Enter Vooruit en Oranje Nassau houden het op een remise

(door: Jan Scholten)

Was er in het eerste bedrijf bar weinig te genieten op het sportpark De Werf, in deel twee werden dan de messen geslepen en lieten de acteurs viermaal, keurig verdeeld over beide ploegen, de netten bollen, 2-2.

Het was drie kwartier hangen en wurgen in Enter. Zowel de oranjehemden alsook de zwart-witten leken bovenal bevreesd voor een vroege tegentreffer en opereerden uiterst behoedzaam over de groene kunstgrasmat. Zelden was er aan weerszijden een bezienswaardige aanval te ontdekken en vooral de verkeerde passes ofwel veelvuldig balverlies in de zones van de waarheid waren legio. Kansen waren er evenmin te bespeuren in die eerste helft, zodat er met een dubbelblanke stand halverwege van gedachten gewisseld kon worden in de beide kleedlokalen.

Na dat kwartier bezinning was het al rap kermis in de Enterse “zestien”. Eerst kreeg Oranje Nassau-aanvaller Thijs Hindriks, na een knullige ketser in de Enterse defensie, een prettig kadootje in de schoot geworpen, dat ie dan ook vlotjes uitpakte, 0-1 en nauwelijks een handvol minuten verder sneed een Oranje-aanval als een mes door de Enterse stellingen en stond aan het einde van die
onderneming wederom Hindriks aan het kanon, 0-2. Zwart en wit zat plots met lastige papieren en het licht leek in Enter al vroeg uit te gaan. Maar zie, de ploeg van coach Niek Woesthuis is, hoewel de positie op de ranglijst schrijnend oogt, deze voetbaljaargang toch zelden op een gebrek aan arbeidsethos te betrappen.

Bij E.V. werden de mouwen opgestroopt en zowaar kwam de thuisploeg terug in de wedstrijd. Sander Jansen probeerde het eens van een meter of twintig, O.N.-doelwachter Tyrese Voort liet de knikker, als ware het een té hete kroket, uit zijn handen rollen, Henri Knol haalde ter plekke rap zijn jachtgeweer boven en schoot de 1-2 tegen de touwen. Woesthuis stuurde in die fase nog wat extra soldaten naar de vuurlijn en die aanvallende intenties sneden hout. Rond het eigen strafschopgebied bouwde E.V. in minuut 66 aan een aanval, routiniers Henri Knol en Wout Velten werden het doorgeefluik en Sander Jansen mocht alleen richting Voort trekken en besloot die middagwandeling met de gelijkmaker, 2-2.

Hoewel beide teams al veel benzine verbruikt hadden, gingen zowel de mannen van Woesthuis alsook de troepen van O.N.-coach Jeroen Giesen vol voor de winst, zodat het een vermakelijk slotakkoord werd op De Werf. Enter Vooruit was in de jacht op eremetaal het dichtst bij de driepunter toen in de allerlaatste minuut van de strijd Jelle Swiers aan de linkerkant op zoek ging naar z’n geluksdag en zijn afgemeten voorzet millimeters naast gekopt zag worden door Henri Knol. Een zege zou vorstelijk gesmaakt hebben in Enter, maar het leek erop dat beide kampen zich wel konden vinden in de puntendeling.