Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Saxion-studenten verbinden in Enschedees monument leven en dood met licht
Twee stalen spiralen die samen een kolom naar de hemel vormen, badend in het licht. Saxion Hogescholen heeft deze week met twee exemplaren van hetzelfde kunstwerk in Enschede en Deventer een plek om overleden studenten en medewerkers te gedenken.
Hun wieg stond in Oost-Nederland of aan de andere kant van de aardbol. Ze stierven, vaak jong, door ziekte, ongeluk of geweld. Tijd voor een ingetogen monument waar elke student en medewerker een ontvallen jaargenoot of collega kan herdenken.
"To honour and remember Saxion students en colleagues who are no longer among us" , zo luidt de inscriptie op de sokkels van de twee identieke monumenten in Deventer en (sinds) woensdag achter villa Serphos aan de Tromplaan in Enschede.
De Engelstalige tekst geeft aan hoe divers de populatie van ruim 30.000 studenten en personeelsleden bij de Hogeschool is geworden. Dat geldt ook voor degenen die plotseling uit het leven zijn gerukt. Zoals de Indonesische student Shaka Pandowinata, inzittende van het neergeschoten vliegtuig MH17. Toen hij stierf op 17 juli 2014, was er bij Saxion nog geen permanente plek om hem te herdenken.
Die plek is er nu wel, vredig tussen de klimop onder de statige rode beuk achter villa Serphos. Namen ontbreken op de sokkel, bewust. ,,Iedereen kan hier even stilstaan bij een overleden dierbare", aldus Saxion-topman Wim Boomkamp, "niet alleen nu, maar ook in de toekomst zullen helaas studenten en medewerkers er plotseling niet meer zijn."
Groeibriljant
Mark van Uum, inmiddels oud-student, heeft het monument samen met medestudenten Apriandana Darmawan Pribadi (Indonesië) en Martin Preschel (Duitsland) ontworpen. Van Uum is tevreden over het eindresultaat, al is het monument wat kleiner uitgevallen dan de oorspronkelijk bedachte dubbele spiraal van 2,5 meter hoog.
,,Dat heeft ook met kosten te maken, ook in dat opzicht was het een heel leerzame studie-opdracht voor ons", zegt Van Uum, die hoopt dat zijn 'groeibriljant' over enkele jaren een extra, interactieve, laag krijgt. Nu al kan de beheerder van het monument de kleur van het licht afstemmen op een gebeurtenis. In een volgend stadium kunnen voorbijgangers en bezoekers via hun mobiel informatie uit het kunstwerk halen, bijvoorbeeld over het leven van omgekomen studenten en medewerkers.
Hoop
Saxion-docent Mark Boerrigter van de academie Kunst & Techniek is een van de drijvende krachten achter het monument. Als student aan dezelfde opleiding werd hij in 2003 geconfronteerd met de dood van medestudente Marleen Konings. De Winterswijkse werd in Zuid-Afrika om het leven gebracht.
,,Het is een monument van hoop geworden", zegt Boerrigter, ,,met licht dat naar boven gaat. Ik hoop dat studenten die hier voorbijkomen af en toe even stilstaan bij het feit dat het leven vergankelijk is. En dat ze tegelijk alles uit het leven proberen te halen."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. - Foto: Annina Romita
"To honour and remember Saxion students en colleagues who are no longer among us" , zo luidt de inscriptie op de sokkels van de twee identieke monumenten in Deventer en (sinds) woensdag achter villa Serphos aan de Tromplaan in Enschede.
De Engelstalige tekst geeft aan hoe divers de populatie van ruim 30.000 studenten en personeelsleden bij de Hogeschool is geworden. Dat geldt ook voor degenen die plotseling uit het leven zijn gerukt. Zoals de Indonesische student Shaka Pandowinata, inzittende van het neergeschoten vliegtuig MH17. Toen hij stierf op 17 juli 2014, was er bij Saxion nog geen permanente plek om hem te herdenken.
Die plek is er nu wel, vredig tussen de klimop onder de statige rode beuk achter villa Serphos. Namen ontbreken op de sokkel, bewust. ,,Iedereen kan hier even stilstaan bij een overleden dierbare", aldus Saxion-topman Wim Boomkamp, "niet alleen nu, maar ook in de toekomst zullen helaas studenten en medewerkers er plotseling niet meer zijn."
Groeibriljant
Mark van Uum, inmiddels oud-student, heeft het monument samen met medestudenten Apriandana Darmawan Pribadi (Indonesië) en Martin Preschel (Duitsland) ontworpen. Van Uum is tevreden over het eindresultaat, al is het monument wat kleiner uitgevallen dan de oorspronkelijk bedachte dubbele spiraal van 2,5 meter hoog.
,,Dat heeft ook met kosten te maken, ook in dat opzicht was het een heel leerzame studie-opdracht voor ons", zegt Van Uum, die hoopt dat zijn 'groeibriljant' over enkele jaren een extra, interactieve, laag krijgt. Nu al kan de beheerder van het monument de kleur van het licht afstemmen op een gebeurtenis. In een volgend stadium kunnen voorbijgangers en bezoekers via hun mobiel informatie uit het kunstwerk halen, bijvoorbeeld over het leven van omgekomen studenten en medewerkers.
Hoop
Saxion-docent Mark Boerrigter van de academie Kunst & Techniek is een van de drijvende krachten achter het monument. Als student aan dezelfde opleiding werd hij in 2003 geconfronteerd met de dood van medestudente Marleen Konings. De Winterswijkse werd in Zuid-Afrika om het leven gebracht.
,,Het is een monument van hoop geworden", zegt Boerrigter, ,,met licht dat naar boven gaat. Ik hoop dat studenten die hier voorbijkomen af en toe even stilstaan bij het feit dat het leven vergankelijk is. En dat ze tegelijk alles uit het leven proberen te halen."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. - Foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
