Breukers richt zich op maatschappelijke carrière: 'Kunnen we 'echt' aan het werk'

Een maandje vakantie, veel tijd met zijn vriendin Jessey d’Hollosy, kinderen Jade en Lasse en de tijd om na te denken over zijn toekomst. Van een zwart gat is voor Breukers nog geen sprake: hij gaat zich de komende tijd richten op de scriptie van zijn Hbo-opleiding Topsport Management en Ondernemerschap. Daarnaast gaat hij twee dagen in de week meelopen bij zijn oude club Heracles.

"Om te kijken wat me leuk lijkt", begint Breukers met de blik gericht op de toekomst. "En dan kunnen we ‘echt’ aan het werk", stelt hij met een lach. "Tuurlijk ga ik het voetbal missen. De wedstrijdspanning, de kleedkamerhumor. Maar het telkens moeten, er alles voor opzij moeten zetten, valt weg. Het voelt goed, het is een andere manier van leven eigenlijk."

Twijfel
Veertien seizoenen was Breukers profvoetballer, maar de overstap van Quick'20 uit Oldenzaal naar het tweede elftal van Heracles was voor hem geen makkelijke. "Daar heb ik best lang over getwijfeld. Wil ik dat wel?"

Hij besloot de uitdaging aan te gaan en al snel werd duidelijk dat dit de juiste beslissing was. Zijn debuut in de hoofdmacht liet niet lang op zich wachten. "In december, in mijn eerste seizoen, zat ik meteen op de bank tijdens de wedstrijd tegen Feyenoord in De Kuip. Ik maakte toen ook mijn debuut. Het was een prachtige wedstrijd, maar we verloren wel dik. Maar voor mij was het één en al overwinning die dag. Een mooi moment."

Tennissen op oudjaarsdag
Breukers hield een aantal goede vriendschappen over aan zijn tijd als profvoetballer. Zo kan hij het uitstekend vinden met Wout Brama. "We gaan vaak met elkaar tennissen op oudjaarsdag en onze vriendinnen hebben goed contact met elkaar. Het is allemaal heel relaxt, er is geen haat en nijd. Als voetballers kijk je daar toch anders naar dan dat de supporters dat doen", doelt hij op de rivaliteit tussen Heracles en FC Twente.

"Ik moet eerlijk zeggen, vanuit de Heracles-kant is er altijd wel een bepaald soort van strijd. Wat meer dan vanuit de Twente-kant", vervolgt Breukers. "In mijn eerste Heracles-periode wonnen we daar voor het eerst de uitwedstrijd. Toen we terugkwamen in Almelo was het een gekkenhuis. Sportief lag het destijds nog verder uit elkaar, de ontlading was daardoor veel groter. De straten in Almelo stonden vol, dan zie je wel dat het echt leeft in de stad."

Zekerheid
Na zijn periode in het shirt van Twente keerde de vleugelverdediger terug op het oude nest bij Heracles. Hij koos daarmee voor zekerheid, ondanks interesse van andere clubs. "Zo af en toe speelde er wel wat, maar als je bijvoorbeeld naar het buitenland wil moet je een gok nemen. Ik houd best van zekerheid. Het was een weloverwogen keuze om in Nederland te blijven."

In zijn tijd bij Heracles en Twente kwam Breukers een aantal uitstekende voetballers tegen. Zo was Gonzalo García een van de uitblinkers bij Heracles. "Die was echt fenomenaal goed. En in mijn tijd in Enschede stond ik vaak tegenover Dusan Tadic en Nacer Chadli."

De Serviër maakt nog steeds indruk op Breukers. "Ik merkte het al toen ik met hem speelde bij Twente. Hij is een professional die elk moment van de dag met voetbal bezig is. Erg gedisciplineerd, hij deed ook altijd al oefeningen vóór de training. Wat hij er allemaal voor deed, daar stond ik echt van te kijken. En nu sleept hij bij Ajax de jonge spelers mee, echt knap."

Het plan om zelf als trainer aan de slag te gaan heeft Breukers (nog) niet. "Dan val je eigenlijk weer terug op alle verplichtingen die je als speler ook had. En dat wil ik niet." Dat hij twee dagen in de week mee gaat lopen bij Heracles, wil niet zeggen dat hij per se in de voetbalwereld actief gaat blijven. "Mocht er een andere interessante uitdaging op mijn pad komen, dan sta ik daar zeker voor open."