Geen afscheidsturnshow zussen Altena
ENTER – Ze zouden met een spetterende turnshow afscheid nemen, op 27 juni 2020 in het turnwalhalla van Twente.
Voor de zussen Jolien en Mandy, tot de zomervakantie nog trainer van de turnafdeling bij Raduga liep het, door corona, gewoon anders. Jolien Altena (34) en Mandy Spenkelink-Altena (28) zijn beiden het gezicht van de turnafdeling van Raduga.
De zussen stonden in 2008 aan de basis van deze nieuwe afdeling. Begonnen met vijftien meiden, turnen er nu tussen de veertig en vijftig leden.
Een turnafdeling van de grond af opbouwen kost tijd en energie.
Dat staken de zussen er vanaf het begin volop in. Jolien heeft een vaste baan bij basisschool De Morgenster, Mandy is jeugdverpleegkundige in Deventer. Een werkdag werd ingeleverd, werktijden aangepast.
Wekelijks een aantal trainingen, wedstrijden op zaterdag, de voorbereidingen , evaluaties en pr maakten dat Jolien en Mandy er praktisch alle vrije tijd ’s avonds en vaak ook in de weekenden aan kwijt waren. “Het is onze passie”, zeggen ze zelf.
Dat turnen hun lust en hun leven werd, was niet zo vreemd. Middelste zus Nadia turnde bij TON op een behoorlijk niveau en kwam thuis met verhalen. Jolien hoorde haar ietwat sceptisch aan, en werd vervolgens door de trainer uitgenodigd om eens mee te helpen. Inmiddels ‘helpt’ ze al 24 jaar mee.
::foto2::
Jongste zus Mandy vond de verhalen over handstand en koprol juist leuk en turnde vanaf haar zesde tot haar zestiende zelf, om daarna samen met Jolien een turngroep bij Raduga te starten. In de loop van de tijd werden de benodigde trainersdiploma’s gehaald.
Jolien: “Die papiertjes moet je hebben, maar waar het echt om gaat is ervaring.”
Twee jaar geleden besloten de zussen te gaan stoppen als trainers. “We hebben beiden ons werk en willen daarnaast iets meer een sociaal leven. Wat we ook wilden is onze turnjaren afsluiten met een goed gevoel. Niet stoppen omdat we het niet meer leuk vinden of omdat we het te druk vinden, maar positief. We spraken daarvoor juni 2020 af. De club, ouders en leden konden we zo ruim op tijd op de hoogte brengen.”
::foto3::
Als afsluiting zou op 27 juni een turnshow gegeven worden in het turnwalhalla van Oost-Nederland, de IIspa in Almelo. “Dan hadden de meiden tot kort voor de zomervakantie iets om voor te trainen, en wij knalden er dan met een show uit.”
Maar toen kwam corona. “De accommodatie is op dit moment nog gehuurd, maar de show gaat niet door. Nee, ook niet als de coronamaatregelen versoepeld worden. We hebben de laatste weken niet op niveau kunnen trainen, en dan toch een show geven is vragen om blessures.”
Afscheid nemen willen de zussen nu tijdens het zomerkamp van de turnsters in de laatste week van de zomervakantie.” We hopen dat dat door kan gaan.”
Er ging meer niet door. Nooit tevoren stond Raduga met zoveel turnsters in de districtsfinales en de halve en hele landelijke finales. “Een record aantal turnsters deed mee. We hadden dit jaar de beste cijfers van de regio. We hadden in alle afgelopen turnjaren in totaal twee districtskampioenen. Dit jaar hadden we er drie in de derde divisie in hetzelfde jaar, nog nooit gehad. Negen turnsters zouden naar de halve finale in de derde divisie. Dat is veel. Een ook negen turnsters naar de regiofinale in de vierde divisie.”
“Onze laatste wedstrijd was gelukkig samen. Eén van onze turnsters nam deel aan de landelijke wedstrijd in Volendam, op 7 maart. Normaal wordt één turnster door één van ons begeleid. Nu gingen we toevallig samen. Achteraf gezien heel fijn dat we dat gedaan hebben, het was onze laatste keer als trainers. Het was ook nog eens een heel goede wedstrijd, ze plaatste zich voor de halve finale van het Nederlands Kampioenschap.”
Mandy: “Onze agenda’s stonden deze maanden vol wedstrijden. En ineens was dat allemaal weg.”
Met de turngroepen wordt getraind via Zoom. “Afgelopen zaterdag wilden we voor het eerst weer buiten trainen, met een paar leggertjes en blokjes. Trainen op het echte materiaal kan niet, we mogen de turnsters niet vangen.”
Voor de zussen Altena geen afscheid zoals ze gehoopt hadden. Maar ze kijken met trots terug op hun tijd bij Raduga en zeker ook op de prestaties van ‘hun’ turnsters, ook op wedstrijdniveau. “We hebben wel eens met tranen in de ogen naast elkaar gestaan bij een turnoefening omdat ie zo goed lukte. Ook omdat je het verhaal van die turnster kent. Zie je het kind stralen, dan ben je trots op wat ze doet. Dat gaan we echt missen.” Foto's: Paul Esveldt/Uw Favoriete Foto
