‘Kartrekkers van Eanske’ succesvol: voedselbank wil landelijk vervolg

De bewoner van de Helmerhoek begon zeven maanden geleden met de inzameling van voedsel in zijn eigen straat. Inmiddels doen 45 vrijwilligers mee die in een groot deel van de stad met hun bolderkarren langs de deuren trekken om levensmiddelen op te halen. “In oktober leverden we 53 volle kratten en in november waren dat er al 110”, vertelt Dogan trots. “We zijn een grote bron van inkomsten voor de voedselbank.”

Vier grote kratten

Zeven maanden geleden dus. Dogan bracht een bezoekje aan de voedselbank. “Daar zag ik de schrijnende gevallen en hoorde ik de verhalen. Daar moet ik meer mee doen, dacht ik.” Hij voegde de daad bij het woord en ondernam actie. De Helmerhoeker kocht zich een bolderkar, schafte een paar kratten aan en ging in z’n eigen straat aan de slag.

“Was benieuwd of er animo was om voor de voedselbank te doneren.” Hij vroeg iedereen om één bijdrage. “Alleen levensmiddelen. Geen geld, want daar krijg je gezeik mee. Aan het eind van de straat had ik de kar twee keer vol. Vier grote kratten.”

Kartrekkers

De kartrekkers van Eanske waren geboren toen zich al heel snel acht vrijwilligers meldden die mee wilden doen. Acht werden er achttien en behalve in de Helmerhoek gingen de kartrekkers ook in de Wesselerbink en Stroinkslanden langs de deuren en inmiddels zijn er ook groepen in andere delen van de stad aan het werk.

Bolderkarren

Dogan kreeg een bijdrage van de wijkbudgetten en kocht 25 bolderkarren. De organisatie breidt zich verder uit, waardoor hij nog twintig karren nodig heeft. “Ik hoop dat ik nog een bijdrage van de wijkbudgetten krijg.”

Gesprekken

Het gaat hem niet alleen om het inzamelen van etenswaren. “Ik wilde ook weten wat er in mijn eigen straat gaande is. Je krijgt steeds meer gesprekken met elkaar. Soms kom je bij mensen en die zeggen dan dat ze deze maand niets kunnen geven. Dan merk je dat mensen last hebben van de situatie zoals die nu is. De energiearmoede slaat toe. Als het heel erg wordt, geven ze heel duidelijk aan: sla mijn huis maar even over.”

'Wat laat ik na'

“Ik kreeg een hartinfarct, was er bijna niet meer. Je vraagt je dan af: Wat laat ik na? Dit geeft mij energie, omdat we dit met elkaar doen. Je laat levensmiddelen voor anderen achter. Dat is een geweldig gevoel.”

Keus voor voedselbank

De kartrekkers vragen een levensmiddel per deur, maar meer geven mag ook. Dat gebeurt grif. “We hebben specifiek gekozen voor de voedselbank. Iedereen die daar komt, is gescreend. De hulp die ze nodig hebben, krijgen ze. Ik weet niet welke kant het opgaat. Het groeit alleen maar.”

Kick off

En dat valt op. Het is niet voor niets dat er landelijk interesse is voor het initiatief van Dogan. “Ik denk dat ik de kick-off ga doen en dan kan elk stad die er behoefte aan heeft zelf beginnen.”