WIERDEN - Haar vader was één van de dwangarbeiders die op Eerste Kerstdag 1944 met de trein naar Duitsland vervoerd werden.
De trein werd beschoten bij Wierden.
Liedy van Putten-Vijfhuize bracht vrijdag 31 juli, samen met haar man Arie, een bezoek aan het monument, dat ter nagedachtenis aan deze gebeurtenis, in Wierden staat.
Liedy’s vader, T. Vijfhuize uit Middelharnis, was één van de dwangarbeiders uit de 'Kersttrein van Wierden' waarvan vlakbij het station de locomotief werd kapotgeschoten door Engelse jachtvliegtuigen.
In de wagons zaten circa veertienhonderd dwangarbeiders tussen de 18 en 40 jaar oud, voor het merendeel afkomstig van de eilanden in het zuiden en westen van Nederland plus een kleiner deel uit Noord Holland.
De trein was onderweg naar Duitsland in het kader van de Arbeitseinsatz. In de ontstane paniek vlak na de beschieting wisten zo'n 180 dwangarbeiders te ontsnappen. De overige mannen werden opgesloten in de fabriek van (toen) Scholten op de Violenhoek. Vanuit deze fabriek en later op die dag wisten nog eens rond de 120 dwangarbeiders te ontsnappen. Alle bijna driehonderd ontsnapten kregen spontaan hulp van de Wierdense bevolking en vonden allemaal een veilig onderduikadres in de omgeving, ondanks de zware straffen die op dergelijke daden stonden. Een aantal wist op eigen gelegenheid weer thuis te komen.
De overige elfhonderd dwangarbeiders werden diezelfde avond alsnog naar Duitsland afgevoerd en daar op verschillende plaatsen te werk gesteld.
Liedy’s vader probeerde vlak na de beschieting van de locomotief te ontsnappen en werd door de Duitsers gedwongen om beschutting onder de trein te zoeken. Hij kwam in de fabriek van Scholten terecht, maar ook hier wist hij niet aan de Duitsers te ontkomen en werd afgevoerd naar Duitsland, waar hij in Wuppertal terecht kwam. Gelukkig voor hem en zijn nabestaanden/familie keerde hij na de oorlog weer behouden naar Midelharnis terug, maar 39 andere dwangarbeiders verloren hun leven in Duitsland.
Liedy’s vader heeft nooit willen vertellen over zijn belevenissen in Wierden en in Wuppertal, daar hem dit te zeer emotioneerde. Na zijn overlijden enkele jaren geleden, vonden zijn kinderen een mapje met daarin onder andere een dagboekje dat hij had geschreven over zijn belevingen in de Kersttrein en in Duitsland. Hierin stond onder meer dat hij penningmeester was van het comité dat zorg heeft gedragen voor het monument dat 'de eilanders' uit dankbaarheid voor de ontvangen hulp schonken aan Wierden en dat in 1947 werd onthuld.
Liedy heeft enige tijd daarna contact opgenomen met de gemeente en die was zo goed om haar door te verwijzen naar de Historische Kring. Via e-mail ontving Liedy alle informatie die de HKW voorhanden had. De familie was daar zeer van onder de indruk, met als gevolg een uitgebreide correspondentie over en weer.
Vrijdag. waren zij en haar man in Wierden en Kees Kroon van de Historische Kring nam hen mee naar de plek waar het allemaal gebeurde, vlakbij het station. Onderweg werd toelichting gegeven op de verschillende gebouwen/plekken die te maken hadden met de Kersttrein en er werden veel verhalen uitgewisseld, die voor beide zijden een welkome aanvulling waren van hetgeen al bekend was.