WIERDEN/PRAAG – “Onze prioriteit ligt bij het sturen van auto’s voor het leger. Die zijn nodig voor het winnen van de oorlog.” Joshua Jannink, geboren en getogen Tukker, zet zich vanuit Praag in voor Oekraïne. Vooral met het regelen van auto’s, ook met het brengen van hulpgoederen.
Jannink (31) komt uit Wierden. Hij woont sinds een aantal jaren in Praag, is getrouwd met een Oekraïense en heeft samen met een andere Nederlander een fietstourbedrijf in de Tsjechische hoofdstad. “Wij verzorgen fiets- en wandeltours voor Nederlandse, Vlaamse en internationale toeristen. Dit is geweldig werk en nog steeds doen we dit met veel plezier”, zegt hij.
Toen viel Rusland Oekraïne binnen. “Mijn vrouw komt uit Oekraïne dus alles wat daar gebeurt raakt mij enorm. Mijn schoonfamilie woont nog in Oekraïne, gelukkig op een relatief veilige plek. Maar in steden waar vrienden van ons wonen slaan de raketten wel eens in, verschrikkelijk.” Inmiddels zet hij zich al vele manieren in voor hulp aan Oekraïne.
Hoe raakte je betrokken bij deze vorm van hulp?
“In het begin namen we vluchtelingen in huis en doneerden geld. Toen de militaire eenheid van de broer van mijn vrouw’s beste vriendin spullen en materieel nodig had ging ik geld inzamelen. Zodoende kwam ik in contact met Niels, een Duitser, die ook in Praag heeft gewoond. Hij zou samen met vrienden in november 2022 naar Oekraïne reizen om auto's te doneren. Ik ben meegegaan en heb een Volkswagen Transporter gedoneerd voor het leger.”
Waar focussen jullie op?
“Samen met een groep vrienden, Nederlanders en Duitsers, brengen wij auto's. Met elkaar hebben we 25 auto’s gedoneerd. De auto's worden vervolgens omgebouwd en voor verschillende doeleinden gebruikt. Pick-ups, 4x4 SUV’s en Transporter busjes worden gebruikt door het leger. Deze worden eerst groen gespoten en gaan vervolgens naar de frontlinie. Door deze auto's kunnen de soldaten mobiel blijven aan de frontlinies. In het nieuws hoor je veel over tanks en groot materieel maar de personenauto is net zo belangrijk voor de Oekraïners om zo soldaten, gewonden en ammunitie te kunnen vervoeren.”
“De normale personenauto’s worden vaak gebruikt door medisch personeel om zo medicijnen en eerste hulpgoederen te verplaatsen. Ook hebben we een paar auto's gedoneerd aan andere NGO's binnen Oekraïne die een auto nodig hadden. Oekraïne is zo'n 250.000 auto's verloren door de oorlog, er zijn veel auto’s vernietigd.”
::foto2::
Hoe kom je aan de auto’s?
“Via donaties. Met het geld zoeken we dan geschikte auto's in Duitsland en Nederland. We brengen zelf de auto's naar Oekraïne toe en hebben hier contact met goede organisaties die zorg dragen voor de auto’s en ze naar de frontlinie brengen.” “We krijgen ook auto’s gedoneerd, inmiddels al acht. Mensen benaderen ons dat ze hun auto te koop hebben staan op marktplaats maar hem net zo graag aan ons meegeven. Meestal vraag ik dan aan de mensen of ze niet mee willen op de reis. Zo zijn er meerdere mensen geweest die zich aansloten bij het project en zelf hun auto naar Oekraïne reden en doneerden.”
Gaan er nog meer spullen mee?
“De auto’s gaan niet leeg weg. We hebben enorm veel donaties in goederen gehad. Je moet denken aan eerste hulp materiaal (ook met dank aan ZGT), tweedehands kleding, kinderspeelgoed en nog veel meer. Deze goederen overhandigen wij aan een andere NGO binnen Oekraïne die de spullen naar het oosten van Oekraïne brengt. De goederen komen terecht in gebieden waar nog gevochten wordt of die net bevrijd zijn en waar mensen helemaal niks hebben. Soms gaat er ook kleding of speelgoed naar weeshuizen.”
::foto3::
“Wij krijgen foto en videoverslagen terug van de hulporganisaties, van de auto's en de goederen. Je kan dus van elke reis, elk project precies zien waar de spullen aankomen. Dit vinden de donateurs altijd erg fijn om te zien.”
Hoe weet je wat er nodig is?
“Wij zijn continu in contact met de organisaties daar. Tijdens onze reis in maart lag de focus bijvoorbeeld op kunstmateriaal. De organisatie Road of Life vroeg of wij dit konden verzamelen omdat zij kunstworkshops gingen verzorgen voor de kinderen die gevlucht zijn uit de Donbas. Zo proberen we altijd mee te nemen wat echt bruikbaar is op dat moment. Ook vragen we bij elke auto of hij bruikbaar is.”
Wat is het hardst nodig?
“De auto's voor het winnen van de oorlog. Daar ligt voor ons de prioriteit. Zolang de oorlog niet gewonnen is kun je hulpgoederen blijven sturen; daar ligt de kern van het probleem. We blijven ook kleding, medicijnen en speelgoed brengen, want dat kunnen de burgers goed gebruiken.”
Waar brengen jullie de goederen naar toe?
“Wij rijden meestal naar Lviv. daar hebben we de meeste contacten. Ik ben drie keer in Oekraïne geweest tijdens de oorlog, in november, januari en maart. De volgende reis is op 21 april.”
Waar kunnen mensen doneren?
“Via www.doneeractie.nl/support-voor-oekraine/. Doel: 25.000 euro. Er moet een doel staan op de doneer website maar dit is al een paar keer verhoogd. Zolang de support doorgaat, blijven wij dat ook doen. Ik heb overigens meer ontvangen dan wat er op de pagina te zien is, mensen hebben ook rechtstreeks aan mij gedoneerd. Het geld gebruiken we voor aanschaf van de auto's en hulpgoederen. We hebben ook een website: https://give-care.org/”
Waarom doe je dit?
“Mijn schoonfamilie woont daar. Mijn vrouw heeft in 2014 op Maidan gestaan voor de vrijheid en democratie van het land. Het voelt alsof ik dit moet doen. Dit is mijn persoonlijke reden. Als ik niet kan helpen zit ik mij op te vreten.”
“Ik ben ook voor de oorlog veel in Oekraïne geweest en het is een prachtig land met hele lieve mensen. Dit hebben zij echt niet verdiend, in geen enkel opzicht. Ik weet door het werken als gids veel over historie en ook veel over de geschiedenis van Oekraïne. Natuurlijk hoor je in de supermarkt ‘dit is niet mijn oorlog’. Ik kan me echter heel goed de verhalen herinneren van mijn oma die vertelde over hoe de Canadezen Wierden kwamen bevrijden. Ik ben blij dat de Canadezen niet hebben gedacht ‘dit is niet mijn oorlog’. Ik zie dit als mijn tijd om iets terug te doen voor de vrijheid en democratie van Europa, waarvan wij kunnen genieten door de inzet van buitenlanders van vorige generaties.”