OLDENZAAL - Al sinds zijn zesde levensjaar is John Olde Nordkamp (61) uit Oldenzaal blind. Op die leeftijd wordt bij hem een hersentumor ontdekt met blindheid tot gevolg. Via het blindeninstituut leert hij braille te lezen en met een blindenstok te lopen. Vanaf zijn achttiende helpt een blindengeleidehond hem door het leven. “Ik zeg altijd; je moet een blind vertrouwen hebben in de hond”, aldus John.
Om de bijzonder band tussen hond en baasje onder de aandacht te brengen is het de vierde woensdag van april Internationale Dag van de Blindengeleidehond. Nadège (“we noemen hem Des”) is al de zevende blindengeleidehond voor John. Duitse Herder Kalvin, zijn vorige hond, is met ‘pensioen’, maar woont nog steeds bij de familie Olde Nordkamp.
Des, een teefje van bijna drie jaar oud, is een kruising tussen een Duitse Herder en een Golden Retriever. De geleidehond is nu bijna anderhalf jaar bij John. Zij deed haar opleiding, waar negen maanden voor staat, in vijf maanden. John: “Des is een zeer intelligente hond, het gaat erg goed.”
"Duitse Herders zijn zeer gericht op hun baas", zegt John Olde Nordkamp
Van de zeven honden die John had waren het merendeel een Duitse Herder of een kruising daarmee. Dat komt volgens hem ‘omdat Duitse Herders zeer gericht zijn op hun baas. Enige nadeel is dat ze wat meer ‘blafferig’ zijn. Als een hond te veel van de straat eet, is dat ook niet altijd handig en gezond. Ook dat valt mee bij Duitse Herders.’
De kosten van een blindengeleidehond zijn niet mals, zo’n 18.000 euro, maar worden door de zorgverzekering vergoed. Het Koninklijk Nederlands Geleidenhonden Fonds (KNGF), zorgt voor de opleiding van de honden en bepaalt ook welke hond bij wie het beste past.
John kreeg de keuze uit twee honden met wie hij beide mocht ‘proeflopen’. De keuze, mede in overleg met zijn gezin, viel uiteindelijk op Nadège.
“Honden hebben net als mensen allemaal een eigen karakter”, aldus Oldenzaler John die blind is
Volgens John duurt het ongeveer een half jaar voordat baasje en hond aan elkaar gewend zijn. Dat betekent ook dat John al zeven keer zo’n soort verkenningstraject is doorgegaan. En dat zijn volgens de Oldenzaler spannende tijden.
“Je moet telkens weer wennen aan een nieuwe hond, dat is niet altijd even makkelijk. Honden zijn net als mensen die hebben ook allemaal een eigen karakter”, aldus John die na de wandeling Des van haar tuig bevrijdt om met senior Kalvin nog een robbertje te spelen.