Dit is het derde portret in een serie van vijf over de genomineerden voor de publieksprijs Politicus van het Jaar in Hengelo 2013.De SP staat van van oudsher bekend als actiepartij. Maar in Hengelo heeft de SP bewezen dat ze ook bestuursverantwoordelijkheid kan en wil dragen. Dat is in belangrijke mate de verdienste van Mariska ten Heuw. Onder haar leiding is de partij van de tomatengooiers salonfähig geworden. Sinds 2010 maakt de SP deel uit van het Hengelose college. Een historische doorbraak. Ten Heuw schreef politieke geschiedenis, als eerste SP-wethouder in Twente. Ze heeft een rood hart. Ik wil de wereld verbeteren. Om te beginnen in Hengelo , zei ze eens in een interview. Ze groeide op in de Sterrenbuurt. Haar vader overleed toen ze 13 jaar was. Op haar 17e werd ze al politiek actief. Ze ging langs de deuren om handtekeningen op te halen tegen de dreigende sluiting van haar bibliotheek aan de Mozartlaan. Ze zat nog op de middelbare school toen ze bestuurslid werd van de plaatselijke SP-afdeling. In 1998 kwam ze in de Hengelose gemeenteraad. In 2005 volgde ze partij-icoon Jean Rouwet op als fractievoorzitter. Tot 2010 kwam de fundamentalistische SP er niet aan te pas bij de collegevorming. Maar realo Ten Heuw (42, moeder van twee dochters) heeft in de loop der jaren geleerd dat je er niet aan ontkomt concessies te doen als je wilt meeregeren.Bij de formatie in 2010 bleek de SP wél bereid water bij de wijn te doen, bijvoorbeeld door haar bezwaren tegen het nieuwe stadskantoor in te slikken. Maar de belangrijkste troefkaart van de SP in de onderhandelingen was Mariska ten Heuw zelf. Ze werd door vriend en vijand beschouwd als een uitstekende wethouderskandidaat. Die verwachtingen heeft ze in de afgelopen periode zonder meer waargemaakt. Ze ontpopte zich tot een bekwaam bestuurder, die binnen haar portefeuille (sociale zaken, werk en economie) alles goed op orde heeft. Haar functioneren heeft in de hele periode geen moment ter discussie gestaan. Daarbij slaagde ze erin haar achterban in toom te houden, ondanks de enorme bezuinigingsoperatie waarvoor het college zich gesteld zag. Dat heeft er flink ingehakt, ook in de sociale hoek. Desalniettemin bleef het rustig binnen de SP en heeft de partij zich in de coalitie tot nu toe steeds een uiterst betrouwbare bondgenoot getoond.Overname artikel met toestemming Twentse Courant TubantiaFoto: Wim Corduwener