Team Almeloopers maakt zich klaar voor Roparun: 'Het belangrijkste is dat we geld ophalen voor het goede doel'

Gezonde spanning bij teamcaptains Philip Dhert en Jan Gert Gast. Ze zijn al een jaar bezig met het voorbereiden op de Roparun. “Maar het belangrijkste is dat we geld ophalen voor het goede doel”, vertelt Gast bij 1Twente Vandaag. De Almeloopers halen geld op voor de palliatieve zorg voor kankerpatiënten.

Noordelijke en zuidelijke route

Corona gooide volgens de teamcaptains roet in het eten, want daardoor werd de Roparun twee jaar niet georganiseerd. Sinds het opnieuw opstarten van de estafetteloop, is de start niet meer in Parijs en Hamburg zoals voorgaande jaren maar op Vliegveld Twenthe. Vanwege de grote hoeveelheid aanmeldingen worden er op twee manieren naar Rotterdam gelopen: de noordelijke en de zuidelijke route. “Wij lopen de noordelijke route zodat we op Eerste Pinksterdag door Almelo kunnen komen”, zegt Gast.

560 kilometer afleggen

Op de noordelijke route komt team Almeloopers vijftig andere teams tegen. Op de zuidelijke route starten 160 teams. “Iedereen start in blokken van vier teams en om de vijf minuten gaan de teams van start”, legt teamcaptain Gast uit. “Dan leggen we 560 kilometer af. We lopen in de nacht, op de veluwe met knipperende lampjes en we zien publiek wat langs de kant staat. Maar we komen ook in steden waar dan een groot feest aan de gang is.” In Almelo is er ook zo’n feest namelijk op Eerste Pinksterdag.

Weinig slaap

Elke loper krijgt ruim zeventig kilometer voor zijn kiezen. Maar volgens Dhert valt er niet voor te trainen. “Je doet het in stukjes van twee kilometer want het is in estafettevorm. Een loper traint namelijk voor stukken zoals vijftien kilometer of een halve marathon. Deze lopers lopen twee kilometer en daarna hebben ze weer zes kilometer rust. Ze lossen elkaar af.” Er wordt weinig geslapen, vertellen de teamcaptains. Elk rustmoment duurt namelijk maar ongeveer drie uur.

Emotie

De Roparun zorgt ook voor de nodige emotie bij de lopers. “Er is altijd ergens een route knapje”, vertelt Dhert. “Dan staat deze grote man ook als een klein kind te huilen.” Dhert haalt een herinnering op van een aantal jaar geleden: “Ik kwam aan in Rotterdam, langs de Daniel den Hoed Kliniek, en de patiënten stonden ons daar aan te moedigen. Als je dan ergens moet knappen, dan knap je daar wel. Het is een emotioneel verhaal.” De Almeloopers voelen voor Gast als een familie: “Je krijgt gewoon een emotionele band met elkaar. Je hebt allemaal wel iets met kanker van doen gehad.”

Laan der bezinning

Dhert zat de afgelopen jaren op de motor tijdens de Roparun om het spektakel vast te leggen op foto en film. Dit jaar organiseert hij het doorkomst feest in Almelo. Er zal veel muziek aanwezig zijn maar Dhert vertelt dat er ook stoepkrijt uitgedeeld wordt in Almelo. “Met dat stoepkrijt kunnen de mensen opschrijven voor wie ze lopen. Dat zorgt ook weer voor een emotioneel moment. Waar alle namen opgeschreven worden noemen we de laan der bezinning.”