Nederlands paspoort voor moeder en dochter
TUBBERGEN - Het Twentse woord voor brood, ‘stoet’, vinden ze grappig. Maar ook in de Nederlandse taal leerden ze snel de finesses en uitdrukkingen.
Voor de liefde kwam Katerina Vreeswijk-Láničková (44) in 2015 naar Nederland. Samen met haar dochter Magdalena Uhrová (17) woont ze sindsdien in Tubbergen.
Daar kregen ze afgelopen week in het gemeentehuis hand in hand de Nederlandse nationaliteit.
Moeder en dochter keken uit naar de naturalisatieceremonie. “Ik vind het heel spannend, emotioneel zelfs”, sprak Katerina in de raadszaal.
Dochter Magdalena, in het dagelijkse leven Lenna genoemd, knikte instemmend. “En nu ik Nederlandse ben, mag ik eindelijk stemmen want volgende week word ik 18 jaar”, klonk het opgetogen.
Want de tiener is naar eigen zeggen erg geïnteresseerd in de politiek. Burgemeester Wilmien Haverkamp, die de naturalisatieceremonie leidt, nodigt Lenna vervolgens spontaan uit om een raadsvergadering bij te wonen.
“Mag dat echt?”, vroeg de nieuwe Nederlandse verrast. “Dat lijkt me ontzettend leuk!”
Toch heeft ze zich ten doel gesteld om in de toekomst geen politicologie, maar rechten te gaan studeren. “Ik wil graag mensen helpen die niet voor zichzelf kunnen opkomen”, luidt haar uitleg. “Daarbij heb ik geen zwart-wit visie. Ik kijk gedetailleerd. Maar eerst maak ik mijn Vwo-opleiding af aan het Canisius in Tubbergen"
“Dat is op zich al heel bijzonder”, vult haar stiefvader Marc Vreeswijk met gepaste trots aan. “Ik geef les op dezelfde school. Het is uitzonderlijk dat een leerling vanuit het buitenland gelijk een Vwo-opleiding volgt.”
School loopt sowieso als een rode draad door het leven van de aanwezigen. Het was namelijk tijdens een Europees scholenproject dat Katerina en Marc elkaar ontmoetten.
Katerina vertelt: “We zagen elkaar voor het eerst in 2013 in Reykjavik, IJsland. Ik ben docent Engels, nu aan het Kottenpark in Enschede, en Marc is docent informatica. We waardeerden elkaar als collega’s. Het was nooit de bedoeling om verliefd op elkaar te worden.”
Maar Amor schoot zijn liefdespijlen af; een voltreffer. “In eerste instantie zagen we elkaar twee keer per jaar, telkens in een ander Europees land vanwege de projecten. Dat werd langzaamaan meer. Dat we hier vandaag zijn is de mooiste uitkomst van het project”, zegt ze lachend. Want in 2016 trouwde het stel in Tubbergen.
Omdat Tsjechië behoort tot de Europese Unie was een inburgeringscursus niet nodig. De taal leerden ze snel maar aan sommige gebruiken moesten ze wel wennen. “Het regime van de dag is in Nederland heel anders”, licht Katerina toe. “Hier is een warme maaltijd als lunch, zoals in veel Europese landen gebruikelijk is, bijvoorbeeld tamelijk onbekend. Ook opvallend is het gebruik van fietsen. Niet alleen voor de sport maar als vervoermiddel. Dat kenden wij niet. En het klimaat was even wennen. Het is hier veel kouder.”
Burgemeester Haverkamp vraagt het tweetal naar voren voor de plechtigheid. “Wat fijn dat jullie er zijn”, sprak de burgermoeder hen toe. “Vanwege de coronamaatregelen houden we afstand. Maar dat maakt deze dag vast niet minder feestelijk.”
Hand in hand leggen Katerina en Lenna, gehuld in prachtige jurken, even later de verklaring van verbondenheid af.
Na het uitspreken van de belofte mogen moeder en dochter zich officieel Nederlanders noemen.
Als cadeau ontvangen zij van de gemeente Tubbergen een pakket met Nederlandse lekkernijen, een Nederlandse driekleur en een tegoedbon voor de allereerste Nederlandse ID-kaart. Met de handen vol cadeaus verlaten ze de raadzaal.
Nog even kijkt Lenna achterom. Binnenkort is ze hier weer…maar dan als Nederlandse voor haar allereerste raadsvergadering.
