FC Twente-spelers brengen lach op het gezicht bij kinderen in MST: "Dit is niet te overtreffen"
Speciale visite dinsdag op de kinderafdeling van MST: vijf FC Twente-spelers én Kidsclub-mascotte Rossie verblijden de kinderen daar met een bezoekje. En ze komen niet met lege handen.
Brama, Smal, Unnerstall, Rots en Pleguezuelo hebben honderd voetballen bij zich om uit te delen. Mogelijk gemaakt door Hart van Twente, het maatschappelijke initiatief van de club speciaal voor kinderen en jongeren uit de regio die in een zorgelijke of moeilijke situatie zitten. De eerste exemplaren worden dinsdag uitgedeeld aan de kinderen die aanwezig zijn en natuurlijk meteen van handtekeningen voorzien. De andere ballen worden de komende tijd uitgedeeld aan kinderen die in het ziekenhuis moeten verblijven.
Opkikker
Maaike Labee, werkzaam als medisch en pedagogisch hulpverlener bij MST legt uit welk positief effect het bezoek van de spelers heeft. "Hier op de afdeling gebeuren de dingen die moeten gebeuren en dat is niet altijd leuk. Dat zijn ook verdrietige situaties of vervelende handelingen die patiënten als minder leuk ervaren. Dan is dit een mooie afleiding, echt een opkikker."
Een belangrijk onderdeel van haar werk en dat van haar collega's is de patiënten afleiding bieden. Zorgen dat ze een positieve associatie krijgen bij het ziekenhuis en de kinderafdeling. Daar doen ze veel voor en het bezoek van de spelers is hierbij een welkome aanvulling. "Dit is niet te overtreffen!"
Brama geraakt
Voor Wout Brama is het niet de eerste keer dat hij bij een spelersbezoek aan de kinderafdeling van MST aanwezig is. Het is een initiatief dat het liefst jaarlijks wordt georganiseerd, maar in de afgelopen coronajaren niet door kon gaan. Voor de routinier is er inmiddels het een en ander veranderd: hij is intussen zelf vader geworden van een dochter. Dat maakt dat het hem dinsdag op een andere manier raakt dan voorheen. "Je hebt nu zelf zo'n kleine rondlopen van twee jaar oud. Als je dan het leed ziet van kinderen, of mensen met kinderen, dan raakt je dat nog wel iets meer dan daarvoor."
"Het is altijd heel confronterend en tegelijkertijd heel dankbaar om te doen. Een beetje dubbel, maar achteraf heel blij om een glimlach op de gezichten van de kinderen te toveren."
