De brug is niet in een bestaande 3D-printer uit één stuk gemaakt. De lasnaden zijn laagje voor laagje op elkaar gezet, waardoor de brug een vorm heeft gekregen die je normaliter niet met staal kunt bereiken. Een gewicht van 17.000 kilo moet de 12 meter lange en 2,5 meter brede brug kunnen dragen.
Honderd sensorenDat wordt de komende tijd getest door de UT en het Imperial College in Londen. Volgens prof. André Dorée, hoogleraar constructie en bouwinfra aan de UT, worden er circa honderd sensoren op de brug geplaatst. Daarna verzwaren we de brug door er onder meer een berg tegels en een aantal vaten met water op te plaatsen. Volgens de hoogleraar moeten de metingen onder meer duidelijk maken in hoeverre de brug vervormt door hitte en door het gewicht dat er op wordt geplaatst.
De brug werd dinsdagmiddag in een grote tent getakeld, die speciaal voor dit doel is neergezet bij gebouw De Horst op de UT-terrein. In de laatste fase van de test, eind oktober, wordt de brug onder natuurlijke omstandigheden getest en mogen er ook studenten overheen lopen.
Amsterdam
Als de brug de testen doorstaat wordt deze volgend voorjaar geplaatst over de gracht aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. De brug is ook gemaakt door een Amsterdams bedrijf: MX3D. Het 3D-bedrijf werkte bij het ontwerp samen met Autodesk en het Koris Laarman Lab. Daarbij werd gebruik gemaakt van robottechnologie voor 3D-printen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook