Film over Lage Egge in oorlogstijd
WIERDEN - De film over de lotgevallen in en rond buurtschap Lage Egge in de Tweede Wereldoorlog, is af.
Vandaag, 9 april, 75 jaar na de bevrijding van Wierden, zou de première zijn. Eerst in de buurt, daarna op meerdere plekken, zoals op scholen en in verzorgingshuizen. De vertoning is nu uitgesteld tot volgend jaar.
De film draagt als werktitel ‘Verhalen uit de Lage Egge’.
“Een definitieve titel gaan we met ons allen nog bedenken”, vertelt Herma ter Keurs, één van de initiatiefnemers van de film. De opnames werden gemaakt in de buurtschap zelf. Het decor werd opgebouwd bij Keppelink.
::volgendepagina::
De cast bestond uit buurtbewoners, van jong tot oud.
“Er deed zelfs een baby in mee, waarvoor we voor de opnames nog een oude kinderwegen konden regelen”, vertelt Herma ter Keurs.
Haar 15-jarige zoon Rolf hanteerde de camera. “Er zijn scènes bij die tig keer overgedaan zijn. Achteraf zag je toch weer dingetjes waar je mee aan de slag moest. We hebben ook nog een aparte film met allemaal bloopertjes. Kunnen we samen om lachen als we als buurt weer bij elkaar zijn.” Drie zaterdagen werd er gedraaid, voordat de coronacrises uitbrak. “Gelukkig waren we dit jaar al vroeg begonnen met het bij elkaar zoeken van passende kleding en accessoires. Vooral voor kinderen was het lastig om aan de juiste kleding te komen, maar het lukte.”
Met name kinderen spelen in de film een belangrijke rol. Zij moesten zich bijvoorbeeld inbeelden hoe het was om angstig te zijn. “Hoe bang ben je als kind als er beschietingen zijn, bommen vallen, de ramen in het huis springen, een kogel in de kachelpijp terecht komt? Als kind begrijp je ook niet alles. Je komt op een avond een beetje later thuis van een vriendje, ziet twee mensen die je niet kent op het zandpad lopen, vertelt dat aan je ouders en moet dan voor straf een hele maand binnen blijven. Dat daar twee onderduikers ‘gelucht’ werden, werd niet uitgelegd”, vertelt Ter Keurs. “Maar er werd natuurlijk ook kattenkwaad uitgehaald, ook in de oorlog.”
De film is gebaseerd op ware gebeurtenissen, verteld door senioren uit de buurt, die zelf als kind de oorlog meemaakten. Ze vertelden over razzia’s, onderduikers, vluchtelingen, het luchtgevecht dat boven de buurtschap gehouden werd en waarvoor mensen die op het land werkten kruipend op de vlucht gingen. En hoe de buurtschap de laatste dagen van de oorlog volliep met inwoners van Wierden die dichtbij de spoorlijn woonden en de gevechten in het centrum van Wierden ontvluchtten. “Bij mijn moeder thuis waren alle slaapkamers vol, er sliepen zelfs mensen op de dèlle”, vertelt Ter Keurs. “Mijn moeder herinnerde zich het best de stapels pannenkoeken die gebakken werden. Elke dag pannenkoeken en pap. Ze heeft later nooit meer pannenkoeken gebakken.”
De film geeft een beeld van de buurtschap in oorlogstijd. Ter Keurs:“We willen de verhalen van hier vastleggen en bewaren voor de mensen die na ons komen. Zeker is dat de kinderen hier uit de buurt, die aan deze film mee hebben gedaan, deze verhalen niet zullen vergeten.”
