INTERVIEW Enschedeër Jeangu Macrooy debuteert op Lowlands

Toen hij afgelopen juli debuteerde op North Sea Jazz, probeerde hij manmoedig te vergeten dat op hetzelfde moment Grace Jones optrad in de zaal naast hem. ,,Al die grote namen op een festival dat ik zelf zo fantastisch vind, het maakte me echt nerveus.

In die zin verwacht Jeangu Macrooy (23) zaterdagmiddag minder zenuwen. De soulzanger, die deze lente zijn bejubelde debuutalbum High on You uitbracht, was nooit eerder op Lowlands. Ook niet als bezoeker. Macrooy is in Paramaribo geboren, en sinds drie jaar woonachtig in Nederland. ,,Uiteraard ken ik de reputatie van Lowlands wel. Ik heb altijd met mijn eigen muziek op dit soort festivals willen staan. Ik heb altijd groot gedroomd, ja. Als kind fantaseerde ik er al over als ik op televisie naar concerten keek.

Je dacht blijkbaar ook: dat is niet onmogelijk.
,,Ja, omdat ik steun kreeg van m n ouders. Ze hebben me nooit gezegd dat ik een veilige studie moest kiezen. Mijn tweelingbroer en ik keken bijvoorbeeld naar Beyoncé en dachten: dat willen wij ook. Je mogelijkheden als artiest tot het uiterste benutten, dat was het doel. Ook toen ik als tiener een verlegen jongen was. De eerste keren stond ik te trillen op het podium. Verlegen ben ik nog steeds, maar niet meer als ik optreed.

Als timide tiener lijkt het me spannend om naar Nederland te emigreren.
,,Dat was anders. Omdat zoveel mensen me hebben geholpen om die stap te maken, ook financieel bijvoorbeeld, wilde ik me bewijzen. Ik moést er alles aan doen om te slagen, vond ik. Dus zette ik me over mijn verlegenheid heen.

Waarom wilde je verhuizen?
,,Ik studeerde op het Conservatorium in Suriname. Dat beviel niet helemaal. Ik kon er niet aan mijn eigen liedjes werken. Het besluit nam ik eigenlijk heel snel. Op intuïtie. Natuurlijk was de laatste dag voor vertrek uiteindelijk emotioneel. Stond ik ineens voor de laatste keer in mijn slaapkamer. Ik had een koffertje met kleren en heb er nog snel wat foto s bijgestopt.

Met je tweelingbroer Xillan vormde je daar een popduo dat net zijn eerste succes kreeg. Wat vond hij van je vertrek?
,,Dat lag moeilijk in het begin. Mijn broer en ik hebben vanaf ons dertiende met z n tweeën muziek gemaakt, waren eigenlijk elke dag samen. Hij wilde ook wel weg, maar was er zo snel nog niet klaar voor. Volgens mij vond hij me egoïstisch omdat ik niet wachtte. Maar uiteindelijk was het goed. Het was de eerste beslissing die ik puur voor mezelf nam. Het heeft ons gedwongen onze eigen identiteit te ontwikkelen.

Is het weer goed gekomen?
,,Het was geen botte ruzie, hoor. Gewoon een lastige periode. Sinds een jaar studeert hij ook hier en trekken we weer lekker samen op. Maar we hoeven niet meer elke dag alles samen te doen. Dat is wel beter voor ons, denk ik.

Had je vertrek ook met je homoseksualiteit te maken? Ik neem aan dat dat in Suriname moeilijker ligt?
,,Het was niet de hoofdreden, maar speelde wel mee. Suriname is nog steeds vrij homofobisch. Jonge homo s worden nog vaak uit huis gezet door hun familie. Er wordt vrijwel alleen negatief over homoseksualiteit gesproken. Daarom ben ik ook pas in Nederland volledig uit de kast gekomen. Thuis wisten alleen mijn naaste familie en een paar van mijn beste vrienden het.

In je lied Step into the water zet je jezelf neer als troubled boy . Heb je ermee geworsteld?
,,Het was best moeilijk, ja. Op een gegeven moment wist ik het gewoon, maar zei het niet. Misschien was het anders gelopen als ik een zelfverzekerde tiener was geweest, maar ik was verlegen. Ik kon mijn gevoelens niet uiten. Ik dealde ermee door me op andere dingen te richten, liedjes schrijven bijvoorbeeld. Zo kon ik aan de situatie ontsnappen.

Hoe reageerde je familie toen je het vertelde?
,,Het was natuurlijk wel spannend. Maar toen ik zeventien was, heb ik het gedaan. Als eerste aan mijn moeder. Het duurde wel even voor het eruit kwam, maar ik wist dat ze liefdevol zou reageren. En dat gebeurde ook.

En je vader?
,,Ik heb het toen niet aan hem verteld. Ik denk dat mijn moeder het hem heeft gezegd. Hij weet het, maar we praten er niet veel over. Toch hadden we laatst een goed gesprek over de invoering van het homohuwelijk. Daarna zette hij op Facebook heel lief een regenboogvlag achter zijn profielfoto. Het zit wel goed dus.

In het nummer Tell Me Father vraag je je vader: 'Ben ik de man geworden die je hoopte dat ik zou worden?'
,,Dat gaat deels daarover inderdaad. Hij had vast bepaalde verwachtingen van zijn zoon. Misschien wilde hij het met mij over meisjes hebben. Het was het eerste nummer dat ik schreef toen ik in Nederland was. Ik stond op mijn benen, vroeg me af of ik de juiste keuze had gemaakt en of mijn vader trots op me is. Gelukkig heeft hij al heel vaak gezegd dat dat zo is.

Macrooy vertelt dat er sinds kort ook in Paramaribo een Gay Pride is, een kleine versie van die in ons land. De Amsterdamse botenparade bezoekt hij sinds zijn komst naar hier elk jaar. ,,Ik zou ook graag helpen om een Surinaamse boot te laten meevaren. Dat is volgens mij nog nooit gebeurd. Lijkt me een mooi statement als dat op een van de volgende edities lukt.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM, foto Carlo ter Ellen