FC Twente stond in de 89ste minuut met 2-1 achter. Drie minuten later was het 3-2. Maar daarmee was de bizarre slotfase nog niet voorbij, want het werd nog 3-3 en als RKC-invaller Hans Mulder even later niet de paal had geraakt, dan was de middag helemaal niet meer te beschrijven geweest. Nu pakte FC Twente toch nog een punt, met gemengde gevoelens dat wel, na een ronduit moeizame wedstrijd, die pas in de blessuretijd ontbrandde.
Teleurstellende eerste helft
FC Twente - met nieuweling Calvin Verdonk meteen in de basis - speelde een teleurstellende eerste helft tegen de mede-promovendus. De ploeg miste diepgang en hanteerde in de weinig sfeervolle Veste een veel te laag baltempo om het goed georganiseerde RKC uit elkaar te kunnen spelen.
Het probleem zat vooral op het middenveld en bij de flankspelers. Javier Espinosa en Lindon Selahi maakten allesbehalve een frisse indruk en Godfried Roemeratoe mist nog altijd de handelingssnelheid om in de eredivisie het spel te kunnen verdelen. Omdat Aitor en Keito Nakamura bijna al hun acties zagen mislukken zat de thuisploeg muurvast en dwong het nauwelijks iets af. RKC speelde het slim en was aan de bal een stuk vaardiger dan het worstelende FC Twente.
Openingstreffer
Het mooiste bewijs voor het spel van RKC was de prachtige openingstreffer na 24 minuten. Het begon allemaal aan de zijkant en eindigde na een paar heerlijke combinaties in het Twentse doel. Anas Tahiri was het eindstation van een g. aanval, waarbij Twente helemaal overhoop werd gespeeld. Het was tik-tak-tik, zaalvoetbal in De Veste: 0-1.
Twente stelde daar tot aan de laatste fase van de eerste helft niet veel tegenover. De enige echte kans was voor Nakamura, maar de Japanner zag zijn schot van dichtbij nog net geblokkeerd worden.
Tweede helft
Na rust was de eerste mogelijkheid voor Haris Vuckic, maar de gelegenheidsspits had net iets teveel tijd nodig om af te drukken. De thuisploeg ging wat energieker te werk dan in de eerste helft, maar het kwam na een uur spelen goed weg bij een kans van Maatsen, die van dichtbij in de handen van doelman Joël Drommel kopte. Een paar minuten later viel vanuit het niets de gelijkmaker.
Debutant stuurde Vuckic de diepte in. De bal was niet eens op maar, maar Vuckic gooide er op het laatste moment nog een alles-of-niets-sliding uit en daarmee verraste hij iedereen: 1-1. Even later leek FC Twente op voorsprong te komen, maar de treffer van invaller Rafik Zekhnini werd op aanraden van de grensrechter afgekeurd. Na enige oponthoud ondersteunde de VAR die beslissing.
Blessuretijd
Terwijl FC Twente dacht aan de jacht op de zege kwam RKC tien minuten voor tijd opnieuw aan de leiding na halfslachtig ingrijpen van Xandro Schenk en Calvin Verdonk. Ingo van Weert profiteerde dankbaar: 1-2. Met de tweede debutant, Emil Berggreen, moest FC Twente opnieuw in de achtervolging. En opnieuw zorgde Vuckic voor de gelijkmaker, dit keer op op aangeven van Espinosa.
Twente, dat in die fase met vier aanvallers speelde, gaf in de blessuretijd nog een keer gaf en een minuut later ontplofte het stadion na een geweldige uithaal van Zekhnini: 3-2. Zou het dan toch nog goedkomen met de eerste seizoenszege? Nee, want het laatste woord was in de knotsgekke slotfase voor RKC, dat na slap verdedigend via Quasten zowaar nog op 3-3 kwam. En het werd bijna nog erger ook voor Twente. Nadat Peet Bijen uitgleed, kreeg invallers Mulder een uitgelezen kans, maar hij raakte de paal.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman