Curator Renée Korbee:

‘Glas(rijk) in ontwikkeling’ is het thema waar ze dit jaar mee bezig mocht. Een combinatie van oude werken, kunstenaars die al vaker mee hebben gedaan en nieuwe kunstenaars. “Op die manier kan je heel goed te ontwikkelingen en trends zien. Waar we zijn begonnen en waar we naartoe gaan.”

Een interessant, maar breed thema. Een hele klus dus. “Ik heb kunstenaars die eerder mee hebben gedaan benaderd die ook oude werken laten zien, maar die ook nieuw werk laten zien.” Zo zie je niet alleen de ontwikkeling van de glaskunst, maar ook van de kunstenaar die het maakt. “Je kan zien hoe ze zijn gegroeid en wat ze nu durven. Dat is geweldig om uit te leggen tijdens de rondleiding.”

Kleine wereld

Het zoeken naar de juiste kunstenaars is best een opgave. “De glaskunstwereld is niet heel uitgebreid.” Volgens de curator komt dat door de moeilijkheidsgraad van het werk. “Het is een lastige discipline, waardoor er niet heel veel kunstenaars zijn. Wereldwijd wel, in Nederland wat minder. Dat is anders dan bij andere disciplines.”

En zit haar werk er op als ze die kunstenaars gevonden heeft? Zeker niet. “Daarna komt het lastigste: de locatie van de kunstwerken.” De kunstobjecten staan het hele weekend op verschillende locaties in Tubbergen. “De kunst moet goed tot zijn recht komen op een locatie. Dat is een grote puzzel.”
Er staan een aantal kassen in het centrum, bij het oude atelier en bij de kerken. “De locatie vraagt om een kunstwerk dat daarbij past, wat niet de locatie overschreeuwt of waar het juist compleet wegvalt.”
Verder geeft ze tijdens Glasrijk de rondleidingen langs de kunstwerken van de door haar gekozen kunstenaars.

Met de paplepel ingegoten

Van kleins af aan is ze geïnteresseerd in kunst. Opgroeiend in een nest met kunstminnende ouders is het kijken naar kunst haar met de paplepel ingegoten. “Al heel vroeg ging ik mee naar veilingen en galeries.” De liefde voor kunst, en vooral het kijken naar kunst is sindsdien alleen maar gegroeid.

Toch was het niet een kunststudie waar ze in eerste instantie mee begon. “Ik heb eerst rechten gedaan, al was dat niet mijn eerste keuze. Mijn ouders raadden mij af om bezig te gaan met kunst, omdat het lastig is om er geld mee te verdienen.”
Eerst luisterde ze daarnaar, maar uiteindelijk switchte ze toch naar kunstgeschiedenis. “Bloed kruipt waar het niet gaan kan zal ik maar zeggen”, lacht ze.

Tweede natuur

De eerste echte ervaring met kunst deed ze op in een veilinghuis, waar ze een tijdje werkte. “Je ziet zoveel kunst dat het bijna natuur wordt om er iets van te vinden. Daardoor zie je ook sneller wat goed is en wat niet.” Toch krijgt ze dat laatste bijna niet aan mensen uitgelegd. “Het is heel lastig om te definiëren waarom sommige kunst wel of niet goed is, daarnaast speelt ook smaak een rol.”

Na haar studie is ze kunstbemiddelaar geworden. Dat houdt in dat ze evenementen, particulieren, bedrijven en kunstenaars met elkaar in contact brengt. Ook zoekt ze goede plekken waar kunstenaars kunnen exposeren. In die hoedanigheid is ze nu voor het derde jaar curator bij Glasrijk. Een hele uitdaging: “Het is een prachtig evenement.”

Bijzonder evenement

Glasrijk is volgens Korbée niet voor niets zo’n bijzonder evenement voor kunstenaars om aan deel te nemen. “Het is heel interessant voor de kunstenaars om een podium te krijgen waar veel glas bij elkaar wordt gebracht.” Omdat er veel verschillende vormen glaskunst zijn is er voor ieder wat wils volgens de curator. “Verschillende factoren kunnen een kunstwerk indrukwekkend maken: van het verhaal dat er mee verteld wordt tot de gebruikte techniek.”