De geschiedenis van de 121 jaar oude Hengelose watertoren wordt op 10 en 11 november op een wel heel bijzondere manier verteld. Met behulp van enorme beamers worden s avond in het donker bewegende 2D- en 3D-beelden op de buitenmuren van de watertoren geprojecteerd, ondersteund met geluidseffecten en muziek.
De watertoren lijkt door deze spectaculaire projecties zelf helemaal tot leven te komen. De projection mapping - zoals deze kunstvorm heet - wordt uitgevoerd door creatief technoloog Rense Notenboom en grafisch vormgever Maarten Mensink, beide geboren Hengeloërs. De begeleidende muziek is gecomponeerd door zes studenten van de opleiding Media Music van het ArtEZ conservatorium in Enschede.
De videomapping vertelt het verhaal van de toren van begin tot eind. Een geschiedenis van opkomst en ook neergang, die begon in de 19e eeuw. Fabrikanten, inwoners en brandweer van Hengelo zaten behoorlijk om een goed werkende stadswaterleiding verlegen. Water was regelmatig schaars. Met de bouw van de watertoren en waterleidingnet ging er een breed gedragen wens in vervulling.
De toren was ruim een halve eeuw Hengelo s primaire watervoorziening. Maar na de oorlogshandelingen in de Tweede Wereldoorlog - waar de watertoren ook nog littekens van draagt - groeide de industrie zo hard dat er extra water van buiten nodig was. Hengelo werd aangesloten op het landelijk net. De functie van de toren nam steeds verder af, tot hij in het jaar 2000 buiten dienst werd gesteld.
Het initiatief van deze voorstelling komt van de Stichting In Wording, die de toren in bruikleen heeft. De stichting wilde heel graag de watertoren, als cultureel erfgoed voor Hengelo, in de spotlights zetten. Letterlijk.