Gonzalo Garcia Garcia, een artiest die houdt van structuur

Als de training is afgelopen, is de weg even vrij voor de assistent. Dan, ver van de schijnwerpers, begint het stille genieten. Het is bij FC Twente vaak het mooiste moment van de dag. De manier waarop hij de ballen uit de lucht plukt, en meteen speelklaar heeft, in een vloeiende beweging. Links, rechts, het maakt niets uit. De knie mag dan niet meer willen, de fluwelen touch is er nog altijd. Je zou hem gezien de huidige omstandigheden bij de club haast een contact geven.

Gonzalo Garcia Garcia, alleen die naam al doet de liefhebber wegdromen. Wie hem nog op het netvlies heeft, ziet een heerlijke technicus dansen binnen de lijnen. Een artiest voor de grote theaters die als straatmuzikant de kost verdiende. Garcia Garcia glimlacht bij de herinnering. "Ik zie de mensen al denken: Garcia Garcia trainer? Die flaneert toch het liefst door het leven? Een wijntje hier, een sigaretje daar, een flyer die als voetballer altijd zijn hart en gevoel volgde als hij de bal had..."

En daar zit hem dus meteen het grote misverstand. "Je zou het misschien niet bij mij verwachten, maar ik was als individualist altijd bezig met het team. Zonder structuur, zonder een plan, komt je mooiste bloem nooit tot bloei. Kijk naar Messi in de Argentijnse ploeg en vergelijk dat met Messi bij Barcelona. Bij Argentinië is het een zootje, en wordt hij omringd door brekers, spelers die niets toevoegen. Bij Barcelona speelde hij met Iniesta, Xavi, Rakitic, Busquets. Als je individuele klasse in je ploeg wilt laten renderen, moet de omgeving waarin hij speelt kloppen."

Rennen
Die afstemming is in zijn eigen loopbaan nooit helemaal optimaal geweest, vindt hij zelf. "Ik heb de meeste tijd doorgebracht in Nederland, maar ik was eigenlijk helemaal geen speler voor de Nederlandse competitie. Hier is het veel rennen, rennen, rennen. Alles vliegt door elkaar heen. Ik kom uit Uruguay, een land dat door Spanjaarden en Italianen is gesticht. In de meeste Spaanse en Italiaanse teams zit veel meer structuur dan in de Nederlandse. Ik hou daar van. Ook de kleinste teams in die landen spelen volgens een nauwgezet concept, waarin je de hand van de trainer heel duidelijk ziet. Neem een ploeg als Getafe. Ze spelen heel defensief, maar ze hebben wel met z'n allen een idee waar ze zich aan vastklampen."

Waarmee Garcia Garcia niet wil zeggen dat de Spaanse filosofie de juiste is. "In voetbal bestaat niet één waarheid. Als de strategie van Simeone de enige manier is om te winnen, dan zou iedereen wel het spel van Atletico Madrid kopieëren. Dat geldt ook voor de visie van Guardiola. Zo werkt het natuurlijk niet."

Dat hij de vensters naar de rest van de voetbalwereld open houdt, heeft hij voor een groot deel te danken aan zijn trainersopleiding in Spanje. ,,Ik zat op de cursus met grote spelers als Fernando Redondo en Saviola, en ook oud-Ajax-speler Juanfran. Als je met zulke toppers over voetbal praat, dan gaat er een wereld voor je open. En je pikt van iedereen wat mee. Maar het belangrijkste wat ik daar heb geleerd is, dat je als trainer altijd moet geloven in de boodschap die je brengt. Doe je dat niet, dan prikken de spelers daar zo doorheen. Ik stelde me als speler altijd de vraag: waarom. Waarom moet ik als aanvaller tot aan het strafschopgebied achter de verdediger aan, terwijl je dat ook anders kunt oplossen. Op die vraag heb ik te weinig antwoorden gekregen. En dat wil ik nu wel paraat hebben."

In Spanje haalde hij het hoogste papiertje. In Denemarken, bij Esbjerg, zette hij het afgelopen jaar zijn eerste stappen als trainer. "In het begin was het wennen, ik moest accepteren dat ik niet meer kon voetballen en dat er een nieuw leven op me wachtte. Dat proces heb ik nu voltooid, ik vind het heerlijk om als trainer op het veld te staan."

Hij heeft in Denemarken in korte tijd veel geleerd, zegt hij. "Er wordt daar heel anders gespeeld. Wij hadden een jonge ploeg en moesten altijd opboksen tegen fysiek sterke ploegen, die heel verdedigend speelden. Hoe vind je de oplossing tegen een team dat 4-5-1 speelt? Waar creëer je dan de ruimtes? Dat is heel leerzaam geweest."

Ondanks het feit dat de club promoveerde en hij het goed naar de zin had, kon hij de lokroep van Ted van Leeuwen niet weerstaan toen die naar Twente ging. "Ted en ik hebben sinds onze periode bij AGOVV een heel bijzondere band. Ik kon in die periode, toen ik als jonge jongen in een vreemd land was, altijd bij hem terecht. Hij wist altijd precies wat er in me omging. Hij was het ook die al snel in de gaten had dat er een trainer in me school. Als jij straks uitgevoetbald ben, haal ik je als trainer op, zei hij toen tegen me. En zo is het dus gegaan."

FC Twente heeft twee duels toegevoegd aan het voorbereidingsschema. Op 2 augustus speelt de ploeg tegen het Turkse Göztepe SK en op 10 augustus tegen Al-Taawoun FC uit Saoedi Arabië. Beide duels worden bij GFC in Goor gespeeld en beginnen om 19.00 uur.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. Foto: Ron Jonker