De hond kijkt raar op als de onbekende auto het terrein op komt rijden. Bert Beverdam en Martin van der Vegt stappen uit, laatstgenoemde met een gele koffer in de hand. Ze lopen - zonder zich bij de bewoner te melden of de hond te groeten - door naar een zwarte microfoon in de achtertuin. De doffe dreunen van het Airforce Festival komen hen tegemoet. De wind staat deze kant op , zegt Van der Vegt tevreden.
De medewerkers van de gemeente Enschede zijn hier voor een geluidmeting. Dit huis aan de Wiefkerweg ligt hemelsbreed het dichtst bij het festivalterrein, op ongeveer een kilometer afstand. Hier wordt standaard gemeten als er een evenement op het voormalige vliegveld is. Harder dan 70 decibel mag de hardcore niet klinken. Terwijl Van der Vegt een apparaatje uit zijn koffer haalt, kijkt Beverdam naar de app op zijn telefoon; die staat in contact met de geluidsapparatuur.
ControleEven daarvoor heeft Beverdam een rondje gemaakt over het terrein, om te controleren of alles zo verloopt als in de vergunning is afgesproken, want daarvoor is hij als liaison van de gemeente ook hier. Zijn de brandgangen van de camping breed genoeg? Hoe ziet de constructie van het hoofdpodium er van de achterkant uit? Is alles goed verankerd en geaard? Het is professioneel, vakwerk, ziet Beverdam, en dat verrast hem niet. Want Absolutely Fresh zit erachter. Dit zijn geen beginners.
Wat hem ook opvalt: weinig mensen dragen gehoorbescherming. Hij wijst, in het rond, naar de uitzinnig stampende bezoekers. Zij vinden dit mooi en hebben er geen last van. Je moet ervan houden. En, toegegeven, zelf vindt de afgezant van Enschede het ook wel aardig . Het geluidsbeleid is een compromis. Een bezoeker zegt dat het harder mag, een buurman heeft het liever zachter. Dat zal altijd zo blijven.
Geluid is emotie. Iedereen heeft zijn eigen voorkeur , weet Eric van Oosterbaan. Als je Andre Rieu op het Van Heekplein draait, vindt ook niet iedereen dat mooi. De man achter Absolutely Fresh doet zijn verhaal vanuit een van de bunkers op het vliegveldterrein, terwijl de beats tegen de ramen beuken. Geen enkel feest dat zij hier organiseerden kon niet plaatsvinden voor er een enorme berg gedoe over was geweest.
Ieder jaar bezwaar
Het is een zich herhalend verhaal; zij vragen een vergunning aan, de Stichting Lonnekerberg - afgekort StiL - maakt bezwaar. Vanwege vleermuizen, recent vanwege de stikstofuitstoot die schadelijk kan zijn. Elke keer is er een nieuwe stok om mee te slaan. Ze accepteren het, respecteren het. Maar het zorgt voor heel veel extra werk. Ik zal je de woorden die we hier intern wel eens gebruiken besparen.
Hij wil niet verkeerd worden begrepen: Van Oosterbaan gunt iedereen het recht om zich te beschermen tegen overlast. Maar dit begint op doordrammen te lijken. Telkens toonde Absolutely Fresh namelijk aan dat ze aan alle eisen van de gemeente voldoen, zegt hij. Beverdam, die meeluistert, bevestigt dat. Van Oosterbaan: De vraag is: hoe komen we er samen uit? Wij filteren lage tonen eruit, gebruiken amberkleurig licht om de vleermuizen niet te verstoren, proberen harmonieus te zijn. Maar ik denk dat dit pas stopt als het hier altijd stil is.
Niet het hele jaar door feest
Geen feesten. Alleen stilte. Absolutely Fresh verwacht niet dat het zover komt. De mannen achter Vliegveld Twenthe Evenementenlocatie evenmin. Eigenaar Jan van Eck en commercieel directeur Marten Foppen snappen ook wel dat het niet het hele jaar door feest kan zijn, maar af en toe zo n evenement; dat moet kunnen. Ze zijn hier deze zaterdag samen, schudden handen, drinken een drankje. En zien dat alles op rolletjes verloopt.
Wat ze niet kunnen horen, is of het geluid nog steeds ruim binnen de norm is. Terwijl Warface mainstage de boxen laat trillen, maakt Van der Vegt zich aan de Wiefkerweg klaar voor de een meting. Even niet praten nu, anders meet ie dat ook. En ik zet hem stil als er auto s langskomen.
Geluid doet soms vreemde dingen, heeft Van der Vegt even daarvoor uitgelegd. Vorige week waren de beats van Onder de Radar tot in Borne te horen. Kwam door inversie ; een apart verschijnsel, waarbij op hete dagen geluid zich in een hogere luchtlaag zomaar tien kilometer kan verplaatsen. Hoe het kan, daar zijn experts nog niet over uit. Maar het kan.
Blaffende hond
Deze zaterdag geen inversie. Toch slaat de wijzer af en toe hoog uit. Terwijl ie in de uren ervoor stabiel bleef. Gaat de muziek ineens harder? Nee, lachen Beverdam en Van der Vegt. Ze wijzen naar de hond. Dat gebeurt als hij blaft.
Van der Vegt steekt de microfoon in de lucht, naast hem kijkt Beverdam op zijn app mee. Na twee minuten vaag kadung, kadung-geluid zit het erop. En? 57 decibel , leest Van der Vegt af van het apparaat. Ruim binnen de norm.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Robin Hilberink