Wanneer ben je arm? Daarover verschillen de meningen. Voor OmArm Enschede sloten we aan bij de definities van de Europese Unie en het Sociaal Planbureau. Je bent arm als je niet het geld hebt voor een levensstandaard die in Enschede als minimaal wordt gezien.
Is onderdak, eten en minimale gezondheidszorg - zeg: bed, bad en brood - voldoende, of zou ervoor gezorgd moeten worden dat iedereen ook echt mee kan doen aan de samenleving? Want dan zijn een mobieltje en een laptop voor je brugklasser geen luxe. Bijna alle scholen gebruiken apps en digitale leermiddelen in hun onderwijs.
In OmArm Enschede kijken we dus naar geld, maar daar blijft het niet bij. Belangrijk is vooral wat je daarmee kunt en of dat voldoende is om mee te kunnen doen zonder in grote problemen te raken. Belangrijke vraag daarbij is wel steeds wat je zelf kunt doen en waar de samenleving bij zou moeten springen.
Centraal staan mensen en hun kansen en mogelijkheden om, ook met weinig inkomen, in onze stad gewoon mee te kunnen doen. Maar dat geldt ook voor onze benadering van mensen aan de andere kant van de streep: voor stadsgenoten die het breder hebben, voor de ambtenaren en beleidsmedewerkers en bestuurders die zich bezighouden met voorzieningen en uitvoering van regelingen, voor vrijwilligers die zich belangeloos inzetten.
We laten zien wat hun dilemma’s en vragen zijn, hoe zij soms in een jungle van wetgeving en belangen en politiek gekrakeel keuzes moeten maken. Soms zijn dat keuzes die verkeerd uitpakken en een hoop ellende veroorzaken. Dan leggen we de vinger op de zere plek. Met OmArm Enschede willen we vooral een bijdrage leveren aan oplossingen voor een probleem dat mensen raakt.
Teveel mensen en al te lang - daar is iedereen het wel over eens.