Platform Twentse Noabershoven gestart

Stichting Noabershof Riessen, die Noabershof op ’n Esch opstartte, wil andere projecten graag op weg helpen. Inmiddels is er een Platform Twentse Noabershoven opgericht, en is er al een twaalftal Twentse initiatieven aangesloten.

Op 'n Esch

Twaalf huishoudens zijn sinds eind vorig jaar gevestigd in Op ’n Esch. De woningen staan rond een binnentuin, waar vandaag de herfstzon op schijnt. Een buurvrouw zit voor haar huis te lezen. Kinderen zetten hun fiets neer en gaan een woning binnen. Een bewoner haalt z’n postbus leeg. Buurman Dirk van Huigenbosch pakt zijn fiets om boodschappen te doen. “We zijn vele malen verhuisd, maar hier wil ik niet meer weg”, zegt hij. Als hij de hof binnenkomt voelt hij zich al thuis, daar hoeft hij niet eerst zijn eigen voordeur voor open te doen. Hij wijst naar de bank in het midden van de binnentuin. “Daar heb ik al zoveel mooie uren beleefd met buren. Iemand gaat er zitten met de krant, wie wil komt erbij. Niks hoeft. Heel vrijblijvend en heel gezellig.”

Particulier Opdrachtgeverschap

Wonen in de ‘generatiehof’ in Rijssen bevalt goed, vertellen ook bewoners Carolien Nijland-van Hierden en Piet Klokkenburg. De hof is gebouwd in Collectief Particulier Opdrachtgeverschap. “Geen van ons had daar ervaring mee, maar de stichting Noabershof Riessen heeft ons geweldig geholpen”, vertellen ze. “Al doende vind je het wiel uit.” De eerste keuze van de bewoners was om alles door bedrijven uit Rijssen te laten doen. Architect én bouwer werden door de bewoners gekozen. “Doordat we zelf opdrachtgever waren, kon elke bewoner de eigen woning inrichten: waar en hoe groot wilde men keuken, kamer, slaapkamer. Een projectontwikkelaar legt je een standaardwoning voor, maar door het COP heeft iedereen z’n eigen ideale woning.”

Samen bouwen, samen wonen, samen leven in een noabershof. Wat houdt het noaberschap in deze hof in? “Nee, we doen elkaar niet onder de douche. Voor dat soort zorg is er in Nederland de thuiszorg.”, lachen de bewoners. Ze willen wel een keertje meekoken voor de buur, als dat nodig is. Of planten water geven, een boodschap doen.
Nijland-van Hierden: “Met een van de buurvrouwen zwem ik een paar keer in de week. Andere buren gaan samen fietsen. We hebben allemaal onze eigen vrienden. Als bewoners hoeven we geen vrienden te worden, we moeten wel goede buren zijn.”

Inmiddels loopt een stel kinderen door de binnentuin. Het Noabershoes, een gezamenlijke grotere ruimte van de bewoners waar feestjes en bijeenkomsten gehouden worden, biedt onderdak aan onder andere naschoolse kinderopvang en ViaVie.
Klokkenburg: “Eens in de maand is hier ook een voorleesmorgen voor peuters. We willen laagdrempelig zijn door de openheid van dit hofje. We merken ook dat mensen wel binnen komen lopen.”

Generatiehof

Die laagdrempeligheid heeft ook te maken met de samenstelling van de huishoudens. “De jongste bewoner is 3, de oudste 80+”, vertelt Jan Nijland, voorzitter van Stichting Noabershof Riessen. Een jaar of vier geleden speelde het item van het langer zelfstandig wonen. “Het hofjeswonen kwam ter sprake, een vorm van wonen die we in Rijssen nog niet kenden. Maar dat zou dan wel moeten ontstaan vanuit particulier initiatief.”

Samen met Herman Grooten richtte Nijland eind 2018 de stichting Noabershof Riessen opgericht. “Deze hofjes worden in het land vaak ontwikkeld voor senioren. Maar toen we die vraag aan belangstellenden stelden, bleek al gauw dat veel senioren niet in het centrum wilden wonen, en ook niet bij elkaar. De meesten wilden kleiner wonen, maar wel een klein tuintje. En het overgrote deel wilde ook wat reuring, dus graag wonen bij jonge mensen. In Rijssen kwam men uit op een generatiehof: een mix van jonge gezinnen, vijftigers, en senioren. Bij een volgend project willen we hier ook graag starters bij betrekken.”

Zoeken naar bouwterrein

De meeste van dit soort initiatieven stranden in hun zoektocht naar een bouwterrein, maar Noabershof op ’n Es was binnen drie jaar gerealiseerd. “Wat wij als stichting willen is die eerste belangrijke fase, beschikbare grond, afronden. Wij zoeken een stuk grond. Zodra we een locatie hebben bieden we die aan aan geïnteresseerden die zich aangemeld hebben als ‘vriend’ van de stichting. De geïnteresseerden die op die grond willen wonen, vormen een vereniging en ontwikkelen het plan verder. Op dat moment treden wij als stichting terug.”

Platform Twentse Noabershoven

Het project trok al vrij snel de aandacht van buurgemeenten, waar soortgelijke initiatieven in ontwikkeling waren. Nijland: “Dat gebeurde los van elkaar. We hadden het idee dat we beter de koppen bij elkaar kunnen steken, elkaar informeren, met elkaar een vuist maken naar gemeenten.”
Dit jaar werd Platform Twentse Noabershoven opgericht. “Als platform kun je laten zien dat het niet om een klein groepje gaat dat binnen een gemeente iets wil, maar een Twentebrede beweging. We denken dat het concept dat we hier hebben heel makkelijk gekopieerd kan worden en we beginnen in Twente.”

Exacte kopieën worden het niet, benadrukt Nijland. “Wat wij zeker niet willen is een kopie van het hier gebouwde. Dit is wat deze bewoners wilden en wat op deze locatie kon. Een volgende locatie zal heel anders zijn. Wat ons betreft hopen we dat er meer gezinnen gaan wonen, en dat we starters een kans kunnen geven. En zij zullen een eigen, bij hen passend plan, moeten bedenken. Misschien worden het wel voor een deel vrijstaande woningen of wordt het gestapelde bouw. Het kan alle kanten op.”

Dan komt er een appje vanuit één van de woningen. Er is een boterkoek gebakken. Wie zin heeft, kan aanschuiven…
Voor meer informatie: www.noabershofriessen.nl