Kilometers aan zonnepanelen langs A35: Twentse gemeenten willen uitvoering 'zonneroute' uitbesteden

De duurzaamheidsroute is een project dat twee jaar geleden is gestart. Het idee was om van de A35 een corridor met zonne- en windenergie te maken. Windturbines zijn binnen dit project inmiddels losgelaten. Maar Rijkswaterstaat wil haar gronden, in feite de bermen van de A35, wel inzetten voor zonnepanelen. Ook met gemeenten, het waterschap en particulieren is gekeken welke gronden langs de A35 nog meer voor zonne-energie in aanmerking komen. Alle initiatieven die tot stand komen, zijn onderdeel van de Regionale Energiestrategie Twente.

Zonnepanelen in 'oksels'

Nog niet alle gemeenten hebben bekend gemaakt welke gronden zij inbrengen voor de 'zonneroute' langs de A35/N35. In Enschede is dat al wel het geval. Het zonnepark van Kronos Solar tussen Enschede-Oost en de Duitse grens, het zonneveld bij het drinkwaterreservoir Vitens aan de Zuiderval en het zonnepark bij de afvalenergiecentrale van Twence zijn al in gebruik en maken er sowieso deel van uit.

Lees verder onder de afbeelding

Daarnaast biedt de gemeente Enschede haar eigen gronden aan in de zogenaamde oksels van de afritten bij de Westerval en de Zuiderval. Het gaat om de grasvelden tussen de A35 en de afslagstroken. Bij afslag Enschede-West wil Rijkswaterstaat aan meerdere kanten de taluds met zonnepanelen beleggen. Ook de taluds/geluidswallen langs het Zweringbeekpark (Boswinkel/Ruwenbos) en de Diekman Es zijn in beeld.

Provincie als probleemeigenaar

Om de gronden die in beeld zijn ook echt als 'zonnepark' te kunnen gebruiken, moet het bestemmingsplan worden aangepast. Dat zijn trajecten die relatief lang duren en die door zes verschillende gemeenten (Enschede, Hengelo, Borne, Almelo, Wierden en Hellendoorn) en per locatie moeten worden opgestart.

Dat kan simpeler en sneller, vinden de gemeenten. Namens de stuurgroep duurzaamheidsroute A35 heeft de Enschedese wethouder Niels van den Berg de provincie gevraagd om de regie over te nemen via een zogeheten Provinciaal Inpassingsplan (PIP). Hiermee kan het provinciebestuur in één procedure meerdere plekken aanwijzen als zonneparklocatie en wordt het gemeentelijke bestemmingsplan ondergeschikt gemaakt.

Met zo'n inpassingsplan kan de provincie ook locaties voor windturbines aanwijzen, als gemeenten niet voor de deadline op 1 juli zelf een zoekgebied aanwijzen. Een soort dwangmiddel dus. "Vanuit dat opzicht heeft deze procedure een negatieve lading gekregen", zegt Niels van den Berg. "Maar in dit geval is het echt niet zo dat wij alles uit handen geven."

Het scheelt volgens de wethouder veel procedures als de provincie de probleemeigenaar wordt. Maar voordat het zover is wordt er een samenwerkingsovereenkomst opgesteld. "Een afspraak is dat de gemeenten afzonderlijk bevoegd blijven om nieuwe gronden in te brengen of juist gronden terug te trekken. Wel vanuit de afspraak dat we ons inzetten."