Nieuws
Enschede
Christel uit Enschede overwoog verhuizing vanwege eikenprocessierups
Christel Rouwhof heeft zoveel last van de eikenprocessierups, dat ze overwoog te verhuizen uit haar geliefde huis aan de Auskamplanden in Enschede. Iets waar ze nooit eerder aan dacht. Ook niet na een inval bij een Satudarah-kopstuk aan de overkant van de straat of na een schietincident een paar deuren verderop. Maar die jeuk, die je niet op kan lossen. Er is niets ergers dan dat."
Christel Rouwhof was dit voorjaar de wanhoop nabij. In mei kwam ze thuis te zitten, na een auto-ongeluk. Zes weken lang kon ze bijna niets vanwege een beknelde zenuw. Ze bracht haar dagen door al lezend in de achtertuin. Het was het enige wat ik kon." Tot ze jeuk kreeg. Onverklaarbaar veel jeuk. Eerst dacht ze dat de kat de boosdoener was. Tot drie keer toe werd hij ontvlooid. Maar de jeuk bleef. Het hele huis werd op de kop gezet, alles grondig schoongemaakt. Tot de blik van haar man viel op de eikenboom, net buiten haar achtertuin.
Hij zag een nest met eikenprocessierupsen. Daarmee was de jeuk verklaard." Maar het probleem niet opgelost. Want inmiddels waren de brandhaartjes, die de jeuk veroorzaken, rond gaan zweven. Op de was, die in de tuin te drogen hing. En in de vacht van de kat, die daar zelf geen last van had, maar ze wel mee naar binnen nam.
Kleding weg en kale tuin
Door alle kleding en lakens te wassen probeerde Rouwhof van de haartjes af te komen. Maar dat lukt niet, of je nou op de 60 of 90 graden wast, de haartjes blijven." Daarom trof ze rigoureuze maatregelen. Gooide al haar ondergoed en dat van haar man weg, net als hun t-shirts en al het beddengoed. Mijn man heeft de hele tuin leeggehaald. We hadden prachtige hortensia's, blauwe regen over de schutting. Maar tussen al het blad zaten de haartjes. Nu hebben we een kale tuin, die mijn man wekelijks schoon spuit.
Want nog steeds zweven de haartjes rond, ondanks dat de nesten inmiddels weg zijn gehaald. Niet door de gemeente Enschede, de eigenaar van de boom. Ik heb zo vaak gebeld en gemaild, maar ze wilden niet komen. Te druk vanwege al die andere bomen die vol rupsen zaten." Daarom heeft Rouwhof ze in augustus op eigen kosten laten verwijderen, voor 450 euro. Ik was zo teleurgesteld in de gemeente. Maar we moesten er vanaf.
Sinds augustus is ze niet meer in de achtertuin geweest. De was gaat in de droger en niet meer buiten aan de waslijn. Haar man trekt een beschermend pak aan als hij één keer in de week de tuin schoon spuit.
Rups erger dan inval en schietpartij
Rouwhof overwoog te verhuizen. Ze keek al op huizensite Funda. Het is psychisch heel zwaar. Ik hou van dit huis en deze plek, maar was de wanhoop nabij.
Een verhuizing overwoog ze niet eerder in de elf jaar dat ze aan de Auskamplanden woont. Terwijl er best reden voor was. Vorig jaar was er een grote inval bij een Satudarah-kopstuk, die tegenover haar woonde. Nadat daar twee jaar geleden een handgranaat naar binnen werd gegooid. En eerder dit jaar werden ze midden in de nacht opgeschrikt door een schietpartij, een paar deuren verderop.
Gek hè, dat we dan wel willen verhuizen vanwege een rups. Maar die andere dingen zijn niet tegen ons persoonlijk gericht. De rups, daar hebben we echt last van."
Zelf betalen voor bestrijding
Rouwhof en haar man hebben een allergie opgebouwd voor de haartjes. Er gingen wel twintig tubes mentholzalf doorheen om de jeuk te verzachten. Het lijkt nu iets minder te worden."
Voor volgend jaar heeft ze al geregeld dat er een preventieve bestrijding komt. Dat betaalt ze zelf. Rouwhof is op zoek naar andere mensen die ook zoveel last hebben (gehad) van de rups en weten hoe ze er vanaf moeten komen. Wij kunnen toch niet de enige zijn? Ik wil heel graag weten wat we anders kunnen om volgend jaar niet weer hetzelfde probleem te hebben."
Wie een oplossing heeft, kan mailen naar [email protected]
Wel tot acht jaar last van de rups
Het verhaal van Christel Rouwhof verbaast Arnold van Vliet van het Kenniscentrum Eikenprocessierups niet. We verzamelen zulke meldingen niet, maar het is bekend dat de brandharen van de rupsen tot acht jaar lang problemen kunnen geven. Het is heel lastig om de brandharen uit huis te krijgen als ze er eenmaal zitten. Ze zijn ook microscopisch klein, dus je ziet ze bijna niet.
Bioloog Van Vliet vormt met een aantal andere deskundigen het Kenniscentrum Eikenprocessierups. Het probleem was dit jaar extreem groot , zegt hij. Er wordt wel eens lacherig over gedaan, maar de overlast van de rups is echt groot. Het groeide ons afgelopen jaar boven het hoofd. Ook in Twente en de Achterhoek was de overlast groot, zo bleek uit het meldpunt van deze krant. In totaal kwamen daar zo n vierduizend meldingen van nesten binnen.
