Schrijnende situaties door beddentekort: €˜Onverantwoord dat ze mam hebben laten gaan €™

De strijdbare Hannelore zoekt de publiciteit omdat ze zich afvraagt of dit de stand is van de zorg in het land. En zo ja, mogen daar dan alsjeblieft Kamervragen over worden gesteld? Wij hebben er niets meer aan. Maar volgend jaar is er weer een zomer. Dan is de situatie waarschijnlijk net zo erg als afgelopen juli.

Nachtmerries
Sinds Thea Gerritsen een zwaar gekneusde rug opliep, is er 24/7 familie in huis. Alleen al bij de gedachte dat de weduwe alleen is, slaat de schrik haar om het hart. Voor het ongeluk, had ze s nachts al last van nare herinneringen aan de oorlog. Maar nu heeft ze nachtmerries waarin droom en realiteit door elkaar lopen. Ze denkt dat er enge types voor de deur staan , zegt Hannelore.

Haar fysieke gezondheidstoestand komt daar nog bij. De bejaarde vrouw krijgt morfinepleisters tegen de rugpijn. Maar die veroorzaken verstoppingen, en van de medicatie daartegen raakt ze weer aan de diarree. Mijn zus vertelde vanmorgen nog dat ze mam drie keer heeft verschoond in anderhalf uur tijd. Ze haalt het toilet niet. Maar je kunt haar ook niet laten liggen vanwege het risico op doorligwonden.

Hittegolf
Terug naar de nacht van 24 op 25 juli. Een ongelukkiger moment valt bijna niet te bedenken. Twente zucht onder een hittegolf met temperaturen boven de 40 graden. Dochter Hannelore is op vakantie. Vlak na middernacht valt Thea Gerritsen uit bed. Ze kneust haar rug. Een dag later blijkt ook sprake van een longontsteking.

Paniek
Overeind komen lukt niet. Het lukt evenmin om bij de alarmbel op het nachtkastje te komen. Ook de telefoon ligt buiten handbereik. En dan slaat de paniek toe. Vinden ze me wel? Overleef ik dit? Deze gedachten spoken door haar hoofd. Urenlang ligt ze daar. Roepend om hulp. Die komt pas om 7.30 uur. Een buurtbewoonster laat haar hond uit en hoort voor een woning aan de Beltrumbrink zacht hulpgeroep. Met een sleutel van de buurman, laat de gealarmeerde politie zichzelf binnen en zet een hulpverleningscircus in gang.

Mijn moeder wordt via haar slaapkamerraam door de brandweer in zo n laadbak uit huis getakeld. De ambulance brengt haar naar MST , vertelt Hannelore Gerritsen. Stilletjes luistert moeder mee vanuit haar sta-opstoel. Zichtbaar aangedaan van de gebeurtenis. Ze oogt fragiel. Haar mentale gezondheid laat niet toe dat ze zelf haar verhaal doet.

Geheugenproblemen
Ze kampt met geheugenproblemen en heeft sinds juni een blaasontsteking. Mevrouw Gerritsen kan korte eindjes lopen met beide handen aan de rollator. Vanwege evenwichtsproblemen kan ze niet zelfstandig naar het toilet, zich aan- of uitkleden, wassen of eten klaarmaken. Daarmee helpt de familie. Samen met de thuiszorg van TriviumMeulenbeltZorg die vier keer per dag een half uur langskomt.

Op de vraag hoe het met haar gaat, zegt ze: Steeds iets beter. Zelf vindt ze het prima dat ze vanuit MST direct naar huis mocht. Dat wil iedereen toch? Thuis zijn. Hannelore denkt daar genuanceerder over. Omdat geen sprake was van een breuk, ontbrak volgens de artsen een opname-indicatie. Maar tegelijkertijd werd ook gezegd dat er vijftien mensen in MST lagen te wachten op een opname in een verpleeghuis.

De dag dat ze mijn moeder niet wilden houden, was vijf dagen voordat het ziekenhuis een opnamestop aankondigde. Ik denk dat ze toen al te krap zaten. Ik vind het onverantwoord dat ze haar hebben laten gaan.

