Column (Door Bouwien Rutten)
Tukkertje met nieuwe buren
Alle landelijke media was natuurlijk aanwezig bij de raadsvergadering in Tubbergen waar staatssecretaris Van der Burg (Asiel) uitleg kwam geven over het geplande azc. Direct bij aankomst gaf hij al aan dat er geen ruimte was voor onderhandeling. Hij kwam alleen een toelichting geven waarom hij de democratie omver had geblazen. Noodzaak. Volgens zijn zeggen.
En eigenlijk geloof ik hem wel. Want hoe komen we verder in een chaos die in Nederland is ontstaan betreffende het vluchtelingenbeleid? Alle logische stappen van overleg, het betrekken van gemeentebesturen, het werkt allemaal niet meer.
Inwoners hebben een schrikbeeld gekregen van het samenleven met een grote groep mensen uit andere culturen.
Inmiddels hebben deze mensen uit andere culturen ook een schrikbeeld gekregen van het samenleven met Nederlanders, zelfs in kleine lieftallige dorpjes als Albergen. Het komt wel over, het collectieve tegengeluid. Zelfs zo goed dat ik als buitenstaander af en toe het schaamrood op de kaken heb staan. Is dit mijn buurtgemeente? Het lieflijke Tubbergen?
Ooit als vrijwilliger gewerkt in een asielzoekerscentrum, ter vermaak voor de jongeren. Zij waren zo ver af van stad en uitgaan dat het voor hen een fijne afleiding was als iemand hen kwam entertainen met computerles en leuke momenten. Naïef als ik was nam ik zelfs mijn dochter van toentertijd tien jaar mee. Wat bleek het leuk te zijn! Hulsbeek, Efteling, wat genoten ze van deze uitjes. Maar ook confronterende momenten, een huisje waarin negen mensen sliepen terwijl het voor vier personen bedoeld was. In onze ogen krap en overvol. In hun ogen veilig en warm.
Er ging een wereld voor ze open. Hoe zou het nu met ze gaan?
Deze weken denk ik vaak terug aan die momenten. Zo zou het toch ook kunnen gaan in Albergen?
Alle begrip voor de boosheid om het gepasseerd voelen in de toewijzing van het azc.
Ja, dit heeft impact voor het dorp. Maar wordt het nu niet tijd voor Albergen om zich open te stellen voor alternatieve oplossingen. Albergenaren zijn warme en betrokken mensen, met een groot gevoel voor noaberschap. Het kabinet gaat niet terug komen van haar beslissing. De tijd is aangebroken om het kabinet te negeren en het hart open te stellen voor die mensen die het dorp gaan betreden.
Nieuwe buren.
En wat doe je met nieuwe buren als je in Twente woont? Dan verwelkom je ze en drink je een borrel met ze. In Albergen is dat een Tukkertje natuurlijk.
Naar aanleiding van deze column vragen en/of opmerkingen? Mail naar [email protected]