De 79-jarige Enschedeër Ludie Barelds en tafeltennis zijn onafscheidelijk. Op zijn tiende pakte hij voor het eerst een tafeltennisbatje op. “Ik zal die tot mijn dood met me meedragen. Barelds betekent veel voor het Enschedese tafeltennis en kreeg daar eind april een Koninklijke Onderscheiding voor. Samen met vier anderen, onder wie zijn broer, richtte hij in 1971 de Tafeltennisvereniging Twekkelerveld op. Een club die dit jaar, door corona wat later dan gedacht, haar vijftigjarig jubileum viert.
Barelds begon, per toeval, op zijn tiende met tafeltennissen op de Stevenfenneschool. “Wij zijn van huis uit communistisch en in mijn jeugd betekende dat, dat we voor sommige lessen uitgesloten waren. Ik had dus een paar uur niks te doen op school. Een leraar wees mij op tafeltennissen. Sindsdien ben ik verliefd op de sport”, aldus Barelds.
Hij begon steeds vaker te tafeltennissen, zag die activiteit als zijn roeping waardoor school minder aantrekkelijk werd. “Ik was vrij goed in Frans. Ik had alleen altijd vieren op mijn rapport staan. Dat komt omdat ik liever ging tafeltennissen dan dat ik in de les zat”. Toen Barelds zijn school had afgemaakt moest hij in dienst. “Ik was in Laren gestationeerd tijdens mijn dienstplicht. Hier werd niet veel getafeltennist. Ik ging naar andere kazernes om toch te kunnen spelen. Daarna kwam ik zelfs terecht bij het NK-tafeltennis voor dienstplichtigen.”
Barelds heeft de liefde voor tafeltennis na zijn dienstplicht nooit verloren. In 1971 startte hij met vier anderen de Tafeltennisvereniging Twekkelerveld. De vereniging telde in haar hoogtijdagen 140 leden en had een levendige jeugdafdeling. “Ik ging in die jaren scholen en verenigingen af om workshops tafeltennis te geven. De jeugd vond het een erg leuke sport, maar de senioren ook. De leraren deden namelijk net zo fanatiek mee”.
De Enschedeër behaalde in 1980 zijn coachdiploma. Hij besloot zich daarop te richten. Dat doet hij tot op de dag van vandaag nog steeds. Voorheen coachte Barelds ook de junioren, maar die tak van de vereniging is er niet meer. “De sport lijkt het bij de jongeren van Enschede niet erg goed te doen. Ze zijn nu bezig met hele andere dingen, maar dat vind ik ook niet erg.”
Dat tafeltennis in het bloed van de familie Barelds zit, is geen verrassing. Iedereen binnen het gezin heeft getafeltennist. In tegenstelling tot Ludie zelf, die alleen 1e klasse heeft gespeeld, zijn de dochters van Barelds hoger gekomen. Eén van kinderen schopte het zelfs tot de beste twaalf van Nederland geschopt.
Dat de inwoner van Stevenfenne nooit zover is gekomen, is voor hem geen issue. “Ik speelde altijd wel aardig. Toen ik problemen kreeg met mijn rug besloot ik te stoppen met competitie. Dat was voor mij eigenlijk een verademing. Ik bungelde toch onderaan de ranglijst”.