Opnamestop
Hannelore was zelf op vakantie. Haar schoondochter kreeg in het ziekenhuis te horen dat er geen plaats was voor oma in een verpleeghuis. Hannelore: Ik heb toen direct gezegd dat ze absoluut niet naar huis kon. Ook de huisarts verzette zich hiertegen. Hij gaf aan dat er in elk geval thuiszorg moest komen. Mijn kinderen hebben een hoog-laagbed en een po-stoel geregeld.

Aanvankelijk zou de thuiszorg twee keer per dag komen, maar dat werd op de eerste dag al opgeschroefd naar vijf keer. Toen Hannelore na een week thuis kwam, trof ze naar eigen zeggen een gedesoriënteerde, in shock verkerende moeder aan, die veel pijn leed.

Beklag
Ze vertelt dat ze drie weken achtereen dagelijks met allerlei instanties heeft gebeld om extra zorg te regelen. Bij de wijkcoach vroeg ik om huishoudelijke hulp. Maar ik kreeg te maken met een jonge, onervaren coach. Ze was niet op de hoogte van de opnamestop in het ziekenhuis. Met moeite kreeg ik een extra wasmodule van een kwartier per week. Als Hannelore hierover haar beklag doet, wordt haar een senior wijkcoach toegewezen. Daar is ze wel tevreden over. De medewerkster wijst 3,5 uur washulp en huishoudelijke hulp toe. Dezelfde coach bevestigt samen met de huisarts dat mevrouw Gerritsen niet in aanmerking komt voor een zogenaamde WLZ-indicatie (Wet Langdurige Zorg) waarmee ze naar een verpleeghuis zou kunnen.

Een belangrijk argument was dat ze zelf nog op de alarmknop kan drukken. Hannelore informeert naar een persoonsgebonden budget. Na veel telefoontjes, waarin ze naar haar zeggen van het kastje naar de muur wordt gestuurd, komt ze erachter dat pgb s alleen worden toegewezen als de zorg langer dan een jaar duurt.

De thuiszorg liet ons weten dat een gekneusde rug normaliter pas genezen is na drie tot twaalf maanden. Volgens de casemanager van TMZ en de praktijkondersteuner Ouderen van de huisarts zou mijn moeder met dit letsel normaal gesproken twee tot drie maanden revalideren in een verpleeghuis. Maar ja, die bedden waren allemaal bezet. Voor vervangende mantelzorg bij Menzis was een wachtlijst.

Financiële armslag
Hannelore Gerritsen is deels afgekeurd. Haar jongste broer werkt bij de sociale werkvoorziening. Door de zorg voor zijn moeder is hij overbelast geraakt. Hij zit in de Ziektewet. Samen neemt het duo de meeste slaapdiensten bij moeder op zich. Overige familieleden wonen verder weg en/of zijn na de vakantie weer aan het werk gegaan. Dit valt lastig te combineren met de slaapdiensten bij moeder en oma.

Pensioentje
Hoe lang we dit nog volhouden? Tja, die vraag is weinig relevant. Want er is geen keus. Je laat je moeder niet in de steek toch? Hannelore vertelt dat neven en nichten bij het particuliere bedrijf Home Instead Thuisservice vier slaapdiensten inkochten à 1600 euro. Maar dat was eenmalig. Dat kunnen wij niet betalen. Mijn moeder heeft bovenop haar AOW een pensioentje van honderd euro per maand. Gelukkig heeft Hannelore voor elkaar gekregen dat er nu twee uur per week een vrijwilliger van M-Pact langskomt.

Draaiboek
Verder komt Thea Gerritsen mogelijk in aanmerking voor dagopvang. Maar de vraag is of ze dat lichamelijk al aan kan. Hannelore vraagt zich af waarom er geen financiële middelen zijn om families zoals zij te ontlasten van mantelzorg. Als je dit meemaakt, moet je helemaal zelf het wiel uitvinden. Ik heb me suf moeten bellen om erachter te komen waar we wel of niet voor in aanmerking kwamen en wie hiervoor verantwoordelijk was. Mijn tip voor de overheid: stel een draaiboek op voor dit soort situaties. Maar wat nog veel beter zou zijn: zorg voor meer verpleeghuisbedden.

MST zegt in een reactie te betreuren dat mevrouw Gerritsen en haar naasten niet de zorg kreeg die ze hadden verwacht. ,,De medische zorg staat erg onder druk, regionaal en landelijk. Dit komt door het voortdurend tekort aan zorgprofessionals en de wachtlijsten voor beschikbare plaatsen in verpleeghuizen.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels