Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
FC Twente-fan neemt na 61 seizoenen noodgedwongen afscheid
Een van FC Twente s allertrouwste fans neemt vrijdagavond afscheid. Paul van der Vegt, 61 seizoenen trotse jaarkaarthouder, zwaait noodgedwongen af vanwege de ziekte van Parkinson.
Het liefst was Paul van der Vegt (72) tot in lengte van dagen naar het stadion gegaan, naar zijn FC Twente. Zélfs als dat jarenlang in de eerste divisie was geweest. Maar kom op: met een jaartje zijn we wel terug hoor. Een beetje positief blijven hè , zegt hij thuis in Oldenzaal. De superfan neemt vrijdagavond afscheid van zijn leven als stadionbezoeker. In een speciale skybox bekijkt hij FC Twente - Roda JC, omringd door familie en vrienden. Het wordt een emotionele dag, ik ben er verdrietig van , vertelt hij.
Ruim duizend thuisduels
Zijn nalatenschap telt liefst 61 jaarkaarten. Eerst van Sportclub Enschede en vanaf 1965 van FC Twente. Een duizelingwekkend aantal van ruim duizend thuisduels was Van der Vegt erbij, als toonbeeld van de gewone supporter. Zittend op z n kuipstoeltje keek, genoot, verbeet, of juichte hij tijdens de successen en dieptepunten. De Tukker was er altijd en overal bij: van de degradatie in 1983 tot het kampioenschap in 2010.
Parkinson
Nu is de koek op. Van de Vegt lijdt al tien jaar aan de ziekte van Parkinson, maar de laatste tijd nemen de klachten toe. De ziekte put hem snel uit, lopen gaat moeizaam en ook de spraak wordt minder. Wedstrijden bezoeken zit er simpelweg niet meer in, hoe vreselijk hij dat ook vindt. Ik ga niet dood aan de Parkinson, maar een stadion kom ik niet meer in , stelt hij vast. Zijn vrouw Annelies vult aan: Je kunt je niet voorstellen hoe diep het zit. FC Twente is echt alles voor hem.
De grote Johan
De Tukker heeft een tas vol mooie herinneringen aan zijn club. Zo vroeg Arend van der Wel hem in zijn jeugdjaren eens mee naar Amsterdam om een leeftijdsgenoot op te halen. Arend zei: ik moet iemand oppikken in de Jordaan . Nou ik ging mee, helemaal naar Amsterdam. De A1 lag er nog niet eens, we moesten overal binnendoor. In de hoofdstad stapte een mannetje met opvallend veel bravoure achterin. Hij was mager, had een spitse neus, maar begon direct te kletsen van bla, bla, bla , beeldt Van der Vegt uit, z n hand klapperend voor de mond. De nieuwe passagier heette Johan, Johan Cruijff om precies te zijn.
De legendarische voetballer verbleef tijdens zomervakanties soms in Enschede bij de familie Van der Wel. Hoe het klikte tussen de Tukker en Cruijff? Slecht, de taalbarrière bleek een onoverkomelijk obstakel. We verstonden geen woord van elkaar, haha.
Arnautovic
Op een briefje heeft hij z n hoogtepunten als supporter genoteerd. De titel van 2010 koestert hij als z n eigen dochter, de bekerzeges als z n bloedeigen zoon. Champions League in Enschede was een ultieme gift. Van der Vegt noemt het een voorrecht om spelers als Marko Arnautovic, Helmut Rahn, Jan Sörensen, Quincy Promes en Dusan Tadic aan het werk te hebben gezien.
Onhaalbaar
Nog één keer zal hij de unieke stadionsfeer in Enschede proeven. En genieten, vloeken en juichen als vanouds. De jaarkaart is al ingeleverd. In eerste instantie had Van der Vegt zijn kaart ( prachtig plekje, vlakbij de perstribune ) gewoon weer verlengd, mede omdat zijn fysiotherapeut hem hoopte klaar te stomen voor dit seizoen. Het bleek onhaalbaar.
Prachtig
Dat een laatste wedstrijdbezoek er toch van komt, heeft hij te danken aan zijn vriend Bert Bolwerk. Nadat hij zijn kaart inleverde was het opeens afgelopen, klaar. Dat vond ik te zot voor woorden , vertelt zijn kameraad, zelf overigens diehard Feyenoord-fan. Ik heb toen FC Twente gebeld om het verhaal uit te leggen. Zij besloten deze avond voor hem te organiseren. Prachtig dat een club in zwaar weer dit voor zijn supporters overheeft.
Droom
Zelf heeft Van der Vegt één uitgesproken wens: dat You ll Never Walk Alone in het stadion wordt vervangen voor het Twentse volkslied. Niet alleen vrijdag, maar alle toekomstige thuisduels. Hij gaat iets rechter zitten en zingt zachtjes: Er ligt tussen Dinkel en Regge een land...ons schone en nijvere Twente. Prachtig, dat zou de saamhorigheid nog meer ten goede komen. Met z n allen achter Twente, dat is mijn droom.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: Emiel Muijderman
Ruim duizend thuisduels
Zijn nalatenschap telt liefst 61 jaarkaarten. Eerst van Sportclub Enschede en vanaf 1965 van FC Twente. Een duizelingwekkend aantal van ruim duizend thuisduels was Van der Vegt erbij, als toonbeeld van de gewone supporter. Zittend op z n kuipstoeltje keek, genoot, verbeet, of juichte hij tijdens de successen en dieptepunten. De Tukker was er altijd en overal bij: van de degradatie in 1983 tot het kampioenschap in 2010.
Parkinson
Nu is de koek op. Van de Vegt lijdt al tien jaar aan de ziekte van Parkinson, maar de laatste tijd nemen de klachten toe. De ziekte put hem snel uit, lopen gaat moeizaam en ook de spraak wordt minder. Wedstrijden bezoeken zit er simpelweg niet meer in, hoe vreselijk hij dat ook vindt. Ik ga niet dood aan de Parkinson, maar een stadion kom ik niet meer in , stelt hij vast. Zijn vrouw Annelies vult aan: Je kunt je niet voorstellen hoe diep het zit. FC Twente is echt alles voor hem.
De grote Johan
De Tukker heeft een tas vol mooie herinneringen aan zijn club. Zo vroeg Arend van der Wel hem in zijn jeugdjaren eens mee naar Amsterdam om een leeftijdsgenoot op te halen. Arend zei: ik moet iemand oppikken in de Jordaan . Nou ik ging mee, helemaal naar Amsterdam. De A1 lag er nog niet eens, we moesten overal binnendoor. In de hoofdstad stapte een mannetje met opvallend veel bravoure achterin. Hij was mager, had een spitse neus, maar begon direct te kletsen van bla, bla, bla , beeldt Van der Vegt uit, z n hand klapperend voor de mond. De nieuwe passagier heette Johan, Johan Cruijff om precies te zijn.
De legendarische voetballer verbleef tijdens zomervakanties soms in Enschede bij de familie Van der Wel. Hoe het klikte tussen de Tukker en Cruijff? Slecht, de taalbarrière bleek een onoverkomelijk obstakel. We verstonden geen woord van elkaar, haha.
Arnautovic
Op een briefje heeft hij z n hoogtepunten als supporter genoteerd. De titel van 2010 koestert hij als z n eigen dochter, de bekerzeges als z n bloedeigen zoon. Champions League in Enschede was een ultieme gift. Van der Vegt noemt het een voorrecht om spelers als Marko Arnautovic, Helmut Rahn, Jan Sörensen, Quincy Promes en Dusan Tadic aan het werk te hebben gezien.
Onhaalbaar
Nog één keer zal hij de unieke stadionsfeer in Enschede proeven. En genieten, vloeken en juichen als vanouds. De jaarkaart is al ingeleverd. In eerste instantie had Van der Vegt zijn kaart ( prachtig plekje, vlakbij de perstribune ) gewoon weer verlengd, mede omdat zijn fysiotherapeut hem hoopte klaar te stomen voor dit seizoen. Het bleek onhaalbaar.
Prachtig
Dat een laatste wedstrijdbezoek er toch van komt, heeft hij te danken aan zijn vriend Bert Bolwerk. Nadat hij zijn kaart inleverde was het opeens afgelopen, klaar. Dat vond ik te zot voor woorden , vertelt zijn kameraad, zelf overigens diehard Feyenoord-fan. Ik heb toen FC Twente gebeld om het verhaal uit te leggen. Zij besloten deze avond voor hem te organiseren. Prachtig dat een club in zwaar weer dit voor zijn supporters overheeft.
Droom
Zelf heeft Van der Vegt één uitgesproken wens: dat You ll Never Walk Alone in het stadion wordt vervangen voor het Twentse volkslied. Niet alleen vrijdag, maar alle toekomstige thuisduels. Hij gaat iets rechter zitten en zingt zachtjes: Er ligt tussen Dinkel en Regge een land...ons schone en nijvere Twente. Prachtig, dat zou de saamhorigheid nog meer ten goede komen. Met z n allen achter Twente, dat is mijn droom.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
