Oosting trok, werden hem te veel. Oosting vond dat het vuurwerkbedrijf, de rijksoverheid en de gemeente verantwoordelijkheid droegen voor de ramp. Buursink trok zijn conclusies en trad af. Ik heb het verkeerd gedaan. Ik werd bliksemafleider voor andere collegeleden die bleven zitten. Ik vond namelijk dat ook burgemeester Jan Mans en andere collegeleden moesten opstappen.