Laus Steenbeeke als boze boer én bejaarde tante bij voorstelling Boerenopstand

Het verzet van de boeren in Tubbergen, nu vijftig jaar geleden, herinnert Steenbeeke zich nog goed.
Het gezin Steenbeeke woonde in Borne, dichtbij Tubbergen dus. Laus was de jongste van de zes kinderen. “Ik was een jaar of twaalf. Dan beklijven de journaalbeelden wel. Er werd thuis ook over gesproken. Een broer van mij was goed bevriend met aantal boerenjongens, die had er ook wel zo zijn verhalen over.”

“Pas later begrijp je hoe het echt speelde en hoe de verkaveling de boeren door hun strot geduwd werd. Het merendeel kreeg iets op het bord gelepeld en dat was het dan. Het was ook een rare stemming natuurlijk, de wegblijvers werden meegeteld als ja-stemmers, heel bizar. Dat je daar woedend om wordt, dat snap ik heel goed. Dan ben je zo machteloos, je wordt buitenspel gezet terwijl het over jouw belangen gaat.”
Het verhaal spreekt hem aan. “Iedereen wil natuurlijk dat het mooie bijzondere Twentse landschap met de coulissen behouden blijft, daar zou heel veel ook van verdwijnen, en sterker nog, het was al helemaal uitgetekend. Het was van vele kanten fout.”

Voor theaterspektakel De Boerenopstand werd Steenbeeke in het voorjaar van dit jaar gevraagd.
Bedenktijd had hij niet nodig. Als er een mooi project in de regio van start gaat, is hij er graag bij.
Eerder was de acteur te zien in de voorstelling Stork! (“een geweldige periode, een warm bad en een fijne productie’’) en speelde hij mee in Hanna van Hendrik.

Allebei stukken waarin ook het Twents dialect gesproken werd. “Het Twents blijft dan vers. Als je het niet dagelijks meer spreekt verwatert er weleens wat, maar op deze manier hoal ie het lekker bie. En ik heb de hulp van Laurens ten Den; hij schrijft het fonetisch uit en dan rol ik er zo weer in. Oh, zó zegge vie dat.”

Dubbelrol

De acteur is straks te zien als boer, die fel tegen de ruilverkaveling is, maar later toch anders tegen verkavelen aankijkt. En hij is tante Grada, een vrijgezelle, hoogbejaarde tante, die nog steeds goed bij de pinken is en wie niets ontgaat.
De repetities zijn inmiddels begonnen en Steenbeeke heeft er zin in. “Een flink aantal amateurs ken ik al, en veel mensen van de organisatie. Het voelt aan alle kanten goed. We maken er een gezellige boel van.”