Vangst muskusratten gedaald

Waterschappen Noorderzijlvest, Hunze en Aa’s, Drents Overijsselse Delta en Vechtstromen vingen in 2020 27 procent minder muskusratten dan in 2019. De vangsten daalden in totaal van 12.726 in 2019 naar 9.254 in 2020. Dit betekent dat de waterschappen de populatie steeds beter onder controle krijgen.
Ter vergelijking: in 2011 vingen we in Noordoost-Nederland nog 65.009 muskusratten. De beverrattenvangst steeg in Noordoost-Nederland met 55 procent. In 2019 vingen we 321 beverratten. In 2020 waren dit er 496.

Instroom muskus- en beverratten vanuit Duitsland

In het gehele gebied van Vechtstromen daalde de vangst van muskusratten met een kleine 9 procent, terwijl de vangst van muskusratten langs de grens met Duitsland met 10 procent steeg. Er waren daarbij behoorlijke verschillen tussen de verschillende delen van ons gebied.

De vangst van beverratten steeg juist en wel met 25 procent. Nederland heeft geen eigen beverrattenpopulatie. Ruim 95 procent van de vangsten vindt direct langs de grens met Duitsland plaats. Door de zachte winters van de afgelopen jaren is de beverratpopulatie in Duitsland sterk gegroeid, met als gevolg een toenemende instroom van beverratten naar Nederland. Door de beverratten direct langs de grens te vangen, wordt zoveel mogelijk voorkomen dat deze zich over heel Nederland verspreiden.

Schade aan dijken

Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland en ze staan ook op de Europese lijst van Invasieve soorten De dieren hebben bij ons geen natuurlijke vijanden. Muskus- en beverratten worden gevangen, omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Ook maken ze nesten met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen. De bestrijding van muskus- en beverratten is in ons land bij wet geregeld. Het doel is om de populatie zo klein mogelijk te houden, zodat schade beheersbaar is.

Bedreiging biodiversiteit

Naast dat muskus- en beverratten schade aan dijken toebrengen, vormen ze een bedreiging voor de biodiversiteit. Ze eten veel planten als riet en lisdodde. Naast dat dit nadelig is voor de stevigheid van de taluds, verarmt hierdoor ook de biodiversiteit. Ook kunnen ze inheemse diersoorten verdringen, zoals de zwarte stern, de roerdomp en de kleine karekiet. Deze vogels leven in het riet, waar ook muskus- en beverratten hun leefomgeving hebben.