Ruim zes miljoen mensen van over de hele wereld keken al naar de stille wandelvideo’s van Enschedeër Harmen Hoek. Helemaal alleen wandelde hij door de sneeuw op de Mont Blanc, in de snikhete woestijn van Jordanië en onlangs op 6000 meter hoogte in de buurt van de Mount Everest. Niks lijkt hem te gek. In twee jaar tijd verzamelde hij liefst 120.000 abonnees op zijn YouTube-kanaal en dat aantal groeit exponentieel. Zijn laatste video over zijn tocht in de Himalaya ging zojuist in première.
Hij zette zijn nieuwste video over zijn wandeling in Nepal net online. Zestien dagen liep hij in de Himalaya. Uiteindelijk op 6000 meter hoogte. “Ik denk hemelsbreed vijf kilometer van de top van de Mount Everest, maar die is nog twee kilometer hoger.” Hij kon niet verder dan het basiskamp van de klimmers die de hoogste berg ter wereld willen bereiken. “Daar waren alleen sherpa’s die voorbereidingen treffen voor het klimseizoen. De Everest kan kan maar een paar dagen per jaar worden beklommen als het windstil is."
Harmen Hoek heeft over de hele wereld een fikse groep vaste volgers en dat aantal breidt zich snel uit. Een van zijn stille wandelvideo’s trok 1,3 miljoen kijkers. “De films gaan niet over mij, maar over de plek waar ik ben. Het gaat om de ervaring. Voor sommige mensen werken mijn video’s als therapie. Ze komen tot rust als ze ’s avonds kijken, ik hoor verhalen van volgers die er hebben gewoond of van zieke mensen die de plekken waar ik ben geweest, willen zien.”
Bijzonder is dat de Enschedeër zogenaamde silent-video’s maakt. Hij gebruikt geen voice-over, vertelt niets, niemand praat: de beelden moeten het doen. Dat maakte dat presentatoren van een Amerikaans televisiestation vol bewondering het volgende commentaar gaven: ‘Hij loopt helemaal alleen. Maakt heel mooie beelden, kalm en sereen. Kijken naar zijn films is een diep spirituele belevenis.’
Dat hoort hij ook in de commentaren van zijn bewonderaars. “Zodra ik ‘m online als première heb gegooid, zorg ik dat ik aanwezig ben op de chat. Ik probeer interactie te krijgen met de mensen die kijken. Er komen dan continue reacties binnen. Ze blijven reageren.”
Eén van de opmerkingen: ‘Je helpt mij te vechten tegen depressie.’
Hij wandelde op een Schots eiland: “Nog nooit zo slecht weer gehad.” Ontmoette een beer met jongen in de Verenigde Staten die hij op tien meter afstand passeerde. “Je weet zo langzamerhand wel hoe je dan moet reageren.” Was in Lesotho in Zuid-Afrika en Madeira. “Ik zoek afwisseling en toch ook avontuur en zorg voor mooie beelden.”
Dat laatste is nog niet eens zo makkelijk. Omdat Hoek z’n tochten in z’n eentje maakt, is het camerawerk best een uitdaging. Hij zet zijn apparatuur op een mooie plek neer, wandelt dan een eind en moet dan weer terug op z’n spullen op te halen. “En dat doe ik dan de hele dag.”
Zijn camerauitrusting, batterijen, standaard wegen een kilo of acht. In totaal draagt ie al gauw zo’n 25 kilo op zijn rug. "Meestal loop ik een bestaande route, maar in Zuid-Afrika kwam ik op plekken waar ik zelf een route moest kiezen. Ik werk die wel eens gedetailleerd uit voor mensen die de wandeling zelf willen maken.”
Toch is de Enschedeër nog maar twee jaar bezig met het maken van zijn wandelvideo’s. Inmiddels heeft hij er al veertien gemaakt en kan hij ervan leven. “Het is mijn werk geworden. Ik doe dit samen met reisorganisaties en andere sponsors, want dit kost natuurlijk wel wat.”
Hoek kijkt alvast weer vooruit naar nieuwe avonturen, want er zijn nog heel veel plekken te ontdekken. “Bergen, zeeën, woestijnen. Over een paar weken ga ik naar het noorden van Noorwegen. Door die afwisseling blijft het leuk.”