Verslag: Enter Vooruit - DOS'37
ENTER - Voetbal blijft een merkwaardig en veelal onvoorspelbaar spelletje.
(Verslag door Jan Scholten Enter Vooruit)
In de wekelijkse bespiegelingen vooraf aan het duel tussen Enter Vooruit en de bezoekende kampioenskandidaat D.O.S, ’37 bleek de
Enterse goegemeente geen sikkepit vertrouwen te hebben in een goede afloop van die match, maar kreeg men zowaar een aangename en hartverwarmende match voorgeschoteld.
Want zie, toen arbiter van dienst Jarno Schoonhoven uit Oosterwolde rond half vijf in de zaterdagse namiddag met drie krachtige uithalen op zijn hoorn de strijd naar de vergetelheid blies, stond zwart-wit met vorstelijke cijfers in credit op het scorebord, 3-0.
Tot in de finesse bedachte wedstrijdplannen c.q. uitvoerige tactische beschouwingen van coaches voor duels, kunnen vaak na enkele minuten voetbal alweer in de prullenbak ofwel bij het oud-papier, omdat het wedstrijdbeeld zich toch ietwat anders ontwikkelt dan dat men in hun stoutste dromen had voorzien.
Maar trainer Niek Woesthuis van Enter Vooruit zag zaterdag in de strijd tegen de Vriezenveense geel-zwarten dat zijn manschappen zijn vondsten op het whiteboard nadien verrassend goed op de groene kunstgrasmat in praktijk brachten. Niet dat E.V. nou de volle 90
minuten de bovenliggende partij was op het sportpark De Werf, maar met somtijds aardig combinatievoetbal, vlijmscherpe counters, gepaard gaand met een ongebreidelde inzet en passie, wisten de Enternaren de drie wedstrijdpunten in eigen huis te houden.
Hoewel de manschappen van coach Jeroen Niks voetballend lieten zien dat men niet voor niks in de bovenste regionen van de 2 e
klasse J bivakkeert, wisten de geel-zwarten het even niet meer als de witte lijnen van “de grote rechthoek” voor hun ogen opdoemden. Enter Vooruit was zaterdag bepaald efficiënter in die zone van de waarheid. Na een goeie 20 minuten luidden de klokken voor de “elf van Woesthuis”.
Sander Jansen wilde het vanaf een meter of 10 eerst nog met wat frivool elan doen, maar toen ie de knikker wederom voor zijn rechter pantoffel kreeg was “niet nadenken” vervolgens de boodschap en joeg hij het projectiel tegen het nylon, 1-0, en zat D.O.S. ’37 plotsklaps tegen een achterstand aan te kijken. Met dat toch onverwachte scenario had men in Vriezenveen wellicht geen rekening gehouden, maar geel-zwart was vooreerst niet bij machte om die tegenslag vlotjes weg te poetsen.
Nadat in de kleedlokalen verbaal de nodige hernieuwde plannen voor het tweede bedrijf waren ontvouwd, kreeg de equipe van coach Jeroen Niks, nog voordat al die goede voornemens tot uitvoer gebracht konden worden, de volgende Enterse treffer om de oren. Op rechts muisde Job Voortman er vanonder en aanvalsmaatje Jelle Swiers duwde de lage voorzet proper langs D.O.S.-doelman Patrick
Nitert, 2-0. Sein voor de mannen van Niks om het gaspedaal toch wat dieper in te drukken, maar hoewel de kansjes voor D.O.S. geenszins 18-karaats waren, liet de Enterse doelwachter Teun Nijhof zien dat het, óók onder de lat zaterdag menens was. Bij E.V. werd meer en meer strategisch het accent op een gesloten verdediging incluis een rappe tegenstoot gelegd. De troepen van Woesthuis
gaven defensief geen krimp, zwoegden zo hard als noeste steenhouwers en zagen die instelling zowaar nog beloond worden met een doeltreffend slotakkoord. Sander Jansen werd in de slotminuut naar de vrijgeleidestraat gestuurd en beëindigde die doortocht met een lage schuiver langs goalie Nitert, 3-0.
In Enter leken alle wereldproblemen in ruim anderhalf uur opgelost, maar zwart en wit zal nog immer alle zeilen breeduit bij moeten zetten om niet alsnog rechtstreeks af te dalen naar de 3e klasse. Zaterdagmiddag liet de ploeg van Woesthuis zien dat die opdracht, met de juiste instelling en gedrevenheid nog altijd succesvol afgerond kan worden.
