Dylan en Frank halen samen met hun team ruim 10.000 euro op voor hersenstichting
FLERINGEN - Het overlijden van de vader van Dylan Kuipers (22) en de zwager van Frank Rekers (52) brengt hen bij elkaar. Zij verloren afgelopen jaar Eddy Kuipers en Rob Mensink aan de gevolgen van een hersenbloeding. “Het verliezen van mijn vader was heel heftig en moeilijk,” vertelt Dylan.
Hij wilde iets doen voor zijn vader en had het idee om een marathon in ere van hem te lopen. Samen met zijn buurjongen Wout Stokkelaar (18) en goede vriend Jochem Drop (22) startte hij dit initiatief met als doel: geld inzamelen voor de hersenstichting.
Het initiatief van de jonge hardlopers belande op Facebook en via deze weg bij Frank: “Het leek alsof het zo moest zijn. Op Facebook zag ik het team Fleringen voorbijkomen en zij hadden hetzelfde goede doel in gedachten als ik.”
“Het is wel bijzonder dat Frank mijn vader van vroeger kent”, vertelt Dylan.
Frank wilde ook de marathon van Amsterdam lopen om geld in te zamelen voor de hersenstichting en benaderde Dylan om samen een team te vormen.
Frank is een ervaren hardloper en heeft de marathon in Berlijn afgelopen jaar nog gelopen. Hij heeft de jongens onder zijn hoede genomen om goed voorbereid 42 kilometer te rennen: “Frank heeft ons wel geholpen. We zijn op advies van hem bij een hardloopgroep gegaan,” vertelt Dylan.
De heren trainden samen 12 weken lang, en ondertussen werd er veel geld ingezameld. “We hadden geen idee wat een streefbedrag kon zijn en hadden 1000 euro ingevuld. Dit bedrag hadden we binnen een half uur gehaald,” vertelt Dylan enthousiast.
Ze hadden nooit verwacht dat mensen zoveel geld zouden doneren. De teller staat momenteel op ruim 10.000 euro.
De belangstelling en steun uiten zich niet alleen in het doneren van geld. Er rijdt dit weekend een bus vanuit Fleringen naar Amsterdam met zo’n 70 vrienden en familie. Zij staan zondag aan de zijlijn om de mannen aan te moedigen.
Dylan en Frank hebben zin in het lopen van marathon, maar met een dubbel gevoel. “De laatste kilometers zullen wel emotioneel zijn. Dylan met zijn vader Eddy in gedachten en ik met mijn gedachten bij Rob” vertelt Frank.