De rupsen zijn inmiddels weg, ontpopt tot vlinder. Maar daarmee is het probleem niet opgelost. In de bomen zitten nog veel lege nesten. Die in deze tijd van het jaar naar beneden vallen door wind of harde regen. De rupsen vervellen een paar keer en de brandharen blijven achter in het nest. Die komen op de grond terecht. Dat blijft een probleem , aldus Van Vliet.
Het Kenniscentrum adviseert gemeenten over de preventieve aanpak voor komend jaar. Maar kan daarbij lang niet alle gemeenten helpen. Daarvoor is het probleem te groot geworden.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels
Hij zag een nest met eikenprocessierupsen. Daarmee was de jeuk verklaard." Maar het probleem niet opgelost. Want inmiddels waren de brandhaartjes, die de jeuk veroorzaken, rond gaan zweven. Op de was, die in de tuin te drogen hing. En in de vacht van de kat, die daar zelf geen last van had, maar ze wel mee naar binnen nam.
Kleding weg en kale tuin
Door alle kleding en lakens te wassen probeerde Rouwhof van de haartjes af te komen. Maar dat lukt niet, of je nou op de 60 of 90 graden wast, de haartjes blijven." Daarom trof ze rigoureuze maatregelen. Gooide al haar ondergoed en dat van haar man weg, net als hun t-shirts en al het beddengoed. Mijn man heeft de hele tuin leeggehaald. We hadden prachtige hortensia's, blauwe regen over de schutting. Maar tussen al het blad zaten de haartjes. Nu hebben we een kale tuin, die mijn man wekelijks schoon spuit.
Want nog steeds zweven de haartjes rond, ondanks dat de nesten inmiddels weg zijn gehaald. Niet door de gemeente Enschede, de eigenaar van de boom. Ik heb zo vaak gebeld en gemaild, maar ze wilden niet komen. Te druk vanwege al die andere bomen die vol rupsen zaten." Daarom heeft Rouwhof ze in augustus op eigen kosten laten verwijderen, voor 450 euro. Ik was zo teleurgesteld in de gemeente. Maar we moesten er vanaf.
Sinds augustus is ze niet meer in de achtertuin geweest. De was gaat in de droger en niet meer buiten aan de waslijn. Haar man trekt een beschermend pak aan als hij één keer in de week de tuin schoon spuit.
Rups erger dan inval en schietpartij
Rouwhof overwoog te verhuizen. Ze keek al op huizensite Funda. Het is psychisch heel zwaar. Ik hou van dit huis en deze plek, maar was de wanhoop nabij.
Een verhuizing overwoog ze niet eerder in de elf jaar dat ze aan de Auskamplanden woont. Terwijl er best reden voor was. Vorig jaar was er een grote inval bij een Satudarah-kopstuk, die tegenover haar woonde. Nadat daar twee jaar geleden een handgranaat naar binnen werd gegooid. En eerder dit jaar werden ze midden in de nacht opgeschrikt door een schietpartij, een paar deuren verderop.
Gek hè, dat we dan wel willen verhuizen vanwege een rups. Maar die andere dingen zijn niet tegen ons persoonlijk gericht. De rups, daar hebben we echt last van."
Zelf betalen voor bestrijding
Rouwhof en haar man hebben een allergie opgebouwd voor de haartjes. Er gingen wel twintig tubes mentholzalf doorheen om de jeuk te verzachten. Het lijkt nu iets minder te worden."
Voor volgend jaar heeft ze al geregeld dat er een preventieve bestrijding komt. Dat betaalt ze zelf. Rouwhof is op zoek naar andere mensen die ook zoveel last hebben (gehad) van de rups en weten hoe ze er vanaf moeten komen. Wij kunnen toch niet de enige zijn? Ik wil heel graag weten wat we anders kunnen om volgend jaar niet weer hetzelfde probleem te hebben."
Wie een oplossing heeft, kan mailen naar [email protected]
Wel tot acht jaar last van de rups
Het verhaal van Christel Rouwhof verbaast Arnold van Vliet van het Kenniscentrum Eikenprocessierups niet. We verzamelen zulke meldingen niet, maar het is bekend dat de brandharen van de rupsen tot acht jaar lang problemen kunnen geven. Het is heel lastig om de brandharen uit huis te krijgen als ze er eenmaal zitten. Ze zijn ook microscopisch klein, dus je ziet ze bijna niet.
Bioloog Van Vliet vormt met een aantal andere deskundigen het Kenniscentrum Eikenprocessierups. Het probleem was dit jaar extreem groot , zegt hij. Er wordt wel eens lacherig over gedaan, maar de overlast van de rups is echt groot. Het groeide ons afgelopen jaar boven het hoofd. Ook in Twente en de Achterhoek was de overlast groot, zo bleek uit het meldpunt van deze krant. In totaal kwamen daar zo n vierduizend meldingen van nesten binnen.
De rupsen zijn inmiddels weg, ontpopt tot vlinder. Maar daarmee is het probleem niet opgelost. In de bomen zitten nog veel lege nesten. Die in deze tijd van het jaar naar beneden vallen door wind of harde regen. De rupsen vervellen een paar keer en de brandharen blijven achter in het nest. Die komen op de grond terecht. Dat blijft een probleem , aldus Van Vliet.
Het Kenniscentrum adviseert gemeenten over de preventieve aanpak voor komend jaar. Maar kan daarbij lang niet alle gemeenten helpen. Daarvoor is het probleem te groot geworden.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
